In deze aflevering duiken we in de groeiende trend van mensen die de traditionele 9-tot-5-baan verlaten om hun eigen pad te bewandelen. We onderzoeken waarom steeds meer mensen de drang voelen om uit het keurslijf van loondienst te breken en hoe ze hun werkende leven op een manier kunnen vormgeven die beter bij hen past. Dit verlangen naar verandering komt vaak voort uit een gevoel van mismatch of zelfs een burn-out, en roept vragen op over hoe men zijn energie kan bewaken en voldoening kan halen uit het werk.
We bespreken de twee fundamentele menselijke behoeften die ons werkende leven beïnvloeden: de behoefte aan veiligheid en verbinding, en de behoefte aan authenticiteit en persoonlijke groei. Terwijl de eerste behoefte ons vaak in een veilige, maar soms beperkende werkomgeving houdt, drijft de tweede ons naar een meer authentieke en zelfgestuurde manier van werken. Of je nu kiest voor ondernemerschap of een baan in loondienst, het gaat erom dat je trouw blijft aan jezelf en de voorwaarden creëert die je energie geven en je persoonlijke missie ondersteunen.
[00:00:52]
Unknown:
Hey Jolien, ik merk dat de laatste tijd heel veel mensen niet meer nine to 5 willen werken. Wat is er mis met loondienst? Waarom wordt iedereen plots ondernemer? Of waarom voel ik zelf eigenlijk wel de drang om uit dat keurslijf van voor een werkgever te werken uit te breken? Hoe kan ik mijn werkende leven vormgeven op een manier die bij mij past? Een vraag die op verschillende manieren altijd bij mij is gekomen in de afgelopen maanden. Dus ik ga er heel graag eens op in in deze aflevering. Hoe komt dat? Hoe komt het dat blijkbaar steeds meer mensen op zoek gaan naar een andere manier van werken, van hun werkleven vorm te geven?
Ik geloof dat dat voorkomt, die beweging en dat is ook iets wat ik zelf heel sterk heb ervaren maar ook bij coaches vaak terug hoor dat dat voorkomt vanuit de ervaring van een mismatch. Soms is dat vanuit een echte crisis en een burn-out iemand die zich helemaal opbrandt in een bepaalde job of zelfs verschillende keren bij verschillende werkgevers tegen dezelfde muur aanloopt. Of het kan een meer knagend gevoel op een achtergrond zijn. Als we meer bewustzijn krijgen rond wie zijn we waar liggen onze grenzen dan kan het zijn dat je op een bepaald moment steeds sterker gaat voelen de plek waar ik nu zit, het werk dat ik nu doe dat past eigenlijk niet meer bij mij. Het is heel interessant om 2 heel basale menselijke noden daarin naast elkaar te zetten.
We worden als mensen eigenlijk een beetje in 2 richtingen getrokken in onze ontwikkeling. In hoe dat we ons dagelijks leven, ons werk, ons gezinsleven, dat allemaal vormgeven. En langs de ene kant zit daar beloning, bonding, verbinding voelen met anderen en dat is een ontwikkelingstaak die als kind in onze jeugd een hele grote rol speelt. Als kind zijn wij afhankelijk van de volwassenen om ons heen van de stam waarin wij leven en is het dus belangrijk om ons aan te passen. Wij halen veiligheid uit onze verbinding met andere mensen. Dus dat is het stuk waarin we altijd op zoek gaan naar omringd zijn gedragen worden veiligheid voelen in de verbinding die we voelen met andere mensen.
Dat is een ontwikkeling staak die ons socialiseren erbij horen in een bepaalde groep. Dat is een ontwikkeling staak die vooral in onze kindertijd in onze jeugd zich situeert maar dat gaat nooit helemaal weg. We zijn als mensen gemaakt om in groepen te leven en erbij horen is een hele belangrijke noot die wij als mens voelen en die er ook altijd gaan blijven zijn. Wat daaruit voortkomt op vlak van werk is dat we heel vaak terecht komen in een job die in de lijn der verwachting ligt. Een job die ons zekerheid geeft, die ons veiligheid geeft. Waar dat we een zekere garantie voelen dat we op het einde van de maand ons geld gaan krijgen.
En ook waarin we omringd zijn vaak door collega's waarin dat er een soort uitgestippeld pad wel voor ons ligt. We hebben vaker een leidinggevende die mee het kader bewaakt. En ook dat geeft veiligheid. Het feit dat er een kader is dat voor jou wordt uitgestippeld of dat je mee kan vormgeven maar dat ook waarin dat je ook back-up voelt. Wanneer dat dat kader niet haalbaar is, wanneer dat er plannen veranderen, wanneer er in de buitenwereld iets veranderd wordt en er moet worden bijgestuurd dan voel je daarin oké ik ben ik ben omringd er zit een structuur om mij heen die die verandering mee gaat dragen ik moet dat niet allemaal alleen doen en dat geeft heel veel veiligheid en dat geeft veel voor veel mensen geeft aan bepaalde steun en het gevoel oké dit is een veilige manier om dat werkleven vorm te geven.
Steeds meer mensen of heel veel mensen vandaag, maar ik merk dat meer en meer mensen voelen dat nagagen gevoel, die mismatch die er zit in wat ik nodig heb en hoe dat dat kader vormgegeven is. Mensen die loondienst of het specifieke kader waarin dat zij werken echt als beperkend gaan ervaren. En dat druist in tegen die tweede hele existentiële noot die wij hebben en die in onze puberjaren maar zeker al in onze volwassenheid heel groot kan worden en die in de tijdsgeest vandaag echt eindelijk ruimte aan het innemen is, denk ik. Dat gaat over being. Over bekoming.
Over uw authentieke zelf zijn. Dat is een beetje een buswoord maar het gaat volgens mij op dat werkvlak over 2 lagen waarin dat je echt trouw gaat zijn aan wie dat jij bent wat je nodig hebt en erkenning gaat geven aan jezelf voor hoe dat dat bij jou specifiek is. Er niet vanuit gaan dat een standaard 9 to 5 werkweek voor iedereen wel zal werken maar daarin gaan kijken wat zijn voor mij de randvoorwaarden om mijn werk op een goede manier te doen. Op dat eerste niveau wat is voor mij de basis? Hoe kan ik mijn energie bewaken? Wat geeft mij energie? Zodat de energie die ik investeer in mijn werk dat die ook terugkomt. Dat ik daar voldoening uit kan halen. Dat dat mij ook iets brengt. Dat ik niet een hele dag mijn werk doe. Mezelf daar helemaal in uitring en des avonds als een schotel vol thuis komt en geen energie meer over heb. Hoe ga ik in dat werk op een duurzame manier om met mijn energie?
Werkritme is daar ook een een heel belangrijke factor in. Aan welk tempo wordt er gewerkt? Op welke manier zien uw dagen eruit? Wat is de opeenvolging van dingen die je in je werk moet doen? Hoe hoog ligt het tempo? Hoe hoog ligt de werkdruk? Extern maar ook intern? De inhoud is ook een heel belangrijke basis. Zijn dat dingen waar je voldoening uit haalt? Mag jij werk doen rond iets dat je echt belangrijk vindt? Dat draagt ook weer bij aan die energiestroom die dat regeneratief is als je investeert met jouw energie dat er ook energie terugkomt. Ik denk in die basis dat er ook heel een heel belangrijk stuk is dat vaak onderschat wordt en dat is de keerzijde van steun van collega's.
We kunnen ons heel gesteund voelen, heel omringd voelen door leuke collega's. Maar in een context waarin we samenwerken met anderen en zeker wanneer dat een context is waar spanning in de lucht hangt, waar de werkdruk hoog is, waar mensen voelen dat ze hard moeten werken ga ook het collectieve stressniveau omhoog. Als mensen zijn wij groepsdieren wij stemmen ons af op elkaar en wanneer er een sfeer hangt van altijd druk bezig zijn altijd achter de feiten aanlopen. Het is toch veel werk, ik heb het druk, ik heb eigenlijk geen tijd voor dit overleg. Haasten van het ene naar het andere dat is letterlijk besmettelijk. Dus mensen die in stress hun werk doen steken hun collega's aan om naar hetzelfde niveau van arousal te gaan. Hun zenuwstelsel ga ook omhoog, ga ook in stress en ga ook makkelijk in overdrive.
Ik geloof dat dat een hele belangrijke factor is in omgaan met onze eigen energie. Een belangrijke factor in die randvoorwaarden van op welke manier kan ik mijn werk doen op een manier die mij niet uitput. Maar wanneer dat je voortdurend in een omgeving aanwezig moet zijn waar het stress level heel hoog zit bewegen wij heel snel mee en dat is dus heel uitputtend. Een tweede level wanneer het niet meer over die randvoorwaarden gaat is volgens mij groei en echt ja een authenticiteit in de impact die jij wil maken in je leven en jouw persoonlijke missie. Daar raakt ook een stuk aan wat vind jij belangrijk? Mag jij werk doen waarin dat jij voelt dit is belangrijk voor de wereld dit draagt echt iets bij dit heeft een effect dat ik absoluut wil hebben in mijn leven. Kunnen voelen ik heb impact, ik heb zeggenschap ik leef hier volgens mijn zielsbestemming. Wat ik doe, mijn talent mogen inzetten, dat draagt echt iets bij.
En daarin ook een stukje de ruis schrappen. Heel veel mensen doen jobs waarin ze voelen oké een stuk zit mijn talent daar wel in maar er zit heel veel ballast rond. Ik moet ook heel veel dingen doen of er zijn heel veel stukjes in mijn job die mentale ruimte innemen die mij eigenlijk geen energie geven die heel veel energie vragen die heel veel mentale capaciteit innemen en hoe meer dat je daarin beweegt hoe meer dat je daar stappen in gaat zetten. Meer volgens je talent. Meer volgens je bestemming, je eigen missie voelen dit is de impact dat ik wil hebben. Hoe minder dat je tolerantie wordt voor die ruis. Je gaat voelen ik wil daar niet meer mee bezig zijn. Dat neemt capaciteit weg die te belangrijk is om daar mijn energie in te steken. Ik wil dat eigenlijk niet meer doen.
Ik geloof dat in die beweging heel veel mensen de beslissing maken. Oké ik ga voor mezelf werken. Ik ga als ondernemer werken. Ik word zelfstandig en ik ga zelf vanuit mezelf vanuit dat authentieke stuk in mezelf omstandigheden creëren en een missie creëren. Een aanbod creëren dat voor mij heel erg werkt. Dat voor mij duurzaam energie oplevert. Maar dus ook geld oplevert. En voorzie in mijn lifehood. Mijn levensonderhoud. De uitdaging die in het ondernemerschap zit is dat je dat stukje bonding en belangstelling dat dat ineens veel kleiner is. Je moet ze houvast in jezelf vinden. Die ligt niet voor het oprapen bij collega's en bij een kader dat door een bedrijf wordt uitgezet.
Voor heel veel mensen is dat een grote transitie. Je moet een stukje emotioneel volwassen worden. Er zijn geen excuses meer voor deadlines die niet gehaald worden, voor werk dat niet gedaan is, voor ambities die niet helder gesteld worden. Omdat als ondernemer hangt alles in je bedrijf van jou af. En je wordt dus ook heel sterk gewezen door de realiteit op de patronen die dat je hanteert. Als jij iemand bent die altijd vervalt in uitstelgedrag of in perfectionisme of jezelf kan verstoppen wanneer het spannend wordt. In dat ondernemerschap zijn daar geen excuses voor. Dat is een groeiproces dat je wordt uitgenodigd maar ook wordt gedwongen om aan te gaan omdat je als ondernemer je niet kan verstoppen.
Je kan uitstelgedrag vertonen je kan perfectionisme vertonen maar dat toont zich meteen in de resultaten die je kan halen de impact die je maar kan maken de klanten die je maar kan vinden en daarin vraagt dat ondernemerschap ook radicaal ownership en ik denk dat dat misschien wel de grootste winst is vandaag maar ook de grootste nood in de wereld dat er meer mensen zijn die dat ownership gaan nemen. En dat gaat over eerlijk zijn met jezelf, over geld verdienen, over hoe dat je uw dagen indeelt, hoe dat je uw energie bewaakt, over welke inhoud waar dat je mee gaat werken.
Als ondernemer kun je dat niet laten liggen. Je kunt niet om 9 uur op kantoor zijn en wel verwachten dat dat de dingen zullen lopen zoals ze moeten lopen. Je hebt dat zelf in handen te nemen. Waar ik ook heel hard geloof is het moment dat je de smaak daarvan te pakken krijgt dat je geen compromissen meer wil doen op wat er wel toe doet. Je wil niet meer werken in een omgeving die jouw energie uitput. Je wil niet meer werken rond inhoud of rond de ruis die dat voor jou eigenlijk niet belangrijk is. Dat ondernemerschap geeft ook de kans, het wint u maar het geeft ook de kans om heel veel onafhankelijker in het leven te staan. En daarmee bedoel ik niet dat je niet meer verbonden bent met anderen maar wel dat je veel minder onderhevig bent aan meningen van anderen.
Dat je minder geraakt wordt door door angst voor onvoorspelbaarheid omdat je de dingen zelf in handen neemt. Je neemt Actschap in je leven en je gaat veel meer daarin zelfvertrouwen opbouwen. Dit is wat ik zelf in handen heb. Dit kan ik zelf regelen. Dat geeft een heel sterk vertrouwen in jezelf. Dat is tegelijk de grootste uitdaging en de grootste winst in dat ondernemerschap. Het feit dat je volwassenheid opbouwt in jezelf. Dat je gaat voelen ik ben niet afhankelijk van andermans meningen in mijn bestaansrecht. Ik ben niet afhankelijk van omstandigheden als ik dit en dit zelf in handen kan nemen. Ik kan zelf stappen zetten. De handelingsbekwaamheid in uzelf wordt heel groot.
Van daaruit kan je ook veel vrijer verbinden met anderen want die bonding die beloning dat hebben we nog altijd nodig ook als ondernemer Maar je gaat op een heel ander level kunnen verbinden met anderen en niet meer vanuit pleasen of vanuit een ondergeschiktheid. Ik doe dit omdat ik het moet doen. Je gaat veel minder snel in overdrive gaan omdat je veel beter voelt wat zijn mijn grenzen zowel in tot waar kan ik gaan in mijn energie maar ook wie ben ik tot waar ga ik en waar is het de verantwoordelijkheid van iemand anders en je voelt tot waar ik ga tot waar mijn verantwoordelijkheid reikt dat heb ik op te vullen.
Om dat goed te kunnen doen ga ik moeten zorgen voor mijn eigen energie. Ga ik moeten zorgen dat wat er binnen die cirkel van verantwoordelijkheid ligt dat dat ook dingen zijn die ik wil dragen. Want als ik dat niet wil dragen ja dan ben ik niet op de goede plek dan mag ik dat anders vormgeven. Van daaruit kan je echt die belangstelling veel zuiverde gaan voelen met andere mensen omdat je niet in een afhankelijkheidrelatie zit omdat je niet werk doet omdat je dat moet doen of om iemand anders blij te maken of om je collega's niet te overbelasten maar veel meer vanuit wat jij vindt dat belangrijk is. Wat jij wilt als jouw impact in de wereld.
Deze aflevering is geen pleidooi om ondernemer te worden of om zelfstandige te worden in jouw eigen zaak uit te bouwen. Als je dat wil absoluut. Bij all meins. Ga ervoor. Maar ik geloof niet dat ondernemer worden en een ondernemingsnummer aanvragen nodig is om dat proces aan te gaan. Je wordt in dat proces wel gedwongen om mat duurder te worden, om een dakterrasschap op te nemen, om uw patronen in de ogen te kijken. Maar ik geloof dat dat ook prima kan in een job in loondienst. Dat je ook daar kan gaan kijken wat is voor mij hier de basis? Op welke manier zitten hier randvoorwaarden die mij niet dienen? Hoe kan ik omgaan met mijn energie op een manier dat die ook weer terugkomt bij mij? Hoe kan ik omgaan met inhoud die voor mij echt dienend is, die belangrijk is, waar dat ik mee wil bezig zijn?
Wat voor soort job helpt mij daarin? Dat kan heel goed helpen om niet op een plek te blijven zitten waar dat je eigenlijk niet gelukkig wordt. Waar dat je werk moet doen dat jou uitput, waar dat je in omstandigheden werkt die jou uitputten. En dus het vertrouwen in uzelf vinden dat er ook andere plekken kunnen zijn. Dat er andere mogelijkheden kunnen zijn waar dat je de impact die jij wilt hebben nog veel meer kunt maken. En misschien ook gesteund door een kader dat er voor jou is waar dat een soort uitgezette lijn is waar dat je veiligheid in voelt. Maar vanuit een veel vrijer verbinding met jezelf maar ook met anderen.
Dus ik ben heel benieuwd als je dit hebt gehoord hoe dat dat is voor jou. Ga eens voelen. Op welke plek sta je daar nu in? In jouw werkende leven welke vorm heeft dat op dit moment? Hoe stroomt de energie daar? Welke voorwaarden zijn er vervuld of niet vervuld? En misschien ook wat zijn stappen die je daarin kan zetten? Ik ben heel benieuwd om dat te horen dus kom daar zeker iets over delen en ik ben heel graag jouw klankbord en ik heb altijd een paar hele goede vragen terug als je hier verder over wil nadenken.
Hey Jolien, ik merk dat de laatste tijd heel veel mensen niet meer nine to 5 willen werken. Wat is er mis met loondienst? Waarom wordt iedereen plots ondernemer? Of waarom voel ik zelf eigenlijk wel de drang om uit dat keurslijf van voor een werkgever te werken uit te breken? Hoe kan ik mijn werkende leven vormgeven op een manier die bij mij past? Een vraag die op verschillende manieren altijd bij mij is gekomen in de afgelopen maanden. Dus ik ga er heel graag eens op in in deze aflevering. Hoe komt dat? Hoe komt het dat blijkbaar steeds meer mensen op zoek gaan naar een andere manier van werken, van hun werkleven vorm te geven?
Ik geloof dat dat voorkomt, die beweging en dat is ook iets wat ik zelf heel sterk heb ervaren maar ook bij coaches vaak terug hoor dat dat voorkomt vanuit de ervaring van een mismatch. Soms is dat vanuit een echte crisis en een burn-out iemand die zich helemaal opbrandt in een bepaalde job of zelfs verschillende keren bij verschillende werkgevers tegen dezelfde muur aanloopt. Of het kan een meer knagend gevoel op een achtergrond zijn. Als we meer bewustzijn krijgen rond wie zijn we waar liggen onze grenzen dan kan het zijn dat je op een bepaald moment steeds sterker gaat voelen de plek waar ik nu zit, het werk dat ik nu doe dat past eigenlijk niet meer bij mij. Het is heel interessant om 2 heel basale menselijke noden daarin naast elkaar te zetten.
We worden als mensen eigenlijk een beetje in 2 richtingen getrokken in onze ontwikkeling. In hoe dat we ons dagelijks leven, ons werk, ons gezinsleven, dat allemaal vormgeven. En langs de ene kant zit daar beloning, bonding, verbinding voelen met anderen en dat is een ontwikkelingstaak die als kind in onze jeugd een hele grote rol speelt. Als kind zijn wij afhankelijk van de volwassenen om ons heen van de stam waarin wij leven en is het dus belangrijk om ons aan te passen. Wij halen veiligheid uit onze verbinding met andere mensen. Dus dat is het stuk waarin we altijd op zoek gaan naar omringd zijn gedragen worden veiligheid voelen in de verbinding die we voelen met andere mensen.
Dat is een ontwikkeling staak die ons socialiseren erbij horen in een bepaalde groep. Dat is een ontwikkeling staak die vooral in onze kindertijd in onze jeugd zich situeert maar dat gaat nooit helemaal weg. We zijn als mensen gemaakt om in groepen te leven en erbij horen is een hele belangrijke noot die wij als mens voelen en die er ook altijd gaan blijven zijn. Wat daaruit voortkomt op vlak van werk is dat we heel vaak terecht komen in een job die in de lijn der verwachting ligt. Een job die ons zekerheid geeft, die ons veiligheid geeft. Waar dat we een zekere garantie voelen dat we op het einde van de maand ons geld gaan krijgen.
En ook waarin we omringd zijn vaak door collega's waarin dat er een soort uitgestippeld pad wel voor ons ligt. We hebben vaker een leidinggevende die mee het kader bewaakt. En ook dat geeft veiligheid. Het feit dat er een kader is dat voor jou wordt uitgestippeld of dat je mee kan vormgeven maar dat ook waarin dat je ook back-up voelt. Wanneer dat dat kader niet haalbaar is, wanneer dat er plannen veranderen, wanneer er in de buitenwereld iets veranderd wordt en er moet worden bijgestuurd dan voel je daarin oké ik ben ik ben omringd er zit een structuur om mij heen die die verandering mee gaat dragen ik moet dat niet allemaal alleen doen en dat geeft heel veel veiligheid en dat geeft veel voor veel mensen geeft aan bepaalde steun en het gevoel oké dit is een veilige manier om dat werkleven vorm te geven.
Steeds meer mensen of heel veel mensen vandaag, maar ik merk dat meer en meer mensen voelen dat nagagen gevoel, die mismatch die er zit in wat ik nodig heb en hoe dat dat kader vormgegeven is. Mensen die loondienst of het specifieke kader waarin dat zij werken echt als beperkend gaan ervaren. En dat druist in tegen die tweede hele existentiële noot die wij hebben en die in onze puberjaren maar zeker al in onze volwassenheid heel groot kan worden en die in de tijdsgeest vandaag echt eindelijk ruimte aan het innemen is, denk ik. Dat gaat over being. Over bekoming.
Over uw authentieke zelf zijn. Dat is een beetje een buswoord maar het gaat volgens mij op dat werkvlak over 2 lagen waarin dat je echt trouw gaat zijn aan wie dat jij bent wat je nodig hebt en erkenning gaat geven aan jezelf voor hoe dat dat bij jou specifiek is. Er niet vanuit gaan dat een standaard 9 to 5 werkweek voor iedereen wel zal werken maar daarin gaan kijken wat zijn voor mij de randvoorwaarden om mijn werk op een goede manier te doen. Op dat eerste niveau wat is voor mij de basis? Hoe kan ik mijn energie bewaken? Wat geeft mij energie? Zodat de energie die ik investeer in mijn werk dat die ook terugkomt. Dat ik daar voldoening uit kan halen. Dat dat mij ook iets brengt. Dat ik niet een hele dag mijn werk doe. Mezelf daar helemaal in uitring en des avonds als een schotel vol thuis komt en geen energie meer over heb. Hoe ga ik in dat werk op een duurzame manier om met mijn energie?
Werkritme is daar ook een een heel belangrijke factor in. Aan welk tempo wordt er gewerkt? Op welke manier zien uw dagen eruit? Wat is de opeenvolging van dingen die je in je werk moet doen? Hoe hoog ligt het tempo? Hoe hoog ligt de werkdruk? Extern maar ook intern? De inhoud is ook een heel belangrijke basis. Zijn dat dingen waar je voldoening uit haalt? Mag jij werk doen rond iets dat je echt belangrijk vindt? Dat draagt ook weer bij aan die energiestroom die dat regeneratief is als je investeert met jouw energie dat er ook energie terugkomt. Ik denk in die basis dat er ook heel een heel belangrijk stuk is dat vaak onderschat wordt en dat is de keerzijde van steun van collega's.
We kunnen ons heel gesteund voelen, heel omringd voelen door leuke collega's. Maar in een context waarin we samenwerken met anderen en zeker wanneer dat een context is waar spanning in de lucht hangt, waar de werkdruk hoog is, waar mensen voelen dat ze hard moeten werken ga ook het collectieve stressniveau omhoog. Als mensen zijn wij groepsdieren wij stemmen ons af op elkaar en wanneer er een sfeer hangt van altijd druk bezig zijn altijd achter de feiten aanlopen. Het is toch veel werk, ik heb het druk, ik heb eigenlijk geen tijd voor dit overleg. Haasten van het ene naar het andere dat is letterlijk besmettelijk. Dus mensen die in stress hun werk doen steken hun collega's aan om naar hetzelfde niveau van arousal te gaan. Hun zenuwstelsel ga ook omhoog, ga ook in stress en ga ook makkelijk in overdrive.
Ik geloof dat dat een hele belangrijke factor is in omgaan met onze eigen energie. Een belangrijke factor in die randvoorwaarden van op welke manier kan ik mijn werk doen op een manier die mij niet uitput. Maar wanneer dat je voortdurend in een omgeving aanwezig moet zijn waar het stress level heel hoog zit bewegen wij heel snel mee en dat is dus heel uitputtend. Een tweede level wanneer het niet meer over die randvoorwaarden gaat is volgens mij groei en echt ja een authenticiteit in de impact die jij wil maken in je leven en jouw persoonlijke missie. Daar raakt ook een stuk aan wat vind jij belangrijk? Mag jij werk doen waarin dat jij voelt dit is belangrijk voor de wereld dit draagt echt iets bij dit heeft een effect dat ik absoluut wil hebben in mijn leven. Kunnen voelen ik heb impact, ik heb zeggenschap ik leef hier volgens mijn zielsbestemming. Wat ik doe, mijn talent mogen inzetten, dat draagt echt iets bij.
En daarin ook een stukje de ruis schrappen. Heel veel mensen doen jobs waarin ze voelen oké een stuk zit mijn talent daar wel in maar er zit heel veel ballast rond. Ik moet ook heel veel dingen doen of er zijn heel veel stukjes in mijn job die mentale ruimte innemen die mij eigenlijk geen energie geven die heel veel energie vragen die heel veel mentale capaciteit innemen en hoe meer dat je daarin beweegt hoe meer dat je daar stappen in gaat zetten. Meer volgens je talent. Meer volgens je bestemming, je eigen missie voelen dit is de impact dat ik wil hebben. Hoe minder dat je tolerantie wordt voor die ruis. Je gaat voelen ik wil daar niet meer mee bezig zijn. Dat neemt capaciteit weg die te belangrijk is om daar mijn energie in te steken. Ik wil dat eigenlijk niet meer doen.
Ik geloof dat in die beweging heel veel mensen de beslissing maken. Oké ik ga voor mezelf werken. Ik ga als ondernemer werken. Ik word zelfstandig en ik ga zelf vanuit mezelf vanuit dat authentieke stuk in mezelf omstandigheden creëren en een missie creëren. Een aanbod creëren dat voor mij heel erg werkt. Dat voor mij duurzaam energie oplevert. Maar dus ook geld oplevert. En voorzie in mijn lifehood. Mijn levensonderhoud. De uitdaging die in het ondernemerschap zit is dat je dat stukje bonding en belangstelling dat dat ineens veel kleiner is. Je moet ze houvast in jezelf vinden. Die ligt niet voor het oprapen bij collega's en bij een kader dat door een bedrijf wordt uitgezet.
Voor heel veel mensen is dat een grote transitie. Je moet een stukje emotioneel volwassen worden. Er zijn geen excuses meer voor deadlines die niet gehaald worden, voor werk dat niet gedaan is, voor ambities die niet helder gesteld worden. Omdat als ondernemer hangt alles in je bedrijf van jou af. En je wordt dus ook heel sterk gewezen door de realiteit op de patronen die dat je hanteert. Als jij iemand bent die altijd vervalt in uitstelgedrag of in perfectionisme of jezelf kan verstoppen wanneer het spannend wordt. In dat ondernemerschap zijn daar geen excuses voor. Dat is een groeiproces dat je wordt uitgenodigd maar ook wordt gedwongen om aan te gaan omdat je als ondernemer je niet kan verstoppen.
Je kan uitstelgedrag vertonen je kan perfectionisme vertonen maar dat toont zich meteen in de resultaten die je kan halen de impact die je maar kan maken de klanten die je maar kan vinden en daarin vraagt dat ondernemerschap ook radicaal ownership en ik denk dat dat misschien wel de grootste winst is vandaag maar ook de grootste nood in de wereld dat er meer mensen zijn die dat ownership gaan nemen. En dat gaat over eerlijk zijn met jezelf, over geld verdienen, over hoe dat je uw dagen indeelt, hoe dat je uw energie bewaakt, over welke inhoud waar dat je mee gaat werken.
Als ondernemer kun je dat niet laten liggen. Je kunt niet om 9 uur op kantoor zijn en wel verwachten dat dat de dingen zullen lopen zoals ze moeten lopen. Je hebt dat zelf in handen te nemen. Waar ik ook heel hard geloof is het moment dat je de smaak daarvan te pakken krijgt dat je geen compromissen meer wil doen op wat er wel toe doet. Je wil niet meer werken in een omgeving die jouw energie uitput. Je wil niet meer werken rond inhoud of rond de ruis die dat voor jou eigenlijk niet belangrijk is. Dat ondernemerschap geeft ook de kans, het wint u maar het geeft ook de kans om heel veel onafhankelijker in het leven te staan. En daarmee bedoel ik niet dat je niet meer verbonden bent met anderen maar wel dat je veel minder onderhevig bent aan meningen van anderen.
Dat je minder geraakt wordt door door angst voor onvoorspelbaarheid omdat je de dingen zelf in handen neemt. Je neemt Actschap in je leven en je gaat veel meer daarin zelfvertrouwen opbouwen. Dit is wat ik zelf in handen heb. Dit kan ik zelf regelen. Dat geeft een heel sterk vertrouwen in jezelf. Dat is tegelijk de grootste uitdaging en de grootste winst in dat ondernemerschap. Het feit dat je volwassenheid opbouwt in jezelf. Dat je gaat voelen ik ben niet afhankelijk van andermans meningen in mijn bestaansrecht. Ik ben niet afhankelijk van omstandigheden als ik dit en dit zelf in handen kan nemen. Ik kan zelf stappen zetten. De handelingsbekwaamheid in uzelf wordt heel groot.
Van daaruit kan je ook veel vrijer verbinden met anderen want die bonding die beloning dat hebben we nog altijd nodig ook als ondernemer Maar je gaat op een heel ander level kunnen verbinden met anderen en niet meer vanuit pleasen of vanuit een ondergeschiktheid. Ik doe dit omdat ik het moet doen. Je gaat veel minder snel in overdrive gaan omdat je veel beter voelt wat zijn mijn grenzen zowel in tot waar kan ik gaan in mijn energie maar ook wie ben ik tot waar ga ik en waar is het de verantwoordelijkheid van iemand anders en je voelt tot waar ik ga tot waar mijn verantwoordelijkheid reikt dat heb ik op te vullen.
Om dat goed te kunnen doen ga ik moeten zorgen voor mijn eigen energie. Ga ik moeten zorgen dat wat er binnen die cirkel van verantwoordelijkheid ligt dat dat ook dingen zijn die ik wil dragen. Want als ik dat niet wil dragen ja dan ben ik niet op de goede plek dan mag ik dat anders vormgeven. Van daaruit kan je echt die belangstelling veel zuiverde gaan voelen met andere mensen omdat je niet in een afhankelijkheidrelatie zit omdat je niet werk doet omdat je dat moet doen of om iemand anders blij te maken of om je collega's niet te overbelasten maar veel meer vanuit wat jij vindt dat belangrijk is. Wat jij wilt als jouw impact in de wereld.
Deze aflevering is geen pleidooi om ondernemer te worden of om zelfstandige te worden in jouw eigen zaak uit te bouwen. Als je dat wil absoluut. Bij all meins. Ga ervoor. Maar ik geloof niet dat ondernemer worden en een ondernemingsnummer aanvragen nodig is om dat proces aan te gaan. Je wordt in dat proces wel gedwongen om mat duurder te worden, om een dakterrasschap op te nemen, om uw patronen in de ogen te kijken. Maar ik geloof dat dat ook prima kan in een job in loondienst. Dat je ook daar kan gaan kijken wat is voor mij hier de basis? Op welke manier zitten hier randvoorwaarden die mij niet dienen? Hoe kan ik omgaan met mijn energie op een manier dat die ook weer terugkomt bij mij? Hoe kan ik omgaan met inhoud die voor mij echt dienend is, die belangrijk is, waar dat ik mee wil bezig zijn?
Wat voor soort job helpt mij daarin? Dat kan heel goed helpen om niet op een plek te blijven zitten waar dat je eigenlijk niet gelukkig wordt. Waar dat je werk moet doen dat jou uitput, waar dat je in omstandigheden werkt die jou uitputten. En dus het vertrouwen in uzelf vinden dat er ook andere plekken kunnen zijn. Dat er andere mogelijkheden kunnen zijn waar dat je de impact die jij wilt hebben nog veel meer kunt maken. En misschien ook gesteund door een kader dat er voor jou is waar dat een soort uitgezette lijn is waar dat je veiligheid in voelt. Maar vanuit een veel vrijer verbinding met jezelf maar ook met anderen.
Dus ik ben heel benieuwd als je dit hebt gehoord hoe dat dat is voor jou. Ga eens voelen. Op welke plek sta je daar nu in? In jouw werkende leven welke vorm heeft dat op dit moment? Hoe stroomt de energie daar? Welke voorwaarden zijn er vervuld of niet vervuld? En misschien ook wat zijn stappen die je daarin kan zetten? Ik ben heel benieuwd om dat te horen dus kom daar zeker iets over delen en ik ben heel graag jouw klankbord en ik heb altijd een paar hele goede vragen terug als je hier verder over wil nadenken.
