Slow me up

Share on social media:

De 50e aflevering is een feestje. Ik beantwoord de vragen van Ann Alice van Podcast Groei, Anoniempje en Charlotte.


Ik blik terug op mijn reis als podcaster, deel mijn ervaringen over alleen zijn, neem je mee op een Slow Me Up dag en droom over de toekomst.


Wil jij ook een vraag stellen of feedback geven?
Stuur me dan een e-mail naar [email protected]


Citaten:

• Dit proeft naar meer.
• Eenmaal   die  microfoon  uitgezet  wordt   is  er   een   moment  van  verbinding.  
• Als  het  buiten  stormt,  letterlijk en figuurlijk,  kan  je  een  mooi  en  warm  gesprek  voeren.  
• Durf je jezelf te ontdekken?
• Ik  zit  alleen  achter  mijn  microfoon,  maar  laat  mij  niet  eenzaam  zijn.  
• Elke  dag  hetzelfde  toertje,  maar  toch  is  dat  toertje  elke  keer  anders.  
• Binnen  het  half  uur  heb  ik  het  over  eten.
• Je  kan  alleen  nooit  realiseren  wat  je  samen  met  iemand  anders  realiseert.

Linken:
Podcasten zonder gedoe door Ann Alice https://annalice.be/
https://annalice.be/podcast-groei-podcast
https://annalice.be/why-do-you-podcast
Logo- en huisstijlontwerp bij Daisy https://studioomelet.be/
Fascinate traject bij Karolien https://www.karolienvanhelden.com/
Fotoshoot door An https://www.anepicview.be/
https://www.podhome.fm/
https://podcastfestival.standaard.be/nl
Boek ‘De reis van de wijze kat’ https://www.bol.com/be/nl/p/panda-3-de-reis-van-de-wijze-kat/9300000153099112/

----------
 Ik ben heel benieuwd wat je uit deze aflevering haalt.
Tag me of stuur een DM op Instagram: https://www.instagram.com/hanneloredhaene_slow_me_up/
Connecteer met mij op LinkedIn: https://www.linkedin.com/in/hanneloredhaene-slowmeup

Heb je een vraag voor mij? Mail me op [email protected]

Schrijf je in voor de nieuwsbrief om maandelijks een portie inspiratie te ontvangen.

Kijk je al uit naar de volgende aflevering? Abonneer je op de podcast door op “volgen” te klikken.

Music from #Uppbeat (free for Creators!): ⁠https://uppbeat.io/t/oliver-massa/brighter-days⁠License code: FIZUG8C1HIGG4YDW 

[00:00:06] Unknown:

Welkom bij Slow me up,   een podcast   over bewuster   leven. Ik ben Hannelore Dane,   ervaringsdeskundige   van Trag Leven   en nodig je uit om samen met mij en mijn gasten te vertragen.   Dat betekent   stilstaan, kleine stappen zetten en bewuste keuzes   maken. Ben je op zoek naar praktische tips,   Porisch inspiratie   en persoonlijke verhalen?   Abonneer je dan op Slow me up. Luister   en laat je inspireren.   Welkom   bij een nieuwe aflevering van Slow Meub.   Ik heet je van harte welkom   bij het feestje.   Vandaag is het de vijftigste aflevering   van de podcast.  

Woehoeee!   Applausje voor mezelf.   Wat ben ik blij dat je opnieuw de tijd neemt om te luisteren naar deze aflevering.   Ik heb een kleine oproep gedaan   op Instagram   om te horen   welke vraag   jij had.   En er zijn een aantal mensen die erop gereageerd hebben   en dat is altijd heel fijn.   Volgens Human Design ben ik een Generator   en dat wil zeggen dat ik echt aanga   van zaken die op mijn pad komen en dat ik daarmee aan de slag ga. Dus daarom zijn vragen die naar mij toekomen opmerkingen, reacties   altijd fantastisch.   Dus roept deze of een vorige aflevering of   of   is er bij een bepaalde   aflevering   een opmerking   of vraag die bij opkomt?  

Stuur me   door. Een eerste vraag die ik kreeg dat is van Annelies.   Zij is mijn voormalige podcast manager   en zij heeft hetzelfde   zij is host van de podcast 'Wid you podcast en podcastgroei'.   En ze schreef:   Ik ben benieuwd hoe je de toch wel grote en mooie evolutie en groei van een podcast zelf ervaren hebt.   Dankjewel Annelies   om deze vraag te stellen   en ik zie het ook een klein beetje als een compliment   Want ik lees de woorden evolutie en groei   en daar ben ik heel blij mee. Dat ik toch al verder sta dan bij de eerste aflevering.   Hoe heb ik dat zelf ervaren?  

Nu is het begin september   en ik weet nog goed   vorige zomer   luister ik elke dag   naar 'Wid Do Je podcast'.   Tijdens een van de aflevering   waren   Tim en Tom van de Tim Tom podcast   te gast.   En dan ging het ook over hun festival dat er aankwam.   En dan ben ik eigenlijk onmiddellijk   op de kar gesprongen of op mijn paard. Ik heb tickets gekocht voor dat TinPomp Podcast   festival. Daar heb ik Annelies   live ontmoet. We hebben even gebabbeld   en dat klikte   meteen.   Eind augustus heb ik de uitnodiging gestuurd naar gasten om mijn twintig jaar in Limburg te vieren.   En anderhalf maand later zat ik samen met Annelies   voor een strategische sessie over mijn podcast.  

En ik vond het allemaal heel spannend.   Ik had echt kriebels, ik had er echt zin in.   Vijftien november is mijn podcast online gegaan. Toen al merkte ik dat er toch wel veel technische sjisel   te pas kwam bij zo'n podcast.   Het spreken tegen de microfoon   is één   ding. De voorbereidingen, het schrijven van   shownotes.   Oké,   maar om dan al de juiste vinkjes aan te   klikken en te weten   waarop je precies moet letten   was in het begin toch niet altijd zo evident.   Maar Annelies stond altijd klaar om mij te helpen als ik even   niet wist hoe ik het moest realiseren.  

Ze heeft mij ook echt stap voor stap uitgelegd hoe ik mijn podcast   op de verschillende podcastkanalen   kon zetten.   Fantastisch.   Dat is november.   Als we dan even kijken, dit jaar begin dit jaar ben ik te gast geweest bij Wij Do Your Podcast.   En dat was mijn eerste online opname. Goh, dat was toch een klein beetje spannend. Opnieuw wat kriebels.   En in februari   had ik het eerste gesprek met een vreemde tussen aanhalingstekens.   Iemand die niet uit mijn kennissenkring kwam.   Opnieuw kriebels,   in het voorjaar ging ik aan de slag met Daisy van Studio Ommelet voor een logo en een huisstijl.   Ik ging bij Caroline van Helden voor een vestonietraject   en Ann van   Enapic view   die is langsgekomen voor een fotoshoot.  

Om even nog verder te overlopen,   eind februari had ik mijn eerste workation   en toen heb ik het aangedurfd om nog meer gasten uit te nodigen die ik niet kende, maar die ik wel heel interessant vind.   In maart verhuisde ik met de podcast naar een andere host. Ik heb niet met dozen moeten liggen sleuren,   maar er komt wel het een en ander van technische sjizol op mijn pad.   Ik zit nu trouwens bij Podhome als host en daar ben ik echt wel heel tevreden.   Zowel de technische mogelijkheden   als de service door Barry zijn echt wel top. Elke keer dat ik een bepaald probleem heb of dat ik vast zit met iets, reageert hij heel snel en weet hij altijd wel een oplossing te vinden. In april heeft Annelies   een opleiding gegeven   over het editing van de podcast   en dan stelde ze ook voor dat ik zelf de editing zou doen.  

Ik heb ja gezegd. Ik wist   eigenlijk niet aan wat ik mij moest verwachten.   Maar ze had wel gezegd van als het echt niet lukt dan kan je mij altijd contacteren.   En ondertussen heb ik het editening toch wel onder de knie. Hier en daar zijn er nog wel zaken die   af en toe uit te zoeken zijn op het moment dat er zich iets voordoet.   Maar tot nu toe kan ik goed mijn plan trekken.   Om dan even een Fast forward te doen.   De zomer is gepasseerd.   Ondertussen   zijn we september   en voilà,   de vijftigste   aflevering   staat online.   Dus ik heb veel keer kriebels gehad, zowel in het begin, maar op momenten dat er technische sjizel   aan te pas kwam en vooral technische sjizel die niet werkte of die niet werkte zoals het moest,   had ik toch ook   wel kriebels. Maar dan op een andere manier natuurlijk.  

En nu, op dit moment, kan ik alleen maar zeggen:   Wauw, wow, wow,   wat een jaar!   En dit proeft naar meer, dus zet je maar schrap. Er komen nog heel leuke afleveringen, heel leuke gasten aan. Ik blijf gasten uitnodigen,   maar voel je je aangesproken om ook te gast te zijn? Laat me dan zeker iets weten.   Nog een leuk weetje, in november ga ik naar de standaard podcastfestival.   Dat gaat door in Oostende.   Dus wil je eens afspreken?   Kom gerust langs en laat het mij weten.   Om even terug te keren op de vraag die Annelies mij stelde,   jawel, ik vind dat ik echt wel gewonnen heb, heel veel gewonnen heb.  

Ik heb nu veel meer kennis   over de technische sjissel   En ik durf ook wel zeggen, veel meer vertrouwen over technische sjizel. Als het iets is dat ik niet ken.   Als het iets is dat ik niet ken dat niet werkt. Of iets dat turkoer niet werkt.   Dan   krijg ik dus ook de kriebels. Dus dat is nog niet veranderd.   Nog een andere win is mijn netwerk is enorm uitgebreid.   Ik heb zoveel   nieuwe mensen leren kennen en dat is fantastisch.   En het magische is,   eenmaal dat die microfoon aangaat   worden er fantastische zaken gedeeld.   Maar eenmaal dat die microfoon uitgezet wordt en als je dan nog enkel met uw gast daar zit,   dan is er ook een heel leuk moment van verbinding.  

En dat vind ik echt wel ook wel een heel mooi cadeau dat ik heb mogen ontvangen.   Ik heb leren beter spreken en schrijven.   En nu denk je misschien schrijven?   Podcast? Spreken toch alleen maar? Nee, nee, nee, wees gerust.   Een podcast aflevering dat komt niet zomaar tot stand.   Ik ga wandelen,   ik krijg inspiratie,   ik noteer dat.   Dat blijft eventjes   aan de kant liggen.   En op het moment dat ik dan de aflevering   ga opnemen,   dan kijk ik nog eens en dan maak ik een kapstok.   Wat er veranderd is, in het begin schreef ik mijn volledige teksten echt helemaal uit,   maar dat werkt niet. Nu heb ik eigenlijk gewoon een kapstok   met kernwoorden en   die gebruik ik.  

Dat vind ik heel leuk, op die manier kan ik toch mijn eigen verhaal op een luchtige,   natuurlijke manier vertellen aan jou en is het niet zomaar aflezen.   Ik vind ook dat mijn zelfkennis   enorm is verruimt.   Ik heb veel meer over mezelf kunnen   ontdekken   en ik heb mezelf   me kunnen ontwikkelen.   Qua persoonlijke ontwikkeling   is zo'n project, een uitdagend   project, fantastisch.   Ik zou het iedereen   aanraden.   En om nog even naar het praktische te gaan heb ik ook ontdekt   dat paprika   eten voor de opname,   spatbruis drinken voor de opname,   dat dat een no go is. Dus ik hou het gewoon op plat water of een lekkere slow koffie.  

En wat ik altijd doe voor een opname   is rust   en stilte   nemen.   Dat wil zeggen   een wandeling maken en zorgen dat er geen vervuiling in mijn hoofd zit.   Geen vervuiling in mijn hoofd wil zeggen   geen socials opengedaan   voor de opname, geen andere podcasts beluisterd.   Geen   confronterende   gesprekken aangegaan,   dus even gewoon   niets.   Dat heeft een reden. Ik wil jou,   beste luisteraar,   mijn oprechte aandacht geven.   En als er nog zoveel andere zaken in mijn hoofd   zitten,   dan kan ik dat niet. Ik hoop dat je dat ook zo ervaart dat ik oprechte aandacht geef.   En dat ik niet met andere dingen bezig ben. Nee, ik wil jou   enkel toespreken   nu op dit moment.  

Wat ik ook ervaren heb dat is   ook als het buiten stormt,   figuurlijk   maar ook letterlijk,   kan je een mooi en warm gesprek voeren.   We leven niet in een evidente tijd.   Slow me up is een podcast   voor mensen die bewust willen vertragen.   Die bezig zijn   met een aantal zaken in vraag te stellen.   Die niet zomaar op een trein springen, die eerder een boomeltreintje   nemen   en bij elke hal te kijken wat ze al dan niet zo wil uitstappen.   En kijken welke mensen   bij hun komen zitten. Of wat dat die mensen vertellen   en echt luisteren.   En dat heb ik mogen ervaren.  

Zelfs in   moeilijke tijden,   tijden waarin dat er van alles gebeurt,   kan er   iets heel moois ontstaan.   En ik ben ook heel dankbaar dat jij   luistert naar die mooie gesprekken.   Misschien ook een leuk weetje,   de volgorde waarin   de afleveringen   zijn verschenen,   dat is niet de volgorde hoe dat die opgenomen zijn.   Eerst ben ik in gesprek gegaan met een aantal gasten.   Toen dat de datum naderde om de podcast online te zetten, toen moest ik nog mijn trailer en de eerste drie afleveringen opnemen.   Maar ja, ik had al zoveel gesprekken opgenomen dus ik kon niet terug.   En mijn eigen stem horen, op zich vond ik geen enkel probleem.  

Ik twijfelde eerder van wat ik zei, dat dat echt wel zo overkomt als wat ik bedoelde.   En dat was toch moeilijk in het begin. Zoals ik zei, dat was gewoon een tekst die ik aflas. Ik had die wel goed geschreven vond ik. Maar ja, hoe zou die overkomen?   Dus dat was even een   moeilijk parcours.   Maar ik   ben er ondertussen in gegroeid en daar ben ik verdomd trots op. Voilà,   pluim voor mezelf.   En nog een laatste iets om de vraag van Annelies helemaal te beantwoorden.   Als er iemand vraagt   of een podcast beginnen een goed idee is, dan zegt zij gewoon doen.   En ik vul aan ja,   maar eerst   kijken naar je Why en   zorg dat je toch maar de basis van die technische sjizel onder de knie hebt of neem een goede podcast manager, want die kan u echt wel helpen uit de nood en die weet op welke knopjes je moet duwen en wat je exact moet aanvinken om te zorgen dat alles vlot verloopt. Ik heb nog een vraag gekregen   van Anonimpje   en de vraag is:   Heb je in al die gesprekken iets geleerd over eenzaamheid   en alleen zijn?  

En die vraag deed mij wel iets.   Het deed mij oprecht iets.   Ik moet zeggen,   tijdens al die gesprekken zijn er heel mooie dingen naar boven gekomen.   En de letterlijke woorden,   denk ik niet dat die gevallen zijn.   Maar tussen de regels door, is dat wel gevallen.   Want er zijn heel wat gasten met een rugzak.   En het leven gaat niet altijd van ingezelschap   zijn of plezier te maken.   Ik ben geen therapeut maar geef graag mijn visie   over de woorden eenzaam   en alleen.   Misschien kan ik het best vertalen in het   Engels. Eenzaam is   lownly   Alleen is alone. Ik heb ooit   de uitspraak gehoord van iemand.  

I'malone,   but not lownly.   En zo ben ik ook ooit alleen op reis geweest.   En ik was veel alleen   maar ik was nooit eenzaam.   Mijn tip is   ga op zoek naar gelijkgestemden.   Want wist je dat je zelfs ook in groep eenzaam kan voelen? Je kan je eenzaam voelen   door je niet begrepen te voelen.   Door het gevoel te hebben van niet bij de groep te horen.   Raar he? Dus eenzaam in groep.   En heb je alles afgevraagd   of je het moeilijk hebt om alleen te zijn?   Durf je wel jezelf te ontdekken?   Te ontmoeten.   Ik heb zelf die uitdaging   al twee keer aangegaan.   Ik heb al twee keer een stilte retreat gevolgd en   dat stilte retreat   dat waren vijf dagen.  

De eerste dag was aankomen,   de vijfde dag was terug vertrekken   en daartussen zaten drie dagen   waarin ik   alleen mezelf   hoorde   denken. Dat ik enkele half uur in de spreekkamer kon spreken.   Ik was veel alleen. Ik schreef veel. Ik wandelde veel.   Maar ik was nooit eenzaam.   Heb ik mezelf daar ontmoet?   Jawel jawel jawel.   Heb ik mezelf daar ontdekt? Ja.   En dat waren niet altijd   prettige   gevoelens of prettige gedachten.   Er komt van alles naar boven   natuurlijk. Daarover zou ik graag iets willen voorlezen   uit het boek dat ik gelezen heb De reis van de wijze kat.   Ik ga het er eventjes bij nemen.  

Het geheim van een mooi leven   zit niet alleen in een oude boom   of een sterrenhemel.   Het zit ook in de bladeren,   de modder   en de regen,   in jou   en mij   en in de bruisende   stad   die ik ver achter me liet.   En dat vind ik zo mooi,   Een sterrenhemel   is fantastisch.   Maar   de regen die die modder teweegbrengt,   dat is niet leuk hé. Maar achteraf is dat wel leuk om even in de douche te staan en al de modder van je af te kunnen spoelen.   Jezelf ontdekken   is de meest verrijkde ervaring.   En weet je,   ook al ben ik geen therapeut, deze vraag heeft mij geraakt,   ook als podcaster.  

Want   als podcaster   heb ik helemaal geen contact met de luisteraar.   Dat is niet zoals in een theater of een concert waar ik applaus krijg.   En daarom   een hele warme uitnodiging.   Ik zit alleen achter mijn   microfoon,   maar laat mij niet eenzaam zijn.   Stuur even een reactie, alle feedback is welkom.   En dan hoop ik   dat   alleen zijn   en eenzaamheid,   dat dat toch een klein beetje genuanceerder   is.   De laatste persoon   die vragen heeft ingestuurd is Charlotte.   En ze opende haar berichtje met een mooie eerlijke en groeiende podcast.   Wow Charlotte.  

Ik kreeg echt kippenvel bij het lezen van je berichtje.   Zo mooi, dankjewel.   Charlotte stelde mij twee vragen.   Wat maakt jouw dag helemaal Slow me up?   En de tweede   vraag: Wat zijn je Slow me up dromen?   De eerste vraag:   Wat maakt mijn dag helemaal Slow me up?   Dan zou ik kiezen voor Hele rustige en trage start.   Je hebt het misschien al eens gehoord maar in mijn bed doe ik elke ochtend hart coherentie oefeningen via een app.   Daarna ga ik nog even rekken en strekken op mijn yoga matje.   Dankjewel Hernia. Eigenlijk is dat wel een hele leuke gewoonte   want op dat moment weet ik hoe dat al een klein beetje zit met mijn lichaam. Kan ik ook een klein beetje voelen waar ik extra aandacht aan moet besteden   of niet, waar ik voorzichtig mee moet zijn.  

Dan ga ik naar de badkamer   en dan ga ik naar beneden voor mijn ontbijt.   Misschien weet je het al, misschien nog niet, maar eten is voor mij belangrijk.   Food is live.   Voordat ik begin met mijn ontbijt   drink ik collageenpoeder dat ik opgelost heb in een klein tasje.   Ik zet een lekker tasje thee   en ook koffie.   Beide vind ik fantastisch. De thee drink ik tijdens mijn ontbijt en de koffie drink ik na mijn ontbijt. Ideaal   voor een slow me up dag.   Als ik mag kiezen dan is het een overnight out of een granola met   fruit. Of als de kippen   eitjes gelegd hebben mag dat een omelet zijn of in het weekend pannenkoeken.  

Yamy Yamy.   En op zondag   olé pistoleé.   Tijdens de weekdagen   luister ik des morgens ook tijdens mijn ontbijt naar een podcast,   lees ik enkele pagina's of schrijf ik enkele pagina's.   En dat lijkt misschien   heel zot om enkele pagina's te lezen of enkele pagina's te schrijven.   Maar weet je wel, die kleine stappen   na mijn ontbijt   ga ik wandelen.   Elke dag hetzelfde toertje,   maar toch is dat toertje elke keer anders.   De wolken zei anders, ik kom iemand anders tegen,   mijn aandacht gaat naar iets anders. Ofwel   focus ik mij op de wind, of op de kleuren,   op de wolken.  

Het voordeel van elke dag hetzelfde toertje te doen is dat je weet hoe lang je weg bent. Des Morgens hebben wij niet alleen honger maar ook die kippetjes.   En het is heel leuk om die kippen eten te gaan geven.   Niet alleen omdat zij daar zo vrolijk staan   rond te lopen.   Het is ook leuk omdat ik dan door heel de tuin moet, kan ik ook echt wel het seizoen voelen. Een slow me up dagje is voor mij ook plannen   maar met heel beperkte moedjes. Ik ga dat even verduidelijken.   Eigenlijk is het eerder plannen om aan zelfzorg te doen. Inplannen   om een spel te spelen.  

Om   te gaan zwemmen.   Om bijvoorbeeld te zeggen ik ga naar   de craniosacraal   therapeut, ik ga naar de voetreflexoloog,   ik ga massage inboeken. Dat zijn allemaal hele leuke dingen maar je moet dat wel op voorhand plannen.   Iets wat ik ook heel graag doe en dat voor mij helemaal geen moetje is,   is koken.   Echt uitgebreid   koken en dat bedoel ik met verschillende potten op het vuur.   Dan   mogen stoofgerechtjes   of   koffituuur of het inmaken van bepaalde groenten of van fruit vind ik fantastisch.   En als de kippetjes heel enthousiast zijn en als we genoeg eitjes hebben dan bak ik ook altijd graag   een cake of een brownie.  

En om zo'n dagje compleet te maken   zou het ook wel heel leuk zijn om een aantal contacten te hebben   maar de laatste tijd merk ik dat ik toch liefst één op één contacten heb. Niet in een hele grote groep van vijfentwintig of dertig man, maar liefst één op één en dat mag met een wandelingetje zijn.   Ik denk dat het belangrijkste   gezegd is hoe ik een Slow me up dagje zie.   De tweede vraag van   Wat zijn je Slow me up dromen?   Goh,   ik heb er eigenlijk heel veel op geschreven.   Ik ga ze even allemaal op je afvuren.   Slow me up is de naam van mijn bedrijf maar ook van de podcast. Dus ik ga eerst beginnen met de podcast.  

Dat is de podcast gasten die zich spontaan aanbieden.   Gewoon een mailtje krijgen of een berichtje om te zeggen van Hey, ik zou graag eens te gast willen zijn.   En dat het dan net iemand is die ook onder   bewust leven en vertragen valt. Fantastisch, daar wil ik heel graag mee in gesprek gaan.   Een podcast evenement,   dat zou ik ook wel heel graag willen organiseren.   Niet te groot,   tamelijk kleinschalig,   zeker met iets wandelen in, iets koffie,   verbinden en een laatste iets met de podcast is de podcast Merchandising.   Daar kan ik al een primeur   geven.  

De stickers van de podcast zijn in volle ontwikkeling,   dus   iedereen die een vraag gesteld heeft aan mij,   Annelies, Annianpje   en Charlotte,   jullie mogen   een sticker in jullie bus verwachten.   En ik zou zeggen,   plak die maar waar dat je wil en ik ga zorgen dat er ook extra bij zitten zodanig je die kan doorgeven,   wat aan een ripple effect kan teweegbrengen.   Hoe fantastisch zou dat zijn als al die stickers de wereld in komen.   Daarnaast zou ik heel graag verbinden met anderen. Ik ga heel graag wandelen des morgens.   Daarom lijkt het me fantastisch om slow me up wandelingen te   organiseren.  

Opnieuw heel kleinschalig,   heel eenvoudig een uurtje wandelen, praten met een praatprikkel.   Dat is eigenlijk een vraag waarmee dat gesprek op gang komt.   En dan zie je wel goed dat dat evolueert.   Tot zover   de wandelingen.   Het kopje in mij   is ook van alles aan het voorbereiden   en   binnenkort komen er   kookworkshops aan. Dat is echt een droom die je toch wel LF hebt. Dat merk ik keer op keer als ik aan het praten ben met iemand,   binnen het half uur heb ik het over eten en weten die dat voor mij food live is. Dus die weten van dat ik eten heel belangrijk vind.   En nog een stapje verder,   een kookboek met een hoek af. Ik heb al een visualisatie   gedaan, ik heb daar een kookboek gezien.  

Ik kon niet precies alles   waarnemen, dus daar wordt nog aan gewerkt.   En over werken gesproken,   ik sta ook heel erg open voor samenwerkingen.   Want ik ga echt aan om met anderen te kunnen knallen.   En de één plus één is drie   regel, die heb ik al enkele keren gehoord en dat is bij mij ook zo.   Je kan alleen   nooit   realiseren wat je samen met iemand anders realiseert. Dat gaat altijd   veel meer vonken geven, veel meer energie   in de wereld zetten.   Dus ik sta open voor   initiatieven en zoals ik al zei, ik ben een genriter,   dus ik laat het op mij afkomen.  

Moest je nu denken van dat zie ik wel zitten,   laat mij dat dan zeker weten, want dat zou fantastisch zijn.   Dus dat zijn zowat mijn dromen en als ik dat hier allemaal zo bekijk, het zou fantastisch zijn als tijdens de honderdste afleveringen   al een aantal zaken van   die dromen kunnen gerealiseerd   worden.   Maar ik blijf eraan werken   en ik ben ervan overtuigd   als ik de support krijg van jou als luisteraar   dat dat zeker in orde komt. Ik wilde jou nog een heel leuk fragment voorlezen uit het boek 'De reis van de wijze kat'   die eigenlijk ook gaat over mijn reis in de podcast.  

Het is beter om aan de reis te beginnen,   een paar fouten te maken en je richting bij te stellen, dan te   wachten tot alles perfect is   en uiteindelijk   nooit te beginnen. Deze wil ik echt wel delen. Ik ben gestart, ik had niet alle bagage, ik had geen ervaring als podcast   expert, maar nu ben ik al een klein beetje ervaring rijker.   En ik ben heel blij dat jij mij volgt in deze reis.   We zijn aan het einde gekomen van de vijftigste aflevering. Ik ben heel blij dat jij aanwezig was op dit feestje.   Deel deze aflevering op je stories of stuur je door naar iemand die er zeker iets aan heeft.   En maak je even vragen. Ik zou het superleuk vinden als je de podcast beoordeelt in Spotify.  

Gewoon bovenaan op de podcast naar de drie puntjes gaan, een aantal sterren geven of op Apple Podcast kan je een review schrijven.   Daarmee zou je deze podcast   enorm helpen.   Dan wil ik jou heel erg bedanken om   te luisteren   tot nu en dan kijk ik al uit naar   volgende   week want dan gaan we naar nummer   eenenvijftig.   Tot dan,   dag!   Bedankt om te luisteren naar deze aflevering van Slow Meup.   Kijk je al uit naar de volgende aflevering?   Klik op volgen of abonneer je op dit kanaal zodat je geen enkele aflevering mist.   Ik vind het altijd leuk als ik een berichtje of e-mail krijg van een luisteraar.   Laat even weten wat jij van deze aflevering vond Of stuur een vraag die je hebt voor mij of een gast. Tot de volgende keer.