Het is jouw verhaal

Deel op social media:

In deze aflevering nodig ik je uit om je brein te bekijken als een koppige kleuter die voortdurend roept: “Zie je wel!” We verkennen hoe diep ingesleten neurologische paadjes ons gedrag, onze overtuigingen en onze trouw aan grotere, vaak onzichtbare verhalen bepalen. Ik toon hoe je via nieuwsgierigheid, journaling en lichaamsbewustzijn die lagen kan afpellen: van zichtbare acties, naar overtuigingen, tot het grotere narratief waarin je bent ingebed. Door oordeel te verruilen voor nieuwsgierigheid, ontstaat er ruimte om zachter met jezelf om te gaan, nieuwe mogelijkheden te zien en stap voor stap andere keuzes te maken.

Ik deel praktische handvatten om je innerlijke dialoog te verzachten, je brein tegen te spreken en alternatieve waarheden naast je huidige gedachten te zetten. We onderzoeken hoe je met meta-bewustzijn kan uitzoomen, signalen van je lichaam kan lezen en zo meer vertrouwen, overgave en lichtheid in je leven kan binnenlaten.
Het resultaat? Een brein dat niet langer bewijs zoekt voor ‘niet goed genoeg’, maar voor ‘dit komt goed’ en ‘dit pad klopt’.

Wil jij ook dit verhaal schrijven voor jezelf? Je kan tot 24 oktober inschrijven voor Rewrite Your Stories (met live begeleiding) ✍🏻🥰

[00:00:52] Unknown:

Hey,   in deze aflevering wil ik u heel graag   tonen hoe uw brein   eigenlijk een soort van dwars liggende kleuter is.   En ook hoe dat je daarmee kunt omgaan.   Wat ik daarmee bedoel is dat ons brein het allerliefste roept ziedewel.   Ziedewel dat ik gelijk heb.   Er zitten heel wat paadjes, heel wat neurologische   verbindingen in ons brein verankerd   en ons brein heeft het allerliefst dat die telkens   opnieuw bevestigd worden.   Ons brein houdt niet van verandering want dat kost veel meer inspanning dus het is veel gemakkelijker   om vast te houden aan de verhalen, aan de paadjes die al bestaan.  

Ik wil heel graag daarover vertellen in het kader van reright your Stories.   Ik ga je niet overtuigen om mee te doen met ik cursist maar je zei heel erg welkom.   Maar reright your Stories is volgens mij, is voor mij   de manier waarop je die   neurologische baantjes kunt gaan   veranderen.   Die zitten eigenlijk op wel wat verschillende niveaus. Je kunt   dingen willen veranderen aan wat je doet, aan de acties die dat je neemt, aan de manier waarop je reageert op andere mensen.   Dat is een heel zichtbaar niveau. Daaronder zit een niveau   wat je gelooft. Overtigingen,   de waarde die je hecht aan uzelf,   de manier waarop je denkt over grenzen van andere mensen van uzelf. Dat   is wat je gelooft en dat is niet zo zichtbaar maar dat is wel heel bepalend voor wat je doe. Voor de manier waarop dat je reageert, de manier waarop je ruimte durft innemen voor uzelf.  

Dat is ook een plek waar ik met het schrijven zelf als ik ga journalen waar ik heel vaak op ingreep. Wat geloof ik en klopt dat eigenlijk wel? Wat is er nog meer mogelijk om te geloven?   Een laagje dieper zit daaronder nog   wat wordt jou voorgeschreven.   Los van wat wij zelf geloven is er nog een groter verhaal, een breder beeld waarin wij ingebed zitten. Ik heb er in de vorige aflevering wel wat dieper op ingegaan.   Een groter narratief, een grotere   systemische loyaliteit   die aan ons voorschrijft   wat er mogelijk is en die de   de breedte bepaalt van hoe ver we mogen afwijken in onze acties, in wat we geloven, in wat er voor ons mogelijk is.  

Dat is een groter systeem en dat verwacht eigenlijk van ons vooral gehoorzaamheid.   Dat vraagt van ons om te blijven volgen in het verhaal dat daar geschreven wordt.   Die verschillende laagjes die worden eigenlijk van onder naar boven opgebouwd. Als wij opgroeien en onze   neurologische paadjes worden gevormd   dan is dat vanzelfsprekend   in die bedding   van   wat er mogelijk is voor ons. Van het systeem waaraan wij loyaal zijn. We moeten naar school gaan want iedereen doet dat. We moeten   elke dag 3 keer 3 maaltijden eten want iedereen doet dat.   We moeten   voltijd gaan werken want iedereen doet dat. Dat zijn de verhalen waarin wij opgroeien   en die dus heel bepalend zijn voor de neuro baantjes   die zich kunnen ontwikkelen   en daar wordt gevormd wat wij geloven. Wat we geloven over wat waar is, wat belangrijk is,   wat onze ruimte is, wat onze plek is in het leven. Dat zijn overtuigingen   die redelijk onzichtbaar zijn maar die wel heel erg aansturen wat we doen elke dag.  

Welke tijd dat we voor onszelf nemen, met welke energie van haast of rust dat we de dingen aanpakken.   Dat wordt heel erg aangestuurd door wat wij geloven, hoe het leven geleefd moet worden.   Het afpellen van die verschillende laagjes,   dat gebeurt in de omgekeerde richting.   Wat dat je doet, hoe dat je reageert,   situaties waar je keer op keer tegenaan loopt, patronen die   zich zichtbaar tonen zijn een heel dankbaar aangrijpspunt om   dat te gaan afpellen. Om te gaan voelen oké, hier zit frictie en wat zit daaronder? Wat stuurt dit?   Wat zit daaronder   van overtuiging, van iets dat ik geloof dat maakt dat ik op deze manier   reageer of dat ik telkens opnieuw in deze situatie terecht kom.  

Wat je kan doen met journalen maar wat je ook doet in coaching, in therapie,   in heel veel soorten lichaamswerk   is eigenlijk de diepte ingaan.   Onder het zichtbare en om boven de waterlijn te gaan halen wat zit er daaronder.   Om dat aan te kijken, soms zelfs om te gaan zoeken wat is de oorsprong daarvan,   waar is dat ontstaan deze overtuiging, hoe komt het dat ik dat geloof, dat ik dat als waar aanneem op dit moment.   En wat ik zelf een heel mooie stap vind om te maken en een heel belangrijke stap denk ik   om verandering te kunnen brengen is dat je begrip opbrengt voor uzelf.   Dat je kunt kijken naar die overtuiging en kunt zien   ik snap   dat je dat gelooft.  

Ik snap dat dit is   volgens welke waarheid dat je leeft omdat je vanuit   heel uw   levensverhaal tot nu toe   is dat gewoon zo ontstaan. Dus ik begrijp dat, ik kan daar begrip voor opbrengen, ik kan daar sympathie voor opbrengen   en ik kan dat accepteren   en daar ontstaat ruimte om daar beweging in te brengen.   Om   te durven kiezen oké, maar ik wil eigenlijk iets anders geloven. Ik wil   een nieuw pad gaan banen in mijn acties maar daarvoor heb ik in die overtuigingen ook te sleutelen.   En tegelijk daar hun eigen grootste supporter zijn.   Wat wij als   mensen   heel goed kunnen maar wat ook onze grootste valkuil is, is dat wij ongelooflijk veel taal hebben.  

We hebben heel veel taal om betekenis te geven   en dat maakt dat   dingen die ons gezegd worden, dingen die wij horen, maar ook dingen die wij betekenis geven op een talige manier,   dat die zich heel diep kunnen inprenten in ons brein.   En dat we die dus ook blijven meenemen ook wanneer die ons beperken.   Het is   ongelooflijk fijn om uzelf daarin te kunnen begeleiden.   Om voor uzelf die beweging te kunnen maken.   Om te gaan kijken, om te begrijpen, om vanuit nieuwsgierigheid   naar je eigen   overtuigingen en dat grotere narratief te kijken. Die nieuwsgierigheid, dat wordt een nieuwe levenshouding   en daar zit het grote verschil denk ik   in wat ik ook aanleer Mary Ride Your Stories. Het gaat niet over schrijven, het gaat niet over   op een goede manier   onderzoeken wat uw overtuigingen zijn. Het gaat over de basishouding van nieuwsgierigheid.  

Patronen   zien, terugkeren   en kiezen   interessant,   hoe komt dat? Wat zit hier onder? En niet   verdorie nu doe ik het weer.   Oordeel zet vast. Oordeel doet deuren dicht, ook in uzelf   en als je   de beweging kunt maken naar nieuwsgierigheid   wordt dat proces heel veel lichter. Dan komt er veel meer ruimte ook om beweging daarin te kunnen brengen.   Ons brein zoekt bewijs van wat het al gelooft.   Ons brein roept heel graag zie je wel en dat gaat dus ook op voor gedachten of overtuigingen als je zijn niet goed genoeg of ze zien u niet graag of   je moet harder uw best doen voordat ze u gaan zien, voordat ze u gaan opmerken.  

Je bent het niet waard of je bent het nu niet waard.   Dat zijn hele harde stemmen   om als innerlijke dialoog te onderhouden   en uw brein gaat telkens op zoek naar bewijs daarvan. Dus als jij met die strenge harde   teleurgestelde   Sem tegen uzelf of over uzelf   spreekt dan gaat uw brein overal ook het bewijs zien dat dat waar is. Als iemand frondsend naar u kijkt dan is dat bewijs. Als iemand niet direct reageert op een bericht dan is dat bewijs.   Als   iemand een afspraak afzegt dan is dat bewijs.   Terwijl er ook iets anders waar kan zijn.   Het kan ook waar zijn dat iemand gewoon een drukke periode heeft   of   dat hij het gewoon lastig heeft met zichzelf en daardoor gaat rondsen.  

Als je daar nieuwsgierigheid   kunt inbrengen,   als   een metavaardigheid,   Uitzoomen op wat er gebeurt in uzelf en rond uzelf en daarnaar gaan kijken met nieuwsgierigheid.   Dat is een ongelooflijke   krachtige energie, nieuwsgierigheid.   Dat biedt een heel groot tegenwicht aan die strengheid,   aan dat brein dat maar loopt te woepen, zie je wel, zie je wel.   Omdat dat de deurtjes openhoudt.   En de basis premisse wordt dan op elk niveau   Wat er nu is, dat kan waar zijn maar het kan ook iets anders zijn.   De manier waarop ik mijn leven nu leef, de acties die ik neem,   de manier waarop ik handel,   hoeveel dat ik werk, hoe dat ik met mijn kinderen omga,   dat gaat niet anders. Dat is de enige manier waarop dat dat kan. Op die manier zet je jezelf vast.  

Je laat je bepalen door overtuigingen waar je op dat moment zelfs niet naar gaat kijken. Terwijl als je met nieuwsgierigheid gaat kijken,   kunt je voelen de manier waarop ik dat nu doe is zwaar. Dat voelt eigenlijk helemaal niet fijn.   Welke overtuiging zit daaronder die mij tegenhoudt om daar iets aan te veranderen?   Welke overtuiging leeft er in mij is ooit ingeprent geraakt   die maakt dat   ik nu niet vrij ben om iets anders te kiezen.   Zo kunnen dat op elk laagje doen. Die nieuwsgierigheid   dat is is een ongelooflijk krachtige levenshouding.   Die brengt heel veel lichtheid in   uw dagelijks leven maar ook in dat proces van   gaan kijken hoe kan ik dingen veranderen en bijsturen en daar is de houding die ik   u aanleer, die ik u aanrijk door in dat proces van schrijven, van onderzoeken, van   uw gedachten te observeren,   van daar beweging in te brengen en te voelen in uzelf.  

Wat doet dat?   Wat brengt dat teweeg? Soms weerstand, soms angst.   Door u daar bewust van te worden   kweekt je die houding van nieuwsgierigheid naar uzelf.   Naar wat gebeurt er hier, naar wat is er nog meer mogelijk. Je leert observeren   wat je denkt en wat je doet en waar je van overtuigd zijn zonder daarover te oordelen.   Je leert vragen stellen, je leert je los te maken van   wat er nu is als enige waarheid.   Waar ik daar heel erg als tool voor gebruik is ook uw lichaam om te gaan voelen. Ik leer u niet schrijven, ik leer u terug voelen.   Uw lichaam kennen en de signalen van uw lichaam   leren herkennen. Uw eigen noden eren waar dat we vaak zo hard van wegbewogen zijn omdat we altijd in ons hoofd   leven,   terug leren voelen.  

Maar ook   vanuit   een grotere levensenergie vanuit nieuwsgierigheid   daarnaar gaan kijken   en zoveel meer mogelijkheden kunnen zien op dat moment. Zelfs als die nog niet binnen handbereik liggen. Zelfs als je voelt oké misschien zou ik van iets anders overtuigd kunnen zijn maar ik geloof het nog niet.   Dan is toch uw blik al verruimd. Dan is er toch al   een schroefje losgedraaid aan die vaste overtuiging die dat je altijd hebt vastgehouden, die dat u altijd heeft vastgehouden   en is er meer ruimte   gekomen   om uw eigen leven in beweging te brengen. Om u te laten leiden door   wat voel ik dat nodig is?  

In uw lijf kunt je heel goed voelen wat brengt dit teweeg?   Komt er weerstand op wat ik hier schrijf? Komt er beklemming? Zit er angst op wanneer ik grotere mogelijkheden ga verkennen?   Maar je kunt in uw lijf ook verbinden met een veel diepere waarheid.   Een zielconnectie   van waaruit je met veel   meer vertrouwen in het leven gaat staan, vanuit veel meer overgave.   Wat ik heel vaak zie gebeuren bij mensen die beginnen met journalen, met schrijven, gedachten, onderzoeken   is dat ze   ook wel wat in controle gaan.   Oké, als ik zicht krijg op mijn gedachten, op mijn overtuigingen, dan moet ik die ook controleren. Dan moet ik zorgen dat ik niet van de verkeerde dingen overtuigd ben.  

Een fase daarna   komt echt de overgave aan. Oké, dan is dit wat er nu nodig was. Dan was dit deel van mijn pad om nu   ruimte te kunnen voelen   om mee te bewegen, om naar het volgende te gaan.   Wat je in die nieuwsgierigheid   kunt leren is om telkens uw brein tegen te spreken,   om nieuwe dingen naast uw huidige overtuigingen te zetten. Om nieuwe dingen naast uw huidige   acties te zetten of uw huidige handelingscapaciteit.   Om nieuwe dingen te zetten of een andere manier om je te verhouden naar dat groter verhaal, naar die systemische loyaliteit of dat groter narratief.   En zelfs als je uw brein nog niet overtuigd kunt tegenspreken   dan kun je wel al gewoon de deur open zetten.  

De deur van dit kan waar zijn, dit wat in mij leeft kan waar zijn, maar iets anders ook.   En   die beweging naar nieuwsgierigheid   dat kleurt immens uw ervaring van uw leven.   Je gaat op een andere manier in relaties staan, in situaties, in   verantwoordelijkheden, in   conflicten   omdat je vanuit   een andere energie kunt kijken naar wat er gebeurt.   Veel minder vanuit fixen, vanuit ik moet dit weg laten gaan, ik moet het gemakkelijk maken   maar wel   vanuit wat zit hier onder.   Wat stuurt dit en waarom is dit nodig?   Wat is de uitnodiging die er voor mij in zit   om mijn eigen leven meer in handen te nemen, om zelf meer   te kiezen.  

Welke overtuigingen   mogen losgelaten worden.   Welke   onderliggende   gedachten neem ik al heel lang mee maar   beperk mij nu voor het pad dat ik voel dat zich opdrinkt. De beweging   die graag wil gemaakt worden maar die mij nog tegenhoudt.   Wanneer ik deze aflevering opneem   is het Nieuwe Maan dus het is een heel heel mooi moment   om dat te doen, om te gaan kijken wat is er los te laten, welke   overtuigingen zijn er los te laten,   welke   ruimte heb ik te scheppen? Dat is een intentie voor een nieuwe cyclus, welke ruimte kan ik scheppen en op welke manier   om   om mijn brein   te durven tegenspreken.  

Om niet te volgen wat door neurologische paadjes ooit is vastgelegd maar om daar opnieuw ruimte in te gaan scheppen. En Het leven wordt daar lichter. Je gaat leven met zoveel meer vertrouwen in uzelf, in het leven   tot op het punt   dat dat is waar uw brein bewijs voor gaat zoeken.   Als je daar naartoe kunt bewegen dan gaat uw brein   mee   volgen.   Uw brein gaat zoeken naar zie je wel?   Je mag vertrouwen.   Zie je wel? Dit pad klopt. Zie je wel? Het komt goed. Zie je wel? Gij zei sterk genoeg om dit te dragen, om dit te bewegen.   Dat is de beweging die ik u ongelooflijk graag ook wil doen maken.  

Je bent super welkom in reright your sorry. Ik ga in november en december   voor de eerste en ik denk enige   keer deze cursussen live begeleiden.   Het gaat over uw verhalen herschrijven   op zoveel levels en je bent super welkom om mee te doen.