In deze aflevering van de podcast duiken we in het concept van een 'lekker leven'. Samen met Melanie, vriendin, professionele zoeker en moeder, zoeken we hoe we trouw kunnen blijven aan onszelf, los van alle interne regeltjes die we opbouwden.
Melanie deelt hoe zelfcompassie en het herkennen van de innerlijke criticus essentieel zijn om onszelf toestemming te geven om te falen, te experimenteren en te groeien.
We duiken ook in de rol van zelfexpressie – van het dragen van nagellak tot het kiezen voor rust – en hoe zulke kleine, persoonlijke keuzes bijdragen aan onze vrijheid en levensvreugde.
Dit gesprek nodigt jou uit om na te denken over de kleine stappen die jij vandaag kunt zetten voor een lekker leven. Het is een uitnodiging om jezelf de ruimte te geven om te spelen, te ontdekken en te leven zoals jij het wilt!
-
Wil jij ook actiever jouw innerlijke criticus herkennen, meer afstemmen op wat goed voelt en oefenen om jezelf daarvoor voluit toestemming te geven?
Dan is Rewrite Your Stories dé plek om daarmee te beginnen.
Schrijf hier in voor deze toegankelijke journaling journey en over enkele weken voel je al een enorm verschil in hoe jij omgaat met je innerlijke stemmetjes 🧚🏻♀️
[00:00:04]
Unknown:
Het is jouw verhaal en jij mag het schrijven. Ik ben Jolien. Doorheen ouderschap, ondernemerschap en heel wat dieptepunten vond ik een spoor waar ik met een gereguleerd zenuwstelsel en trouw aan mezelf in het leven kan staan en mijn klanten kan begeleiden om hetzelfde te doen. Mijn klanten dat zijn mensen die bereid zijn om te zoeken naar een leven dat lichter en meer van zichzelf is en zich niet meer willen laten leiden door wat onze omgeving voorschrijft. In deze podcast laat ik je met mildheid kijken naar je eigen pad en geef ik je de kracht en het ownership maar ook een helpende taal om dit zelf verder uit te stippelen, om jouw eigen verhaal te schrijven. Het is een pep talk voor een leven op jouw voorwaarden. Oké, welkom aan mijn tafel Melanie.
Ook welkom aan de tafel iedereen die hiernaar luistert. Ik zit hier van huis met Melanie die ik heb leren kennen als pasgeboren moeder en dat nog altijd wel een beetje is met de zoektocht die daarbij hoort en daar er altijd ongoing in blijft. Halveijd werken in de bib, vooral in de jeugdafdeling en de verhalen die zich daar afspelen. Grote fan van diepe gesprekken. Eigenaar van een spicy braain dat af en toe ook wel wat uitdaging vormt. Maar ondertussen ook professionele zoeker in het leven. Ontdekken, wat is er, wat werkt er? Herontdekken, vormgeven en op dit moment ook met veel zin om iets in de wereld te zetten. Hoe dat dan ook er mag gaan uitzien. Klopt.
De bevrijding die dat dan nodig heeft of hoe dat in het proces daar naartoe.
[00:02:04] Unknown:
Ja, vooral veel moeten ontdoen. In het doen veel ontdoen.
[00:02:11] Unknown:
Ja, we gaan het vandaag hebben over een recept, want ooit echt een recept is natuurlijk, maar recept voor een lekker leven. Vorige week hadden we een gesprek waarin jij dat zo benoemde en ik vond dat zo raak dat ik dacht
[00:02:30] Unknown:
daar gaan we iets mee doen. Wat vond je daar zo raak in?
[00:02:35] Unknown:
Dat gaf direct een gevoel. Direct zo'n ja, dat geeft goesting. Dat is een plek waar je wilt zijn in een lekker leven. Dus ik ben heel benieuwd wat daarin voor jou stukjes zijn. Hoe ziet dat eruit en hoe komt je daar?
[00:02:56] Unknown:
Ja, dat is een goede vraag. Ik denk dat dat een heel persoonlijk traject is. Ik denk wat voor mij ertoe doe of hoe dat ik er tot, wat ik er mee bezig ben geraakt is, ja ik heb wel wat watertjes sowieso zoals vele mensen met ons. En dan doe je veel therapie en dan doe je veel reflectie en dan zelfonderzoek. Je leert je lijf kennen. Heel belangrijk. Leer je zakken in je lijf. Het is daar ook wel dat het lekker leeuwen zit ook wel in je lijf. Maar je moet echt wel de tocht van je hoofd naar je lijf doen. Maar je mag je hoofd ook wel niet vergeten want je moet ook wel dingen kunnen kaderen en snappen en de veiligheid geven van oké, wat het er ook gevoeld mag worden. Dat is oké.
Maar het is echt wel een beetje in dat proces dat ik zo van ja, ik ga het even niet Engels zeggen. Van survival naar drijven. In dat drijven of floreren dat ik wel een mooi woord vind zit zo echt wel dat lekker leven. Wat je daarjuist zei van dat is echt dat. Je voelt dat direct. Dat je denkt oké, wat is lekker leven? Dat ga voor iedereen anders zijn maar ik geloof wel dat er voor iedereen een plek is waar die kunnen komen en ik voel dan zo ik wijs dan wel direct ook wel naar mijn bekken van ja, waar zit dat lekker leven in? Ja, het gaat inderdaad floreren.
[00:04:47] Unknown:
Ja, maar ik hoor ook wel daarin hoe dat er eruit ziet, welke vorm dat dat krijgt, dat zal voor iedereen verschillend zijn. Dat zit op een heel andere plek in het leven of in uw lijf. Maar er zijn ook wel wat randvoorwaarden om daar te kunnen. Want je zegt, uw hoofd zakken in uw lijf zijn veel randvoorwaarden waar heel veel mensen vandaag niet per se
[00:05:21] Unknown:
al zijn ofzo. Nee, ja, dat we ook niet geleerd krijgen. Het recept voor oké, maar hoe maken we dit leven ook wel echt goed naast alle shit dat er is hè? Want er is veel shit. Maar wat ik echt het afgelopen jaar, ik denk dat jij daar ook mee bezig bent heel hard, of dat merk ik toch in wat dat jij doet, iets. Je eigen ja heving your ownback. Hoe zeg je dat? Uw eigen ruggengraat zijn, uw eigen uw eigen bedding zijn? Ja, maar zo echt van alle tijd. Echt wel beloven aan jezelf. Dat is echt een randvoorwaarde. Want lekker leven is ook dingen proberen die dat ook gaan mislukken.
[00:06:10] Unknown:
Ja, ja, en dat uw eigen bedding zijn
[00:06:13] Unknown:
dat leren
[00:06:16] Unknown:
om jezelf die veiligheid te geven en je eigen grootste verdediger te zijn. Dat is als het leuk is maar dat is vooral als het niet leuk is. En als het moeilijk is en zwaar en er alle oordeel en zwaarheid uit je omgeving op je afkomt of uit je eigen hoofd boomerankt ofzo. Dat is wel een oefening. De uitkomst daarvan is super waardevol dat je kunt voelen, je staat op die manier eigenlijk nooit alleen. Je hebt altijd jezelf naast u staan als een soort geruststelling van het is oké en ook ge zijn maar een mens en ook ge mag morgen opnieuw proberen. Maar daar geraken, hoe ziet die oefening voor u eruit?
[00:07:10] Unknown:
Dat is een oefening die zich elke dag afspeelt op honderd verschillende momenten in een dag. U zal weer iets horen doen en denken en je voelt je een innerlijke criticus opstaan of geactiveerd worden en dan zeggen wacht dit gaan we niet meer doen. Ik ging niet meer zo tegen mezelf praten. Oké, ik ga anders doen. Ik ben een mens, ik probeer. Ik wil echt liever het proberen en dan in de Messi chaos terechtkomen dan het niet meer. Ik heb heel lang een leuk leven gehad, een oké leven gehad maar het is maar door mezelf de bevrijding te geven van doe maar en een innerlijke criticus is ook maar een stem en of zelfs als mensen het letterlijk tegen mij zeggen dat is ook maar een mening maar dat is echt het bevrijdingsproces om te zeggen dat is niet van mij. Dat is van hun en ik kies ervoor om toch in mijn mensheid dan gewoon dit te doen.
Altijd vanuit een goede intentie ook. Je doet nooit iemand pijn met jezelf te zijn. Dat kan maar dan is dat niet vanuit de intentie om iemand pijn te doen. Ja, ja, die intentie is wel een heel
[00:08:35] Unknown:
belangrijke en uiteraard want er zit vaak ook wel wat risico vind ik in de focus heel erg bij onszelf leggen. Want je leeft samen met mensen en de schade die dat je daar kunt doen is niet waar je achtereloos moet overheen stappen ofzo. Maar ik denk wel heel veel van ons zijn opgegroeid in de voortdurende voorzichtigheid om geen schade te doen aan anderen waardoor we totaal kwijt zijn geraakt. Wat is er voor mij? Ja, en wat mogen we doen? En wat mogen we doen? En een stuk is dat ook dus oefenen op uzelf toestemming geven om te proberen.
Niet alleen toestemming geven om dingen te doen en dan dat meteen goed te doen. Maar die toestemming heb ik in kei veel dingen nodig. Ik voelde dat in ouderschap voor de eerste keer heel hard. Als je jezelf niet de toestemming geeft om het ook heel verkeerd te doen moet. Ik denk dat meer dan een helft van wat je daaraan doet mis mag gaan of zou mogen om die bevrijding te voelen. Om te voelen ik mag hier proberen en uiteraard gaan er dingen rommelig zijn. Gaan er dingen backfire op een manier die ik niet had zien aankomen of misschien wel had zien aankomen. Maar als je jezelf die toestemming niet kunt geven, dan is er eigenlijk ook geen ruimte. Er is geen bewegingsruimte dan. Er kan niks veranderen. Je kunt ook niet gaan ontdekken hoe past dat hier wel bij mij?
Want je volgt op dat moment aan de regels van iemand anders of van een systeem van hoe het zou moeten. Jezelf de toestemming geven om dat anders te doen dan iemand anders zijn regels. In het ondernemerschap voel ik dat ook heel hard. Je wordt heel snel meegetrokken in een soort kader van dit is hoe je het moet doen en deze zijn de zeven stappen naar weet ik veel. En dan toch blijven, elke keer tegen jezelf zeggen het is ook oké om dat niet te doen. Het is ook oké om dat te proberen en grandioos daarin dingen te laten mislukken. Het is ook oké om dat te proberen en te voelen eigenlijk past steeds niet bij mij. Ik wil dat helemaal niet zo doen.
Die toestemming, daarin zit voor mij echt een hele snack vak. Waar dat mij helpt is
[00:11:14] Unknown:
dat je weet dat in zee alles bedacht is van die marketing of van de ondernemen maar ook rond het ouderschap. Dat is allemaal door culturele verschuivingen. Je ziet ook alles verandert ook. Hoe dat het vroeger was is het nu niet meer. Maar alles is bedacht dat houdt mij ook altijd voor. Ik zie mezelf het een hele tijd doen bijvoorbeeld dat ik denk ik zou dit eigenlijk niet mogen doen en dan denk ik van wie eigenlijk? Ja? Maar daar zit echt de bevrijding in. Dat zijn kleine, precies wat ankertjes dat je in je hoofd kunt houden in al je gebieden van het leven. Dat gaat bij mij ook heel hard rond. Wat mag ik aandoen?
Mag ik nagellak dragen? Dat doe ik nu. Terwijl ik zie dat mensen kijken. Omdat ik dat dan zelf ook nog in mezelf heb. Melanie draagt nagellak, dat is een lekker raar. Dan kring ik zelf ook in de kringheet zoveel bevrijding op trouwens om het mogen crentje. Maar daar zit het hem in. Om dan te zeggen waarom eigenlijk niet?
[00:12:27] Unknown:
Want de regel, je mag je nagellak dragen of dat past niet bij jou of in welke context mag dat wel of niet? Op welke leeftijd mag dat wel of niet? In welke kleur mag dat dan zijn? Ja, dat past ook in dat alles is bedacht. Bedacht klinkt dan heel bewust alsof iemand een soort regie heeft daarover. Dat is natuurlijk niet zo maar die narratieve, het discours waarin wij leven op heel verschillende levels bepaalt heel veel van waar dat er toestemming voor is. Op maatschappelijk niveau maar ook in uw gezin waar dat je in bent opgegroeid of in het dorp of in de stad waar je bent opgegroeid, de school waar je heel veel tijd hebt doorgebracht. Ik denk dat dat moeilijk te overschatten is. De impact daar zat. Zeker,
[00:13:23] Unknown:
zeker. Die zijn natuurlijk ook doordrengd met de maatschappelijke. Alleen zo naar de school waar je naar gaat. Daar zit ook natuurlijk de huidige tijdsgeest in van wat je moest dragen. Hoe je met jongens omging of met uw vriendinnen omging of wat je leuk moest vinden van hobby. Dat je denkt ach Maar goed, ik denk dat we ook daardoor moeten gaan om dan te kunnen zeggen daarvoor moet je dan zesendertig worden of eender welke leeftijd daarvoor moet je zevenenzeventig worden. Het is nooit te laat. Maar je kunt altijd zeggen dit past eigenlijk niet.
Dat voelde eigenlijk wel altijd. Toch? Als het wringt?
[00:14:05] Unknown:
Ja, je kunt dat altijd voelen. Maar ik denk wat je daarnet zei van die stem in jezelf herkennen, dat stukje in jezelf dat zegt Ja, maar dat mag niet. Of Je zou eigenlijk moeten dat soort stemmetjes opmerken wanneer ze zich aandienen. Dat is voor mij, maar ik denk voor heel veel mensen, een heel groot startpunt. Om in de bewegingen, de dingen die je elke dag doet, om dat te gaan veranderen. Omdat je opmerkt voor wie ben ik dit eigenlijk aan het doen? Wie houd ik hiermee te treden?
[00:14:47] Unknown:
Wie ben kan pleasen hè?
[00:14:50] Unknown:
Vaak zijn dat niet mensen die in de ruimte zijn. Ook soms zelfs niet mensen, echt mensen. Maar die stemmen leren opmerken, jij schrijft ook veel.
[00:15:07] Unknown:
Helpt enorm. Want dat is ook wat ik dit jaar vanaf januari ben ik dat beginnen doen en het is ook dit jaar dat ik die beweging of die verschuiving opmerkt om te zien ja oké, dat is echt wat dat doet. Dingen op papier zetten, elke dag opnieuw, elke dag jezelf tegenkomen maar daar dan ook weer een oordeel over hebben. En dan meer naar dat oordeel kunnen kijken. Dat doet ongelooflijk veel. Dat is
[00:15:40] Unknown:
een heel dagelijkse oefening in toestemming geven. In opmerken. Want dat is ook elke dag opnieuw de keuze. Het is de keuze om te schrijven. Het is de keuze om wat je schrijft te bekijken vanuit ogen die zachter kijken dan wat je gewoon zei. Elke dag opnieuw want je kunt ook schrijven en u helemaal vastrijden in het oordeel dat er al was. Maar dus kiezen om zachter te kijken om anders van op een afstandje en daarvoor is dat schrijven natuurlijk wel echt een hit. En daarin elke dag oefenen, waar mag ik mezelf wel toestemming voor geven.
Dan geraakt je op een laag waar je inderdaad kunt voelen, deze is niet voor mezelf dat ik hier aan het doen ben. Nee, klopt.
[00:16:38] Unknown:
En wat je daar zegt over in mijn milde ogen dat is ook voor mij, ik denk voor iedereen, zou ik aanraden om zelfcompassie te leren. Daar draait het om. Daar is bij mij ook wel, dat was voor mij een hele grote belangrijke in mijn proces. Christin Neff die had een boek en dan de oefeningen te doen want je moet het natuurlijk wel doen en niet enkel de formele oefeningen maar dan vooral ook als je zelf weer iets raar tegen iemand in de bib zie zeggen dat je denkt dit had je anders kunnen zeggen of dit en dan moet ik mij ook rood worden en dan denk ik allemaal Allemaal oké Melly. Ik noem mezelf ook Melly dan. Het is allemaal goed. We zijn mensen. Maar dat is heel belangrijk hoeveel dat ik mensen zichzelf voor de kop hoor, zie, figuurlijk slagen van, dan denk ik, ja, daar zit het hem niet. Nee.
[00:17:38] Unknown:
Ja, en dat zie ik natuurlijk heel veel bij coaches ook gebeuren. Zeker op domeinen waar het er echt toe doet. In uw ouderschap want voor onze kinderen willen we het super goed doen. We willen dat onze kinderen het goed hebben dat die opgroeien tot mensen die minder aanlopen tegen de struggles waar wij nu tegenaan lopen. Zoals elke generatie dat probeert. Voor mensen die hun werk, in hun werk een heel grote zingeving vinden en een heel grote betekenis zit dat daar ook. Ik moet dat wel goed doen maar in de wens om het goed te doen op die fundamentele stukje ik wil een goede dochter zijn, ik wil een goede partner zijn,
[00:18:25] Unknown:
worden we vaak ook heel streng voor ons. Ja, ja, omdat we de uitkomst willen bepalen. Het moet goed zijn dus dat kan enkel als we er gevaar werken en geen fouten mogen maken en dat kan dan enkel blijkbaar bereikt worden door dan heel hard voor onszelf te zijn en ons streng toe te spreken. Enkel zo graag we daar. Dat doen we niet meer.
[00:18:49] Unknown:
Dat gaan we niet meer doen. Ik las deze morgen in de krant. Dat de norm in ons onderwijs toch wel drastisch omhoog moet. Dan denk ik ja, ik dacht ook dat we dat niet meer deden.
[00:19:01] Unknown:
Ja, ja, wel. Maar ik denk, we gaan bij onszelf beginnen. We gaan de wereld veranderen dan. Ik denk dat echt. Ik denk, ja, het kan niet anders. Alleen we kunnen het niet op een andere manier doen dan bij jezelf klabied.
[00:19:14] Unknown:
De verschuiving van dat verhaal van de uitkomst kan alleen maar goed zijn als je ze op voorhand al weet liggen en dus dan ook met harde hand stuurt naar die uitkomst. Ja, daar moeten we echt onszelf leren om daarvan weg te bewegen met vertrouwen. Want dat is heel onzeker om te kiezen. Ja, die uitkomst van mijn ouderschap, die uitkomst van mijn ondernemer zijn, die uitkomst van deze vriendschap. Ik weet niet waar dat dat gaat liggen.
[00:19:48] Unknown:
En ik ga ook proberen om dat niet heel de tijd te bepalen. En daarin, 'Having your own be back' is cruciaal. Want wat kan er eigenlijk mislopen? Als ik op het einde van de rit toch zeg ik ga mezelf altijd vergeven. Voor wat ik ook doe. Tuurlijk, dan komt er ruimte voor de leuke dingen.
[00:20:10] Unknown:
Ja, want je hebt een stuk zijn uw eigen vedingen dus je geeft jezelf veiligheid waar daar ruimte is voor vertrouwen.
[00:20:20] Unknown:
Vertrouwen daar
[00:20:21] Unknown:
waar je ook gaat uitkomen of via hoeveel omwegen en rare partjes en donkere bossen onderweg. Het vertrouwen in uzelf dat je op elk moment vanuit een bepaalde veerkracht of de juiste of de zuivere intentie altijd ga kunnen blijven stappen zetten en dat er altijd een uitkomst gaat zijn maar het gaat al lang niet meer over de uitkomst. Dan kom je dus op die plek waar het
[00:20:52] Unknown:
is. Ja, waar de 'm' zit. Waar je kunt gaan voelen. Wat wil ik? Maar wat wil ik echt? Dat vind ik de tofste. Niet de wat wil ik? Maar de wat wil ik echt dat eigenlijk niemand wil weten van mij maar dat ik echt wel kei graag wil doen. The crunch. Dat is het spelen. Dat is het proberen. Maar zo jezelf ook over een schaamte kunnen zetten van Ik denk dat dit bij mij hoort. Mij God.
[00:21:28] Unknown:
Toch nog even wegkijken. Ja, ja. Zie mij niet? Maar daar roept u een keer. Ja.
[00:21:35] Unknown:
Daar zit echt, als je jezelf dat kunt gunnen Ik geloof echt dat dat voor ik denk dat bij elke mens zo'n dingen achter ons verstopt zitten en dan denk ik als dat mijn missie mag zijn om dat bij de mensen eruit te halen Prima, maar let's do it.
[00:21:57] Unknown:
Om de deur daar te openen. Echt.
[00:22:01] Unknown:
We gaan ons eens vuil maken. We gaan plekken maken. Dat mag. Het is het leven jongens. We gaan dat hier gewoon eventjes doen. En het mag leuk zijn ook. Het moet niet altijd, dat zei ik ook tegen mezelf hoor, het moet niet altijd zinvol zijn. Ja. Of bijdragen tot een groter geheel. Mijn nagellak draagt op een manier wel maar eigenlijk ook niet. Dat is gewoon ik wil dat want ik daag mezelf uit om dat nu gewoon een bekken te doen. Ook al crincchicken een bekken.
[00:22:36] Unknown:
Ja, dat is eigenlijk oefenen. Ook dat is een stapje op dat pad van oefenen in de ongemakkelijkheid, totaal. Ik ga buiten mijn comfortzone. Er is daarbuiten iets dat mij roept dat je bij voorbaat niet te serieus mag nemen want dan is alle fun eraf. En dan jezelf oefenen in deze is wel een beetje raar. Zowel in de sociale ruimte want wat gaan de mensen denken? Maar ook voor uzelf vaak een soort onwenigheid. Totaal. En dus comfortabel worden bij de toch comfort vinden bij de onwenigheid. Of zo zien, ook al voelt het
[00:23:21] Unknown:
oncomfortabel en zelfs misschien onveilig, dan nog komt het goed. Ja. Ik moet heel hard denken aan Ik heb mijn tijd geskielerd en dan ben ik daarmee gestopt want opeens had ik een schrikge gepakt met al die tramsporen hier en zo. Die is ook echt om een schrikge te pakken. Maar dan was er iets in mijn lijf verkrampt geraakt en had ik zoiets van ik kon maar toen kon ik dat denk ik nog niet in mijn hoofd. Ik dacht dat is te ongemakkelijk. Ik ga dat niet terug doen. Ik moet mezelf ik moet dat toch niet. Er komt ook zo van een rebel in mij. Zo wie zegt er dat? Dat moet mij. Maar dat heeft mij zoveel plezier ook gebracht dat ik op Vinted voor tien euro nieuwe skillers heb gekocht. Ik heb het nog altijd niet gedaan want gedacht aan ik ga door mijn straat en wij wonen in een kleine straat waar iedereen elkaar een beetje kent dus iedereen gaat mij zien sukkelen.
Maar dat is een heel interessante oefening. Dat zijn de oefeningen om dan toch te zeggen dus ik maak nu met u de afspraak ga volgende week ergens mijn skillers aan. Oké. Om dan te zeggen ik ga dat sukkelend toch doen. Mijn lijf ga verkrampen maar ik ga dat toch doen omdat het leuk is. Omdat dat ook niet uitmaakt.
[00:24:46] Unknown:
Misschien is de eerste keer niet leuk. Nee. Ook dat. Want ja, ik denk toe bewegen naar waar het echt tof is. Waar dat je echt kunt genieten, dat vraagt om jezelf uit te dagen. Uit te dagen in die onwennig drempel overgaan en vaak nog een drempel en nog een drempel om uit te komen bij een heel grote manier van mij, dit is echt zalig. Wat ga je daarjuist vertellen, ik heb heel lang gehad dat ik voelde ik kan mezelf niet over die drempel krijgen. Daarin ook met zachte ogen mogen kijken naar op welke plekken in mijn leven ben ik al uitgedaagd op dit moment.
Want een periode van grote onzekerheden of waarin dat je een nieuwe rol opneemt als je hebt juist een kind gekregen of je bent juist gescheiden of zo grote momenten in je leven, dat is al veel uitdaging. Zeker. En om jezelf daarin, ik denk dat daar ook leukheid mag inzitten en op zoek gaan naar manieren
[00:25:56] Unknown:
die, plekken waar je wel geraakt. Ja, zo klein mogelijk, op die momenten. Want de balans van
[00:26:05] Unknown:
veiligheid en uzelf een stukje uitdagen of uitnodigen om uit uw comfortzone te gaan, Ja, dat ligt natuurlijk niet alleen in uw werk of alleen in uw persoonlijke ontwikkeling. Dat is wel een lijn die in alle domeinen van uw leven, je is de ene persoon die dat allemaal moet dragen Die daar wel samenkomt of zo.
[00:26:28] Unknown:
Maar daarom is het ook wel interessant vind ik om dat met zoiets klein en schijnbaar onbenullig zoals keyeren te doen. Want je kunt ook wel, ook al staat al de rest of is je poot maar op ontwankelen omdat er twee poten of drie poten los zijn, om dan te zeggen ik ga dat nou toch doen. Dat versterkt een stem in u die u ook die veiligheid biedt. Ja, dat is toestemming. En die dat zegt we gaan dit nu no merre what's wat er ook gebeurt in het komende half uur. We gaan dat gewoon doen. Daar zit wel kracht in ofzo.
[00:27:08] Unknown:
Ja en ook in wat jij zegt, dat lekker leven.
[00:27:14] Unknown:
Ik denk dat dat altijd naast elkaar
[00:27:17] Unknown:
gaat blijven staan. Want ook in een leven waarin dat je voelt mij, ik zit hier op mijn plekje kip, ik mag hier spelen, ik heb plezier, ik geniet intens van wat er hier allemaal is,
[00:27:31] Unknown:
gaan er ook momenten zijn waarin de stoel wankelt? Zeker. Dat is het leven. Het is ook dankzij misschien soms op mijn meest verlichte momenten dankzij de stoel die wankelt hebben we ook het andere. Het licht.
[00:27:49] Unknown:
En omgekeerd. Dankzij het voelen van een stuk levensvreugde. Dat is niet zo'n kaars die brandt waarvan je voelt ja, nee, dat is echt een kampvuur, het is wel wat meer dan een kaars. Je hebt ook buffer en veerkracht en energie om die wankelende stoel te laten balanceren of te repareren of wat er daar moet gebeuren.
[00:28:17] Unknown:
Ik had niet echt geleden in mijn schrijven dat ik zo voelde of opmerkte, hoeveel oordeel zit er op levensvreugde? Ja, ja. Hoe blij mogen wij eigenlijk zijn? Echt. Dat is. Ik moest daar ook aan denken als ik hier zo mee bezig ben. Dat komt bij mij ook wel uit een reactie op. Ik heb vroeger heel veel te horen gekregen ja, soms moet je dat nu eenmaal doen. Dat zijn nu dingen die je eenmaal moet doen. Ik ga daar echt een beetje wild op.
[00:28:48] Unknown:
Dan zo. Het moet nu eenmaal. Ja,
[00:28:51] Unknown:
soms moet je nu eenmaal dingen doen die je niet leuk vindt. Ik heb dat echt heel veel gehoord vroeger. Ik denk nu van dat klopt enerzijds. Dat is ook het leven maar anderzijds kunnen we ook wel in vraag stellen wat we moeten doen. Moet dat echt en wie heeft dat bedacht?
[00:29:10] Unknown:
En mag het ook wel leuk vers? Voilà,
[00:29:13] Unknown:
er mag inderdaad. Mag het leuk zijn? Alsjeblieft. Ja, ik heb soms het gevoel dat er ons dingen zijn aangeleerd die dat niet leuk mogen zijn. Dat we onze kracht aantonen door die dingen te doorstaan. Ook als het niet lukt, denk ik nee fuck dat.
[00:29:33] Unknown:
Dus je bent pas een goede mens als je ondanks de stomheid van de dingen toch doorzet. Ja, ik wil niet op die manier een goede mens zijn.
[00:29:44] Unknown:
Als het even kan. Maar misschien is dat
[00:29:48] Unknown:
iets dat Ik denk dat dat een heel sterk overgedragen discours ook is. Zeker als je kijkt dat is iets waar op onze arbeidsmarkt heel erg leeft maar ook in ons onderwijs, ook in ons verhaal over ouderschap. Ja, het is niet plezant en het is zwaar met jonge kinderen en mij God, ja, het is zwaar. Maar de vorm waarin, daar zit vaak veel meer marge dan dat we onszelf gunnen en
[00:30:19] Unknown:
hoe kan het ook leuk zijn? Hoe mag het ook leuk zijn? Wat is mag ik dat vragen? Waar zit er bij u nog zoiets van Of heb je er dan niet? Zo dingen dan nog achter een deurtje zitten van zo wat wil ik en wat wil ik echt? Ja, dat zou ik kijk. Als niemand kijkt dan veel
[00:30:42] Unknown:
denk ik. Met die lijk ook wel een soort vertrouwen dat dat op zijn tijd, dat die deuren open kunnen. Maar het blijft ook wel een bewuste oefening. Ik denk zo een grote lezing geven lijkt me echt zalig. Ik weet niet eens over wat of waar. Maar dat komt er ooit wel eens. Of een boek schrijven of ja, heel vaak ga ik het over dingen met zoveel impact. Ik denk wat je daarstraks zei, we beginnen bij onszelf in dat proces van toestemming geven van door de onwenigheid heen toch achterna gaan waar we die levensvreugde vinden. En ik geloof dat als iedereen of veel meer mensen op die manier in hun leven staan, je een heel andere wereld krijgt.
Daarin wil ik impact maken. Dat is echt wat ik voel. Wat wil ik echt Dat zit heel vaak in die lijn. Ja, de wereld veranderen als het niet te veel gevraagd is.
[00:31:56] Unknown:
Op dagelijkse basis. Zijn er dingen dat je voelt dit gun ik mezelf niet want daar gaat het ook wel vaak over vind ik. Waar kan ik mezelf vandaag gunnen?
[00:32:06] Unknown:
Heel vaak rust. Nog altijd. Want ik heb er al heel veel in bewogen in de afgelopen jaren. Vanuit de pure noodzaak van opgebrand en angststoornis en zenuwstelsel totaal ontgeregeld. En dus de fysieke gezondheidsnood waar dat dan vaak wel een argument in vindt. Want dan mag het wel. Als je echt ziek bent, dan mag het. Maar zo die rust blijven nemen voel ik dat ik mijzelf heel expliciet moet blijven toestemming geven. Het is ook oké om een half uur in de zetel te gaan liggen en niks te doen in plaats van toch nog dat één ding te doen dat eigenlijk
[00:32:57] Unknown:
moest. Want ja, van wie moest dat dan? Het is ook oké. Het is zelfs beter waarschijnlijk.
[00:33:02] Unknown:
Ja, ja. Op dit moment in mijn leven is er weinig 'moest'. Want ik ben in principe mijn eigen baas.
[00:33:12] Unknown:
Maar wat betekent dat je een goede baas bent voor jezelf? Meestal ja. Dat is al groot. Veel.
[00:33:19] Unknown:
Op momenten op dagen dat ik niet goed geslapen heb, ben ik echt een bitch baas voor mezelf. Slaap is alles. Slaap is alles. En met u? In de dagelijkse dingen?
[00:33:32] Unknown:
Veel. Dat ik zo overdag tv-kijken.
[00:33:37] Unknown:
Er zit veel voordeel op. Er zit een paar jaar plez gekomen de afgelopen
[00:33:42] Unknown:
weken. Doe ik nu. Echt. Want dat mag best onnozelen ook. Ja, dat mag. Ik beslis dat. Dat mag, tuurlijk. Er zit bij mij ook nog Ja, maar dat is een grote wel. Rond wat wil ik? Ik wil dingen maken maar daar zit heel veel verkramping op dus dan moeten we iets als zaak. Ja, en dit is dan al een stap. Dus ik zie ook alles is een alles draagt bij aan mijn body of work. Zo zie ik het. Schoon, ja. Ja, bij mij zonder het. Ik wil het niet de opper Nou ja, dat is ook een eigen oordeel dat dat oppervlakkig is. Maar ik heb heel veel innerlijke beperkingen rond hoe ik mij moet kleren, wat ik mag aandoen van make-up en dat ook zulke zijn meer en meer van mij afgooien.
Ook ik heb COVID gehad en nu heeft mijn zenuwstelsel helemaal ontregeld waardoor ik mij vaak angstig vloeit tegenwoordig. Maar op die momenten lippenstift aandoen, dat werkt echt kijkhoe.
[00:34:56] Unknown:
Ja, ja, want je begint met, dat is misschien maar oppervlakkig, wat inderdaad een oordeel is. Voilà, de oorsprong van waarom dat je daar niet vrij in kunt bewegen. Klopt. Maar heel vaak werkt het ook net wel zo door. Je kunt aan de binnenkant van alles door worstelen en door wroeten en dan zal dat langs de buitenkant zich ook tonen. Maar je kunt er ook voor kiezen om aan de buitenkant te beginnen en nagellak op te doen en lipschrift op te doen. En daarin voelen dat mij ook wel een kracht geeft. Zonder dat dat een masker moet zijn. Want het kan ook zijn je verstoppen. Maar je kan ook heel bewust kiezen om dat één kleed toch aan te doen.
En dat is dan weer zo'n stukje, misschien een beetje ongemakkelijk want de mensen zijn dan niet gewoon. Ja, ja, ja. Hoe
[00:35:47] Unknown:
gaat u mensen kijken?
[00:35:50] Unknown:
Soms krijg je alleen commentaar uit uw eigen hoofd. En dan toch Toch het doen en voelen dat dat ook beweging brengt van binnen. Het
[00:35:59] Unknown:
zijn echt die kleine dingen die mij nu ja, dat ik denk daardoor groei ik om mezelf te zien en dat gaat ergens met een baseline. We are a fucking the light. Dat is echt. Ik heb dat echt persoonlijk. Ik weet niet of dat herkenbaar is maar ik heb daar echt heel lang niet naar geleefd. Maar we zijn dat echt wel. Wij zijn dat waard om dat te doen. Wij zijn mensen die een lekker leven verdienen.
[00:36:35] Unknown:
Ja, en verdienen zonder er iets voor te doen. Zeker. Als mens zijt je mens zijn honderd procent waard. Gewoon omdat je een mens bent. Er zit geen voorwaarde aan. En dat lekker leven geldt net zo goed. Het mag ook wel dat zijn.
[00:36:59] Unknown:
Dan wordt alles beter.
[00:37:02] Unknown:
Ja. Wat is het effect als heel veel mensen daar leven gaan leiden? Wereldvrede.
[00:37:10] Unknown:
Geloof ik wel echt. Als je liever bent voor jezelf dat kunnen meer ruimte maken ook voor de ander. Voor zoals emoties leren kennen dan iedereen. Je kunt zoveel meer van elkaar verdragen maar het wordt ook wel leuker, spannender, het wordt vrijer. Het wordt
[00:37:33] Unknown:
ja, pllosanter. Ja. Ja, want je kunt mij ook met een andere verbinden vanuit nieuwsgierigheid en ontdekken veel meer dan een soort verdedigingsmechanisme. Ik moet hier zien dat ik mijn grenzen kan handhaven en ik weet eigenlijk zelf niet eens waar ze liggen. En
[00:37:57] Unknown:
dat de ander niet teveel zie. Ik ben ik daar ook voor. Laat ons onszelf totaal zien in al onze in de gut, de bijt en de Uggly en nog liefst de Uggly echt. Maar niet de pijnlijk alleen niet om elkaar te kwetsen of zo maar wel van voor welke kantjes? Welke kantjes zitten in onze schaduw? Mogen we eigenlijk niet laten zien waar schamen we ons voor? Daar zit het goud. Als we dat kunnen laten zien. Dan wordt het goed. Echt, ik hoop dat ik dat mijn dochter meegeef. Laat het maar allemaal zien.
[00:38:31] Unknown:
Ja, ja want als je die stukken van jezelf kunt omarmen en die stukken kunt dragen voor jezelf dan komt ook veel minder in de frictie van ik moet die stukje van iemand anders dragen of ik moet dat verstoppen zodat iemand anders dat kan zien. Ik heb heel veel frictie in dat psycho-emotionele vandaag heel veel aandacht voor is. Heel veel van die frictie verdwijnt
[00:39:00] Unknown:
gewoon. Ja. En je kunt inderdaad ook veel helderder zeggen dit is niet van mij. Dit is van jou. Zeker als volwassen mensen onder elkaar. Uiteraard moeten we naar kinderen toe. Uiteraard ja. Begiden en dragen. Maar hoe vaak dat we ook dingen van een ander dragen die niet van ons zijn of die dat we in ons nemen. Om dan te zeggen Jij daar, ik hier. Dat is ook dat systemisch werken dat dan klopt. Iedereen op zijn plek. Je hebt echt een plek.
[00:39:31] Unknown:
Ja, een plek waar je moet zijn en waar er veel minder frictie is. Waar je vanzelf voelt. Hé,
[00:39:39] Unknown:
het stroomt hier wat beter. Dat voelde letterlijk in uw lijf ook. Ja. Dit voelt lekker. Hoe voelt het? Want lekker leven ga ik over u lekker voelen.
[00:39:50] Unknown:
Ik vind dat een goede woord ook. Lekker. Ja, zwaar. Dat wekt goed. Dat geeft goesting. Ja. Daar zit een stuk goesting in en dat is een woord dat onvertaalbaar is. Ja. En ook zo wat van wat kunnen we onszelf vandaan gunnen?
[00:40:06] Unknown:
Een beetje naty zo. Alleen zo. Ja. Wat doen we? Mag het wat meer zijn? Tuurlijk. Ja.
[00:40:15] Unknown:
Is er iets waar we daar nog moeten over zeggen?
[00:40:17] Unknown:
Zoveel. Ja, misschien als ik nog één ding kan meegeven dat ze aan wie luistert. Wat kun je op dit moment doen voor uzelf als het gaat voor lekker leven? Maar echt het kleinste hé. Al is het dat je nu die podcast afzet en denkt ik ga ondanks dat dat niet past in mijn planning toch even koffie halen. Dat is mijn go-to. Maar dan mag ik ook een andere invulling hebben of toch even voor een tv gaan zitten en een aflevering zien van vul in waar je oordelen over hebt. Singy pleasure. Je hoeft het niet gewoon pleasure noemen. Het is een guilty pleasure.
Laten we dat woord omvormen maar voor nu kunnen jullie vandaag toestaan van een guilty pleasure naar de kranten en een flair kopen.
[00:41:11] Unknown:
Wat mag er vandaag dat je van jezelf eigenlijk niet mag? Heerlijk een afsluiter toch? Heel fijn. Merci om hier te komen. Jij bedankt. Lekker zijn. Lekker zijn. Zakken in het leven zoals het mag zijn. Gaan we doen. Yes. Ik zet de link naar waar je Melanie kunt vinden in de show notes. En dan ben ik heel benieuwd. Dus laat ook maar weten wat mag dat voor u zijn? Als je gaat voelen wat wil ik en wat wil ik echt en daarmee verder gaan, dat groter maken. Daar ben ik heel benieuwd naar.
Het is jouw verhaal en jij mag het schrijven. Ik ben Jolien. Doorheen ouderschap, ondernemerschap en heel wat dieptepunten vond ik een spoor waar ik met een gereguleerd zenuwstelsel en trouw aan mezelf in het leven kan staan en mijn klanten kan begeleiden om hetzelfde te doen. Mijn klanten dat zijn mensen die bereid zijn om te zoeken naar een leven dat lichter en meer van zichzelf is en zich niet meer willen laten leiden door wat onze omgeving voorschrijft. In deze podcast laat ik je met mildheid kijken naar je eigen pad en geef ik je de kracht en het ownership maar ook een helpende taal om dit zelf verder uit te stippelen, om jouw eigen verhaal te schrijven. Het is een pep talk voor een leven op jouw voorwaarden. Oké, welkom aan mijn tafel Melanie.
Ook welkom aan de tafel iedereen die hiernaar luistert. Ik zit hier van huis met Melanie die ik heb leren kennen als pasgeboren moeder en dat nog altijd wel een beetje is met de zoektocht die daarbij hoort en daar er altijd ongoing in blijft. Halveijd werken in de bib, vooral in de jeugdafdeling en de verhalen die zich daar afspelen. Grote fan van diepe gesprekken. Eigenaar van een spicy braain dat af en toe ook wel wat uitdaging vormt. Maar ondertussen ook professionele zoeker in het leven. Ontdekken, wat is er, wat werkt er? Herontdekken, vormgeven en op dit moment ook met veel zin om iets in de wereld te zetten. Hoe dat dan ook er mag gaan uitzien. Klopt.
De bevrijding die dat dan nodig heeft of hoe dat in het proces daar naartoe.
[00:02:04] Unknown:
Ja, vooral veel moeten ontdoen. In het doen veel ontdoen.
[00:02:11] Unknown:
Ja, we gaan het vandaag hebben over een recept, want ooit echt een recept is natuurlijk, maar recept voor een lekker leven. Vorige week hadden we een gesprek waarin jij dat zo benoemde en ik vond dat zo raak dat ik dacht
[00:02:30] Unknown:
daar gaan we iets mee doen. Wat vond je daar zo raak in?
[00:02:35] Unknown:
Dat gaf direct een gevoel. Direct zo'n ja, dat geeft goesting. Dat is een plek waar je wilt zijn in een lekker leven. Dus ik ben heel benieuwd wat daarin voor jou stukjes zijn. Hoe ziet dat eruit en hoe komt je daar?
[00:02:56] Unknown:
Ja, dat is een goede vraag. Ik denk dat dat een heel persoonlijk traject is. Ik denk wat voor mij ertoe doe of hoe dat ik er tot, wat ik er mee bezig ben geraakt is, ja ik heb wel wat watertjes sowieso zoals vele mensen met ons. En dan doe je veel therapie en dan doe je veel reflectie en dan zelfonderzoek. Je leert je lijf kennen. Heel belangrijk. Leer je zakken in je lijf. Het is daar ook wel dat het lekker leeuwen zit ook wel in je lijf. Maar je moet echt wel de tocht van je hoofd naar je lijf doen. Maar je mag je hoofd ook wel niet vergeten want je moet ook wel dingen kunnen kaderen en snappen en de veiligheid geven van oké, wat het er ook gevoeld mag worden. Dat is oké.
Maar het is echt wel een beetje in dat proces dat ik zo van ja, ik ga het even niet Engels zeggen. Van survival naar drijven. In dat drijven of floreren dat ik wel een mooi woord vind zit zo echt wel dat lekker leven. Wat je daarjuist zei van dat is echt dat. Je voelt dat direct. Dat je denkt oké, wat is lekker leven? Dat ga voor iedereen anders zijn maar ik geloof wel dat er voor iedereen een plek is waar die kunnen komen en ik voel dan zo ik wijs dan wel direct ook wel naar mijn bekken van ja, waar zit dat lekker leven in? Ja, het gaat inderdaad floreren.
[00:04:47] Unknown:
Ja, maar ik hoor ook wel daarin hoe dat er eruit ziet, welke vorm dat dat krijgt, dat zal voor iedereen verschillend zijn. Dat zit op een heel andere plek in het leven of in uw lijf. Maar er zijn ook wel wat randvoorwaarden om daar te kunnen. Want je zegt, uw hoofd zakken in uw lijf zijn veel randvoorwaarden waar heel veel mensen vandaag niet per se
[00:05:21] Unknown:
al zijn ofzo. Nee, ja, dat we ook niet geleerd krijgen. Het recept voor oké, maar hoe maken we dit leven ook wel echt goed naast alle shit dat er is hè? Want er is veel shit. Maar wat ik echt het afgelopen jaar, ik denk dat jij daar ook mee bezig bent heel hard, of dat merk ik toch in wat dat jij doet, iets. Je eigen ja heving your ownback. Hoe zeg je dat? Uw eigen ruggengraat zijn, uw eigen uw eigen bedding zijn? Ja, maar zo echt van alle tijd. Echt wel beloven aan jezelf. Dat is echt een randvoorwaarde. Want lekker leven is ook dingen proberen die dat ook gaan mislukken.
[00:06:10] Unknown:
Ja, ja, en dat uw eigen bedding zijn
[00:06:13] Unknown:
dat leren
[00:06:16] Unknown:
om jezelf die veiligheid te geven en je eigen grootste verdediger te zijn. Dat is als het leuk is maar dat is vooral als het niet leuk is. En als het moeilijk is en zwaar en er alle oordeel en zwaarheid uit je omgeving op je afkomt of uit je eigen hoofd boomerankt ofzo. Dat is wel een oefening. De uitkomst daarvan is super waardevol dat je kunt voelen, je staat op die manier eigenlijk nooit alleen. Je hebt altijd jezelf naast u staan als een soort geruststelling van het is oké en ook ge zijn maar een mens en ook ge mag morgen opnieuw proberen. Maar daar geraken, hoe ziet die oefening voor u eruit?
[00:07:10] Unknown:
Dat is een oefening die zich elke dag afspeelt op honderd verschillende momenten in een dag. U zal weer iets horen doen en denken en je voelt je een innerlijke criticus opstaan of geactiveerd worden en dan zeggen wacht dit gaan we niet meer doen. Ik ging niet meer zo tegen mezelf praten. Oké, ik ga anders doen. Ik ben een mens, ik probeer. Ik wil echt liever het proberen en dan in de Messi chaos terechtkomen dan het niet meer. Ik heb heel lang een leuk leven gehad, een oké leven gehad maar het is maar door mezelf de bevrijding te geven van doe maar en een innerlijke criticus is ook maar een stem en of zelfs als mensen het letterlijk tegen mij zeggen dat is ook maar een mening maar dat is echt het bevrijdingsproces om te zeggen dat is niet van mij. Dat is van hun en ik kies ervoor om toch in mijn mensheid dan gewoon dit te doen.
Altijd vanuit een goede intentie ook. Je doet nooit iemand pijn met jezelf te zijn. Dat kan maar dan is dat niet vanuit de intentie om iemand pijn te doen. Ja, ja, die intentie is wel een heel
[00:08:35] Unknown:
belangrijke en uiteraard want er zit vaak ook wel wat risico vind ik in de focus heel erg bij onszelf leggen. Want je leeft samen met mensen en de schade die dat je daar kunt doen is niet waar je achtereloos moet overheen stappen ofzo. Maar ik denk wel heel veel van ons zijn opgegroeid in de voortdurende voorzichtigheid om geen schade te doen aan anderen waardoor we totaal kwijt zijn geraakt. Wat is er voor mij? Ja, en wat mogen we doen? En wat mogen we doen? En een stuk is dat ook dus oefenen op uzelf toestemming geven om te proberen.
Niet alleen toestemming geven om dingen te doen en dan dat meteen goed te doen. Maar die toestemming heb ik in kei veel dingen nodig. Ik voelde dat in ouderschap voor de eerste keer heel hard. Als je jezelf niet de toestemming geeft om het ook heel verkeerd te doen moet. Ik denk dat meer dan een helft van wat je daaraan doet mis mag gaan of zou mogen om die bevrijding te voelen. Om te voelen ik mag hier proberen en uiteraard gaan er dingen rommelig zijn. Gaan er dingen backfire op een manier die ik niet had zien aankomen of misschien wel had zien aankomen. Maar als je jezelf die toestemming niet kunt geven, dan is er eigenlijk ook geen ruimte. Er is geen bewegingsruimte dan. Er kan niks veranderen. Je kunt ook niet gaan ontdekken hoe past dat hier wel bij mij?
Want je volgt op dat moment aan de regels van iemand anders of van een systeem van hoe het zou moeten. Jezelf de toestemming geven om dat anders te doen dan iemand anders zijn regels. In het ondernemerschap voel ik dat ook heel hard. Je wordt heel snel meegetrokken in een soort kader van dit is hoe je het moet doen en deze zijn de zeven stappen naar weet ik veel. En dan toch blijven, elke keer tegen jezelf zeggen het is ook oké om dat niet te doen. Het is ook oké om dat te proberen en grandioos daarin dingen te laten mislukken. Het is ook oké om dat te proberen en te voelen eigenlijk past steeds niet bij mij. Ik wil dat helemaal niet zo doen.
Die toestemming, daarin zit voor mij echt een hele snack vak. Waar dat mij helpt is
[00:11:14] Unknown:
dat je weet dat in zee alles bedacht is van die marketing of van de ondernemen maar ook rond het ouderschap. Dat is allemaal door culturele verschuivingen. Je ziet ook alles verandert ook. Hoe dat het vroeger was is het nu niet meer. Maar alles is bedacht dat houdt mij ook altijd voor. Ik zie mezelf het een hele tijd doen bijvoorbeeld dat ik denk ik zou dit eigenlijk niet mogen doen en dan denk ik van wie eigenlijk? Ja? Maar daar zit echt de bevrijding in. Dat zijn kleine, precies wat ankertjes dat je in je hoofd kunt houden in al je gebieden van het leven. Dat gaat bij mij ook heel hard rond. Wat mag ik aandoen?
Mag ik nagellak dragen? Dat doe ik nu. Terwijl ik zie dat mensen kijken. Omdat ik dat dan zelf ook nog in mezelf heb. Melanie draagt nagellak, dat is een lekker raar. Dan kring ik zelf ook in de kringheet zoveel bevrijding op trouwens om het mogen crentje. Maar daar zit het hem in. Om dan te zeggen waarom eigenlijk niet?
[00:12:27] Unknown:
Want de regel, je mag je nagellak dragen of dat past niet bij jou of in welke context mag dat wel of niet? Op welke leeftijd mag dat wel of niet? In welke kleur mag dat dan zijn? Ja, dat past ook in dat alles is bedacht. Bedacht klinkt dan heel bewust alsof iemand een soort regie heeft daarover. Dat is natuurlijk niet zo maar die narratieve, het discours waarin wij leven op heel verschillende levels bepaalt heel veel van waar dat er toestemming voor is. Op maatschappelijk niveau maar ook in uw gezin waar dat je in bent opgegroeid of in het dorp of in de stad waar je bent opgegroeid, de school waar je heel veel tijd hebt doorgebracht. Ik denk dat dat moeilijk te overschatten is. De impact daar zat. Zeker,
[00:13:23] Unknown:
zeker. Die zijn natuurlijk ook doordrengd met de maatschappelijke. Alleen zo naar de school waar je naar gaat. Daar zit ook natuurlijk de huidige tijdsgeest in van wat je moest dragen. Hoe je met jongens omging of met uw vriendinnen omging of wat je leuk moest vinden van hobby. Dat je denkt ach Maar goed, ik denk dat we ook daardoor moeten gaan om dan te kunnen zeggen daarvoor moet je dan zesendertig worden of eender welke leeftijd daarvoor moet je zevenenzeventig worden. Het is nooit te laat. Maar je kunt altijd zeggen dit past eigenlijk niet.
Dat voelde eigenlijk wel altijd. Toch? Als het wringt?
[00:14:05] Unknown:
Ja, je kunt dat altijd voelen. Maar ik denk wat je daarnet zei van die stem in jezelf herkennen, dat stukje in jezelf dat zegt Ja, maar dat mag niet. Of Je zou eigenlijk moeten dat soort stemmetjes opmerken wanneer ze zich aandienen. Dat is voor mij, maar ik denk voor heel veel mensen, een heel groot startpunt. Om in de bewegingen, de dingen die je elke dag doet, om dat te gaan veranderen. Omdat je opmerkt voor wie ben ik dit eigenlijk aan het doen? Wie houd ik hiermee te treden?
[00:14:47] Unknown:
Wie ben kan pleasen hè?
[00:14:50] Unknown:
Vaak zijn dat niet mensen die in de ruimte zijn. Ook soms zelfs niet mensen, echt mensen. Maar die stemmen leren opmerken, jij schrijft ook veel.
[00:15:07] Unknown:
Helpt enorm. Want dat is ook wat ik dit jaar vanaf januari ben ik dat beginnen doen en het is ook dit jaar dat ik die beweging of die verschuiving opmerkt om te zien ja oké, dat is echt wat dat doet. Dingen op papier zetten, elke dag opnieuw, elke dag jezelf tegenkomen maar daar dan ook weer een oordeel over hebben. En dan meer naar dat oordeel kunnen kijken. Dat doet ongelooflijk veel. Dat is
[00:15:40] Unknown:
een heel dagelijkse oefening in toestemming geven. In opmerken. Want dat is ook elke dag opnieuw de keuze. Het is de keuze om te schrijven. Het is de keuze om wat je schrijft te bekijken vanuit ogen die zachter kijken dan wat je gewoon zei. Elke dag opnieuw want je kunt ook schrijven en u helemaal vastrijden in het oordeel dat er al was. Maar dus kiezen om zachter te kijken om anders van op een afstandje en daarvoor is dat schrijven natuurlijk wel echt een hit. En daarin elke dag oefenen, waar mag ik mezelf wel toestemming voor geven.
Dan geraakt je op een laag waar je inderdaad kunt voelen, deze is niet voor mezelf dat ik hier aan het doen ben. Nee, klopt.
[00:16:38] Unknown:
En wat je daar zegt over in mijn milde ogen dat is ook voor mij, ik denk voor iedereen, zou ik aanraden om zelfcompassie te leren. Daar draait het om. Daar is bij mij ook wel, dat was voor mij een hele grote belangrijke in mijn proces. Christin Neff die had een boek en dan de oefeningen te doen want je moet het natuurlijk wel doen en niet enkel de formele oefeningen maar dan vooral ook als je zelf weer iets raar tegen iemand in de bib zie zeggen dat je denkt dit had je anders kunnen zeggen of dit en dan moet ik mij ook rood worden en dan denk ik allemaal Allemaal oké Melly. Ik noem mezelf ook Melly dan. Het is allemaal goed. We zijn mensen. Maar dat is heel belangrijk hoeveel dat ik mensen zichzelf voor de kop hoor, zie, figuurlijk slagen van, dan denk ik, ja, daar zit het hem niet. Nee.
[00:17:38] Unknown:
Ja, en dat zie ik natuurlijk heel veel bij coaches ook gebeuren. Zeker op domeinen waar het er echt toe doet. In uw ouderschap want voor onze kinderen willen we het super goed doen. We willen dat onze kinderen het goed hebben dat die opgroeien tot mensen die minder aanlopen tegen de struggles waar wij nu tegenaan lopen. Zoals elke generatie dat probeert. Voor mensen die hun werk, in hun werk een heel grote zingeving vinden en een heel grote betekenis zit dat daar ook. Ik moet dat wel goed doen maar in de wens om het goed te doen op die fundamentele stukje ik wil een goede dochter zijn, ik wil een goede partner zijn,
[00:18:25] Unknown:
worden we vaak ook heel streng voor ons. Ja, ja, omdat we de uitkomst willen bepalen. Het moet goed zijn dus dat kan enkel als we er gevaar werken en geen fouten mogen maken en dat kan dan enkel blijkbaar bereikt worden door dan heel hard voor onszelf te zijn en ons streng toe te spreken. Enkel zo graag we daar. Dat doen we niet meer.
[00:18:49] Unknown:
Dat gaan we niet meer doen. Ik las deze morgen in de krant. Dat de norm in ons onderwijs toch wel drastisch omhoog moet. Dan denk ik ja, ik dacht ook dat we dat niet meer deden.
[00:19:01] Unknown:
Ja, ja, wel. Maar ik denk, we gaan bij onszelf beginnen. We gaan de wereld veranderen dan. Ik denk dat echt. Ik denk, ja, het kan niet anders. Alleen we kunnen het niet op een andere manier doen dan bij jezelf klabied.
[00:19:14] Unknown:
De verschuiving van dat verhaal van de uitkomst kan alleen maar goed zijn als je ze op voorhand al weet liggen en dus dan ook met harde hand stuurt naar die uitkomst. Ja, daar moeten we echt onszelf leren om daarvan weg te bewegen met vertrouwen. Want dat is heel onzeker om te kiezen. Ja, die uitkomst van mijn ouderschap, die uitkomst van mijn ondernemer zijn, die uitkomst van deze vriendschap. Ik weet niet waar dat dat gaat liggen.
[00:19:48] Unknown:
En ik ga ook proberen om dat niet heel de tijd te bepalen. En daarin, 'Having your own be back' is cruciaal. Want wat kan er eigenlijk mislopen? Als ik op het einde van de rit toch zeg ik ga mezelf altijd vergeven. Voor wat ik ook doe. Tuurlijk, dan komt er ruimte voor de leuke dingen.
[00:20:10] Unknown:
Ja, want je hebt een stuk zijn uw eigen vedingen dus je geeft jezelf veiligheid waar daar ruimte is voor vertrouwen.
[00:20:20] Unknown:
Vertrouwen daar
[00:20:21] Unknown:
waar je ook gaat uitkomen of via hoeveel omwegen en rare partjes en donkere bossen onderweg. Het vertrouwen in uzelf dat je op elk moment vanuit een bepaalde veerkracht of de juiste of de zuivere intentie altijd ga kunnen blijven stappen zetten en dat er altijd een uitkomst gaat zijn maar het gaat al lang niet meer over de uitkomst. Dan kom je dus op die plek waar het
[00:20:52] Unknown:
is. Ja, waar de 'm' zit. Waar je kunt gaan voelen. Wat wil ik? Maar wat wil ik echt? Dat vind ik de tofste. Niet de wat wil ik? Maar de wat wil ik echt dat eigenlijk niemand wil weten van mij maar dat ik echt wel kei graag wil doen. The crunch. Dat is het spelen. Dat is het proberen. Maar zo jezelf ook over een schaamte kunnen zetten van Ik denk dat dit bij mij hoort. Mij God.
[00:21:28] Unknown:
Toch nog even wegkijken. Ja, ja. Zie mij niet? Maar daar roept u een keer. Ja.
[00:21:35] Unknown:
Daar zit echt, als je jezelf dat kunt gunnen Ik geloof echt dat dat voor ik denk dat bij elke mens zo'n dingen achter ons verstopt zitten en dan denk ik als dat mijn missie mag zijn om dat bij de mensen eruit te halen Prima, maar let's do it.
[00:21:57] Unknown:
Om de deur daar te openen. Echt.
[00:22:01] Unknown:
We gaan ons eens vuil maken. We gaan plekken maken. Dat mag. Het is het leven jongens. We gaan dat hier gewoon eventjes doen. En het mag leuk zijn ook. Het moet niet altijd, dat zei ik ook tegen mezelf hoor, het moet niet altijd zinvol zijn. Ja. Of bijdragen tot een groter geheel. Mijn nagellak draagt op een manier wel maar eigenlijk ook niet. Dat is gewoon ik wil dat want ik daag mezelf uit om dat nu gewoon een bekken te doen. Ook al crincchicken een bekken.
[00:22:36] Unknown:
Ja, dat is eigenlijk oefenen. Ook dat is een stapje op dat pad van oefenen in de ongemakkelijkheid, totaal. Ik ga buiten mijn comfortzone. Er is daarbuiten iets dat mij roept dat je bij voorbaat niet te serieus mag nemen want dan is alle fun eraf. En dan jezelf oefenen in deze is wel een beetje raar. Zowel in de sociale ruimte want wat gaan de mensen denken? Maar ook voor uzelf vaak een soort onwenigheid. Totaal. En dus comfortabel worden bij de toch comfort vinden bij de onwenigheid. Of zo zien, ook al voelt het
[00:23:21] Unknown:
oncomfortabel en zelfs misschien onveilig, dan nog komt het goed. Ja. Ik moet heel hard denken aan Ik heb mijn tijd geskielerd en dan ben ik daarmee gestopt want opeens had ik een schrikge gepakt met al die tramsporen hier en zo. Die is ook echt om een schrikge te pakken. Maar dan was er iets in mijn lijf verkrampt geraakt en had ik zoiets van ik kon maar toen kon ik dat denk ik nog niet in mijn hoofd. Ik dacht dat is te ongemakkelijk. Ik ga dat niet terug doen. Ik moet mezelf ik moet dat toch niet. Er komt ook zo van een rebel in mij. Zo wie zegt er dat? Dat moet mij. Maar dat heeft mij zoveel plezier ook gebracht dat ik op Vinted voor tien euro nieuwe skillers heb gekocht. Ik heb het nog altijd niet gedaan want gedacht aan ik ga door mijn straat en wij wonen in een kleine straat waar iedereen elkaar een beetje kent dus iedereen gaat mij zien sukkelen.
Maar dat is een heel interessante oefening. Dat zijn de oefeningen om dan toch te zeggen dus ik maak nu met u de afspraak ga volgende week ergens mijn skillers aan. Oké. Om dan te zeggen ik ga dat sukkelend toch doen. Mijn lijf ga verkrampen maar ik ga dat toch doen omdat het leuk is. Omdat dat ook niet uitmaakt.
[00:24:46] Unknown:
Misschien is de eerste keer niet leuk. Nee. Ook dat. Want ja, ik denk toe bewegen naar waar het echt tof is. Waar dat je echt kunt genieten, dat vraagt om jezelf uit te dagen. Uit te dagen in die onwennig drempel overgaan en vaak nog een drempel en nog een drempel om uit te komen bij een heel grote manier van mij, dit is echt zalig. Wat ga je daarjuist vertellen, ik heb heel lang gehad dat ik voelde ik kan mezelf niet over die drempel krijgen. Daarin ook met zachte ogen mogen kijken naar op welke plekken in mijn leven ben ik al uitgedaagd op dit moment.
Want een periode van grote onzekerheden of waarin dat je een nieuwe rol opneemt als je hebt juist een kind gekregen of je bent juist gescheiden of zo grote momenten in je leven, dat is al veel uitdaging. Zeker. En om jezelf daarin, ik denk dat daar ook leukheid mag inzitten en op zoek gaan naar manieren
[00:25:56] Unknown:
die, plekken waar je wel geraakt. Ja, zo klein mogelijk, op die momenten. Want de balans van
[00:26:05] Unknown:
veiligheid en uzelf een stukje uitdagen of uitnodigen om uit uw comfortzone te gaan, Ja, dat ligt natuurlijk niet alleen in uw werk of alleen in uw persoonlijke ontwikkeling. Dat is wel een lijn die in alle domeinen van uw leven, je is de ene persoon die dat allemaal moet dragen Die daar wel samenkomt of zo.
[00:26:28] Unknown:
Maar daarom is het ook wel interessant vind ik om dat met zoiets klein en schijnbaar onbenullig zoals keyeren te doen. Want je kunt ook wel, ook al staat al de rest of is je poot maar op ontwankelen omdat er twee poten of drie poten los zijn, om dan te zeggen ik ga dat nou toch doen. Dat versterkt een stem in u die u ook die veiligheid biedt. Ja, dat is toestemming. En die dat zegt we gaan dit nu no merre what's wat er ook gebeurt in het komende half uur. We gaan dat gewoon doen. Daar zit wel kracht in ofzo.
[00:27:08] Unknown:
Ja en ook in wat jij zegt, dat lekker leven.
[00:27:14] Unknown:
Ik denk dat dat altijd naast elkaar
[00:27:17] Unknown:
gaat blijven staan. Want ook in een leven waarin dat je voelt mij, ik zit hier op mijn plekje kip, ik mag hier spelen, ik heb plezier, ik geniet intens van wat er hier allemaal is,
[00:27:31] Unknown:
gaan er ook momenten zijn waarin de stoel wankelt? Zeker. Dat is het leven. Het is ook dankzij misschien soms op mijn meest verlichte momenten dankzij de stoel die wankelt hebben we ook het andere. Het licht.
[00:27:49] Unknown:
En omgekeerd. Dankzij het voelen van een stuk levensvreugde. Dat is niet zo'n kaars die brandt waarvan je voelt ja, nee, dat is echt een kampvuur, het is wel wat meer dan een kaars. Je hebt ook buffer en veerkracht en energie om die wankelende stoel te laten balanceren of te repareren of wat er daar moet gebeuren.
[00:28:17] Unknown:
Ik had niet echt geleden in mijn schrijven dat ik zo voelde of opmerkte, hoeveel oordeel zit er op levensvreugde? Ja, ja. Hoe blij mogen wij eigenlijk zijn? Echt. Dat is. Ik moest daar ook aan denken als ik hier zo mee bezig ben. Dat komt bij mij ook wel uit een reactie op. Ik heb vroeger heel veel te horen gekregen ja, soms moet je dat nu eenmaal doen. Dat zijn nu dingen die je eenmaal moet doen. Ik ga daar echt een beetje wild op.
[00:28:48] Unknown:
Dan zo. Het moet nu eenmaal. Ja,
[00:28:51] Unknown:
soms moet je nu eenmaal dingen doen die je niet leuk vindt. Ik heb dat echt heel veel gehoord vroeger. Ik denk nu van dat klopt enerzijds. Dat is ook het leven maar anderzijds kunnen we ook wel in vraag stellen wat we moeten doen. Moet dat echt en wie heeft dat bedacht?
[00:29:10] Unknown:
En mag het ook wel leuk vers? Voilà,
[00:29:13] Unknown:
er mag inderdaad. Mag het leuk zijn? Alsjeblieft. Ja, ik heb soms het gevoel dat er ons dingen zijn aangeleerd die dat niet leuk mogen zijn. Dat we onze kracht aantonen door die dingen te doorstaan. Ook als het niet lukt, denk ik nee fuck dat.
[00:29:33] Unknown:
Dus je bent pas een goede mens als je ondanks de stomheid van de dingen toch doorzet. Ja, ik wil niet op die manier een goede mens zijn.
[00:29:44] Unknown:
Als het even kan. Maar misschien is dat
[00:29:48] Unknown:
iets dat Ik denk dat dat een heel sterk overgedragen discours ook is. Zeker als je kijkt dat is iets waar op onze arbeidsmarkt heel erg leeft maar ook in ons onderwijs, ook in ons verhaal over ouderschap. Ja, het is niet plezant en het is zwaar met jonge kinderen en mij God, ja, het is zwaar. Maar de vorm waarin, daar zit vaak veel meer marge dan dat we onszelf gunnen en
[00:30:19] Unknown:
hoe kan het ook leuk zijn? Hoe mag het ook leuk zijn? Wat is mag ik dat vragen? Waar zit er bij u nog zoiets van Of heb je er dan niet? Zo dingen dan nog achter een deurtje zitten van zo wat wil ik en wat wil ik echt? Ja, dat zou ik kijk. Als niemand kijkt dan veel
[00:30:42] Unknown:
denk ik. Met die lijk ook wel een soort vertrouwen dat dat op zijn tijd, dat die deuren open kunnen. Maar het blijft ook wel een bewuste oefening. Ik denk zo een grote lezing geven lijkt me echt zalig. Ik weet niet eens over wat of waar. Maar dat komt er ooit wel eens. Of een boek schrijven of ja, heel vaak ga ik het over dingen met zoveel impact. Ik denk wat je daarstraks zei, we beginnen bij onszelf in dat proces van toestemming geven van door de onwenigheid heen toch achterna gaan waar we die levensvreugde vinden. En ik geloof dat als iedereen of veel meer mensen op die manier in hun leven staan, je een heel andere wereld krijgt.
Daarin wil ik impact maken. Dat is echt wat ik voel. Wat wil ik echt Dat zit heel vaak in die lijn. Ja, de wereld veranderen als het niet te veel gevraagd is.
[00:31:56] Unknown:
Op dagelijkse basis. Zijn er dingen dat je voelt dit gun ik mezelf niet want daar gaat het ook wel vaak over vind ik. Waar kan ik mezelf vandaag gunnen?
[00:32:06] Unknown:
Heel vaak rust. Nog altijd. Want ik heb er al heel veel in bewogen in de afgelopen jaren. Vanuit de pure noodzaak van opgebrand en angststoornis en zenuwstelsel totaal ontgeregeld. En dus de fysieke gezondheidsnood waar dat dan vaak wel een argument in vindt. Want dan mag het wel. Als je echt ziek bent, dan mag het. Maar zo die rust blijven nemen voel ik dat ik mijzelf heel expliciet moet blijven toestemming geven. Het is ook oké om een half uur in de zetel te gaan liggen en niks te doen in plaats van toch nog dat één ding te doen dat eigenlijk
[00:32:57] Unknown:
moest. Want ja, van wie moest dat dan? Het is ook oké. Het is zelfs beter waarschijnlijk.
[00:33:02] Unknown:
Ja, ja. Op dit moment in mijn leven is er weinig 'moest'. Want ik ben in principe mijn eigen baas.
[00:33:12] Unknown:
Maar wat betekent dat je een goede baas bent voor jezelf? Meestal ja. Dat is al groot. Veel.
[00:33:19] Unknown:
Op momenten op dagen dat ik niet goed geslapen heb, ben ik echt een bitch baas voor mezelf. Slaap is alles. Slaap is alles. En met u? In de dagelijkse dingen?
[00:33:32] Unknown:
Veel. Dat ik zo overdag tv-kijken.
[00:33:37] Unknown:
Er zit veel voordeel op. Er zit een paar jaar plez gekomen de afgelopen
[00:33:42] Unknown:
weken. Doe ik nu. Echt. Want dat mag best onnozelen ook. Ja, dat mag. Ik beslis dat. Dat mag, tuurlijk. Er zit bij mij ook nog Ja, maar dat is een grote wel. Rond wat wil ik? Ik wil dingen maken maar daar zit heel veel verkramping op dus dan moeten we iets als zaak. Ja, en dit is dan al een stap. Dus ik zie ook alles is een alles draagt bij aan mijn body of work. Zo zie ik het. Schoon, ja. Ja, bij mij zonder het. Ik wil het niet de opper Nou ja, dat is ook een eigen oordeel dat dat oppervlakkig is. Maar ik heb heel veel innerlijke beperkingen rond hoe ik mij moet kleren, wat ik mag aandoen van make-up en dat ook zulke zijn meer en meer van mij afgooien.
Ook ik heb COVID gehad en nu heeft mijn zenuwstelsel helemaal ontregeld waardoor ik mij vaak angstig vloeit tegenwoordig. Maar op die momenten lippenstift aandoen, dat werkt echt kijkhoe.
[00:34:56] Unknown:
Ja, ja, want je begint met, dat is misschien maar oppervlakkig, wat inderdaad een oordeel is. Voilà, de oorsprong van waarom dat je daar niet vrij in kunt bewegen. Klopt. Maar heel vaak werkt het ook net wel zo door. Je kunt aan de binnenkant van alles door worstelen en door wroeten en dan zal dat langs de buitenkant zich ook tonen. Maar je kunt er ook voor kiezen om aan de buitenkant te beginnen en nagellak op te doen en lipschrift op te doen. En daarin voelen dat mij ook wel een kracht geeft. Zonder dat dat een masker moet zijn. Want het kan ook zijn je verstoppen. Maar je kan ook heel bewust kiezen om dat één kleed toch aan te doen.
En dat is dan weer zo'n stukje, misschien een beetje ongemakkelijk want de mensen zijn dan niet gewoon. Ja, ja, ja. Hoe
[00:35:47] Unknown:
gaat u mensen kijken?
[00:35:50] Unknown:
Soms krijg je alleen commentaar uit uw eigen hoofd. En dan toch Toch het doen en voelen dat dat ook beweging brengt van binnen. Het
[00:35:59] Unknown:
zijn echt die kleine dingen die mij nu ja, dat ik denk daardoor groei ik om mezelf te zien en dat gaat ergens met een baseline. We are a fucking the light. Dat is echt. Ik heb dat echt persoonlijk. Ik weet niet of dat herkenbaar is maar ik heb daar echt heel lang niet naar geleefd. Maar we zijn dat echt wel. Wij zijn dat waard om dat te doen. Wij zijn mensen die een lekker leven verdienen.
[00:36:35] Unknown:
Ja, en verdienen zonder er iets voor te doen. Zeker. Als mens zijt je mens zijn honderd procent waard. Gewoon omdat je een mens bent. Er zit geen voorwaarde aan. En dat lekker leven geldt net zo goed. Het mag ook wel dat zijn.
[00:36:59] Unknown:
Dan wordt alles beter.
[00:37:02] Unknown:
Ja. Wat is het effect als heel veel mensen daar leven gaan leiden? Wereldvrede.
[00:37:10] Unknown:
Geloof ik wel echt. Als je liever bent voor jezelf dat kunnen meer ruimte maken ook voor de ander. Voor zoals emoties leren kennen dan iedereen. Je kunt zoveel meer van elkaar verdragen maar het wordt ook wel leuker, spannender, het wordt vrijer. Het wordt
[00:37:33] Unknown:
ja, pllosanter. Ja. Ja, want je kunt mij ook met een andere verbinden vanuit nieuwsgierigheid en ontdekken veel meer dan een soort verdedigingsmechanisme. Ik moet hier zien dat ik mijn grenzen kan handhaven en ik weet eigenlijk zelf niet eens waar ze liggen. En
[00:37:57] Unknown:
dat de ander niet teveel zie. Ik ben ik daar ook voor. Laat ons onszelf totaal zien in al onze in de gut, de bijt en de Uggly en nog liefst de Uggly echt. Maar niet de pijnlijk alleen niet om elkaar te kwetsen of zo maar wel van voor welke kantjes? Welke kantjes zitten in onze schaduw? Mogen we eigenlijk niet laten zien waar schamen we ons voor? Daar zit het goud. Als we dat kunnen laten zien. Dan wordt het goed. Echt, ik hoop dat ik dat mijn dochter meegeef. Laat het maar allemaal zien.
[00:38:31] Unknown:
Ja, ja want als je die stukken van jezelf kunt omarmen en die stukken kunt dragen voor jezelf dan komt ook veel minder in de frictie van ik moet die stukje van iemand anders dragen of ik moet dat verstoppen zodat iemand anders dat kan zien. Ik heb heel veel frictie in dat psycho-emotionele vandaag heel veel aandacht voor is. Heel veel van die frictie verdwijnt
[00:39:00] Unknown:
gewoon. Ja. En je kunt inderdaad ook veel helderder zeggen dit is niet van mij. Dit is van jou. Zeker als volwassen mensen onder elkaar. Uiteraard moeten we naar kinderen toe. Uiteraard ja. Begiden en dragen. Maar hoe vaak dat we ook dingen van een ander dragen die niet van ons zijn of die dat we in ons nemen. Om dan te zeggen Jij daar, ik hier. Dat is ook dat systemisch werken dat dan klopt. Iedereen op zijn plek. Je hebt echt een plek.
[00:39:31] Unknown:
Ja, een plek waar je moet zijn en waar er veel minder frictie is. Waar je vanzelf voelt. Hé,
[00:39:39] Unknown:
het stroomt hier wat beter. Dat voelde letterlijk in uw lijf ook. Ja. Dit voelt lekker. Hoe voelt het? Want lekker leven ga ik over u lekker voelen.
[00:39:50] Unknown:
Ik vind dat een goede woord ook. Lekker. Ja, zwaar. Dat wekt goed. Dat geeft goesting. Ja. Daar zit een stuk goesting in en dat is een woord dat onvertaalbaar is. Ja. En ook zo wat van wat kunnen we onszelf vandaan gunnen?
[00:40:06] Unknown:
Een beetje naty zo. Alleen zo. Ja. Wat doen we? Mag het wat meer zijn? Tuurlijk. Ja.
[00:40:15] Unknown:
Is er iets waar we daar nog moeten over zeggen?
[00:40:17] Unknown:
Zoveel. Ja, misschien als ik nog één ding kan meegeven dat ze aan wie luistert. Wat kun je op dit moment doen voor uzelf als het gaat voor lekker leven? Maar echt het kleinste hé. Al is het dat je nu die podcast afzet en denkt ik ga ondanks dat dat niet past in mijn planning toch even koffie halen. Dat is mijn go-to. Maar dan mag ik ook een andere invulling hebben of toch even voor een tv gaan zitten en een aflevering zien van vul in waar je oordelen over hebt. Singy pleasure. Je hoeft het niet gewoon pleasure noemen. Het is een guilty pleasure.
Laten we dat woord omvormen maar voor nu kunnen jullie vandaag toestaan van een guilty pleasure naar de kranten en een flair kopen.
[00:41:11] Unknown:
Wat mag er vandaag dat je van jezelf eigenlijk niet mag? Heerlijk een afsluiter toch? Heel fijn. Merci om hier te komen. Jij bedankt. Lekker zijn. Lekker zijn. Zakken in het leven zoals het mag zijn. Gaan we doen. Yes. Ik zet de link naar waar je Melanie kunt vinden in de show notes. En dan ben ik heel benieuwd. Dus laat ook maar weten wat mag dat voor u zijn? Als je gaat voelen wat wil ik en wat wil ik echt en daarmee verder gaan, dat groter maken. Daar ben ik heel benieuwd naar.
Introductie en persoonlijke reis van Jolien
Ontmoeting met Melanie en haar zoektocht
Recept voor een lekker leven
Randvoorwaarden voor een lekker leven
Toestemming geven aan jezelf
Zelfcompassie en mildheid
Uitdagingen en comfortzones
Rust en zelfzorg
Lekker leven en wereldvrede
