03 december 2024
De kracht van kwetsbaarheid: balanceren tussen rouw en groei #327 - S0E327

In deze aflevering neem ik je mee in mijn persoonlijke reis: hoe ik probeer te balanceren tussen verlies en de ambitie om te groeien als ondernemer. Ik deel hoe het verlies van mijn vriend op 1 oktober mijn werk en strategie heeft beïnvloed, maar ook welke inzichten het me heeft opgeleverd.
Je hoort hoe ik omga met twijfels, uitstelgedrag en de drang om me terug te trekken. Tegelijkertijd werk ik aan iets nieuws en spannends: het verder ontwikkelen van mijn 3D-model, een praktische tool voor mijn klanten.
Herken je die spanning tussen kwetsbaarheid en ambitie? Luister mee en ontdek hoe ik mijn eigen pad probeer te vinden. Weet dat mijn deur open staat om eens samen in gesprek te gaan over jouw groei en bijbehorende marketing strategie.
IG: @aurelieveltema
LI: Aurélie Veltema
Web: http://aurelieveltema.nl
Ja, ik mag mij meer kwetsbaar opstellen. Ook in mijn eigen podcast, ook in mijn eigen content. Misschien herken je deze uitspraak dat je misschien ook net als ik soms wat zakelijker of meer afstandelijk overkomt. Een tijdje terug zei iemand in een gesprek tegen mij: 'Als ik jou post lees dan ziet het er allemaal echt geweldig uit en dan lijkt het alsof het alleen maar heel erg goed gaat en als ik jou nu dan spreek dan hoor ik dat er ook wel diepe dalen zijn en dat er ook wel moeilijkheden zijn en dat er ook dingen ja struggles zijn. En als je deze herkent blijf dan even luisteren naar deze aflevering van Content talk. Deze aflevering wil ik je namelijk meenemen in mijn eigen stukje kwetsbaarheid en daarmee eigenlijk ook misschien een stukje herkenning bij je oproepen omdat ik drie dingen heb herkend in mijn huidige gedrag, in hoe ik nu in mijn werk sta, in mijn acquisitie, klanten, marketing, alles en ik dacht: er is een reden voor dat deze podcast maar niet door mij wordt ingesproken deze week. Normaal doe ik dat al veel eerder. Ik had ook ideeën, ik had ook een aantal dingen uitgewerkt, maar op de een of andere manier kwam er steeds iets tussen en toen dacht ik: hé, misschien is dat wel juist hetgeen wat ik nu mag vertellen, wat ik nu mag delen met jou.
Mijn naam is Orely Veldtema, ik ben content strateeg en ik noem mij tegenwoordig creatieve sparringpartner voor vrouwelijke ondernemers, coaches en therapeuten, want dat past namelijk ontzettend mooi bij de missie die ik heb om met jou in gesprek te gaan over je marketing, om met jou te gaan sparren, om je ruimte te geven, om te brainstormen, om je ruimte te geven, om je ideeën lekker vrij te laten zonder dat iemand meteen zegt: nee, helemaal niks. Dat komt later wel. Laten we ze eerst maar eens allemaal op tafel gooien, al die ideeën. Als je het dan hebt over een heleboel ideeën, dan zijn er waarschijnlijk ook een heleboel twijfels die direct opkomen. Zijn er misschien ook wel dingen die je lastig vindt aan die ideeën, die zegt nou nu nog even niet, maar als ik dat en dat heb bereikt dan wel.
Ik herken nu in mijn eigen leven dat ik eigenlijk op twee paden loop, twee lijnen lopen door mijn leven, ik weet niet precies twee mode, ik heb verschillende termen opgeschreven voor mezelf in de voorbereiding van deze aflevering die ik trouwens zo kort mogelijk heb gemaakt, zodat ik zo meteen mijn eerste punt van uitstelgedrag nu even ga tackelen door deze aflevering ook daadwerkelijk op te nemen. Maar even terug naar die twee modi, op één oktober is mijn vriend overleden en ja, daar heb ik het tot op vandaag gewoon nog steeds heel erg moeilijk mee en nu hoor ik je natuurlijk denken ja, het is ook niet zo gek hè, het is nu voor mij december dus dat is twee maanden geleden We hadden gewoon een hele intense relatie waar we met heel veel dingen bezig, toekomstplannen, dingen verwerken en ja, dan was het een en ander gebeurd en dan gebeurt zoiets en dan sta je net op het punt dat je denkt: hey, ik heb mijn huisje, mijn boompje, mijn beestje nu helemaal compleet, dingen lopen lekker, maken mooie plannen voor volgend jaar, maken mooie plannen voor de klanten die ik wil helpen, hij had ook net een nieuwe baan.
Kortom, er is een stukje van mijn toekomst in één klap weggeslagen en tegelijkertijd ben ik ook nog zo iemand die dan vindt, ja, het is leuk dat je mijn toekomst meeneemt en dat ik helemaal overnieuw mag beginnen met een soort blank canvas van wat gaan we dan nu weer doen het komende jaar, met daar doorheen natuurlijk een hele hoop rouw verdriet, verwerking, ellende, pijn, verdriet van anderen, dat vlak ik zeker ook niet uit daarin, maar tegelijkertijd is er ook een lijn die door mijn leven heen loopt die zegt, ja maar we gaan nu lekker door, we waren zo goed bezig, we hadden een heel mooi plan en natuurlijk heb ik ook dingen toegezegd, want dit is heel plotseling gebeurd, dus er stonden al zaken in mijn agenda die ik niet zomaar even eruit wilde gooien. Ik heb heel veel wel gedaan, heel veel uitgesteld of even op afgesteld, maar ik heb ook een training door laten gaan en dat op dat moment behoorlijk pittig, maar het heeft me ook wel even geholpen om even afstand te nemen van dat hele stuk rouw, verdriet, ellende, om gewoon even een paar uurtjes iets anders te kunnen doen. Net als in mijn werk, ik merk dat ik soms echt me helemaal kan verliezen in een klus of in een project en gewoon even een paar uur ondergedompeld kan zijn erin.
En ja, daar komt dan ook weer een moment dat ik weer boven kom drijven het ware en dat het weer allemaal over me heen dendert en daarom heb ik ook therapie, daarom heb ik ook iemand gevonden die zich gespecialiseerd heeft in trauma en rouwverwerking om daarover te praten. En waarom wil ik dit nu met je delen? Omdat ik denk dat meer vrouwelijke ondernemers en zeker als je ongeveer mijn leeftijdscategorie bent, ik ben nu drieënveertig, echtscheiding, een baan verliezen, heftige momenten in je vriendenkring of van je familiekring, het overkomt ons allemaal en ik denk of het nou nu gebeurt of straks of ik hoop voor jou dat allemaal in ieder geval nu, maar laten we er even vanuit gaan dat heel veel mensen toch wel iets meemaken in hun leven en misschien ook wel rondom deze leeftijdscategorie zo rond je veertig, dat er grote dingen veranderen.
Misschien heb je wat oudere kinderen, nee ik ga niet heel het huis uit, het kan ook een hele grote verandering zijn. Het gaat ook niet zozeer om wie heeft het grootste verdriet of wie heeft het grootste probleem of wie wordt het meeste afgeleid van de werk op dit moment. Ik denk dat ik juist nu, door wat ik nu meemaak, heel veel inlevingsvermogen kan tonen omdat ik het ook zo voel en ook heel veel goed kan begrijpen dus hoe jij je voelt als er dus iets heel heftigs in je leven gebeurt. Ik zeg het, het is niet alleen maar overlijden, er kunnen heel veel verschillende dingen zijn die gewoon impact op je leven hebben.
Als je dan te maken hebt met een deel van jezelf wat eigenlijk daar wel de tijd voor wil nemen, wat ook rust wil nemen, wat ook misschien wat extra wil slapen, wat extra wil wandelen, een deel van jou wat gewoon maar even een beetje verschuit wil staren en even juist niet met werk bezig zijn, versus een ander deel van jou wat denkt: ja, maar hallo, ik ben ondernemer, ik heb een eigen bedrijf, ik heb prachtige klanten die ik mag helpen, ik heb prachtige projecten waar ik aan mag werken, ik heb dingen waar ik weer energie van krijg, die ik leuk vind om te doen, die wil ik ook blijven doen. En om op die twee lijnen, die kunnen af en toe botsen en dat is denk ik het gene waar ik nu op dit moment tegenaan gelopen ben. Bij mij zijn die twee lijnen heel hard op elkaar gebotst, want ik heb toch een hoop te verwerken en tegelijkertijd ook een hoop plannen en mooie inspiratie en model wat nu echt helemaal aansluit bij wat ik eigenlijk al heel erg lang wil doen met klanten, daar heb ik nu helemaal uit kunnen werken in een 3D model.
Daar wil ik nu mee aan de slag, dat wil ik gaan delen, wil ik over gaan praten, wil ik mee aan het werk. Toch zijn er een paar dingen, eigenlijk drie dingen die ik tegenkom waarvan ik dacht: misschien herken je die en juist omdat ik ze dan nu met jou zo bespreekbaar maak, misschien durf jij dan ook op een gegeven moment in de verre toekomst over een paar weken, misschien durf jij dan ook een keer met mij te bespreken. Ik zit dus op die twee lijnen en als ik even terug ga naar welke lijnen dat zijn, is de ene kant dus de lijn van rouw, verdriet, verwerken, wat rust nemen voor mezelf.
Mijn lichaam heeft ook wel een dreun gehad van alle stress en verdriet en slecht slapen, dus ja er zit echt wel een stukje heling wat er op mag gebeuren. En helaas daar is niet een soort quick fix voor dus dat gaat ook nog wel even duren. Daarnaast heb ik mijn tweede lijn van ja, ik ben ondernemer, ik heb een prachtig plan, ik heb na lang zoeken en praten met mensen en lezen, ontwikkelen, uitproberen, heb ik nu denk ik een model gevonden wat eigenlijk alles samenbrengt, wat ik het aller tofste vind in mijn vak en daar wil ik het graag over hebben. Maar goed, mijn energie is wat lager, ik heb dus een aantal punten die me tegenwerken en die drie dingen die dan tegenwerken, dacht ik als ik die nou met jou kan bespreken in deze podcast, misschien kan ik er dan zelf ook wel gaandeweg iets voor vinden om het weer op te lossen. Ik blijf er ook over journal, ik blijf er ook over schrijven en over praten.
En misschien herken je er wat in en denk je: hey, ik heb wel hier wat aan en als dat zo is zou ik het ook heel leuk vinden trouwens als je dat met me deelt. De eerste daarvan is uitstelgedrag. Ik heb hem al even genoemd. Ik merk dat ik tegen een aantal dingen nu in mijn leven heel hard roep: nee, ik ben te moe, nee, ik krijg echt even geen energie voor nu, ik ga dat nu even niet doen of ik heb niet de juiste inspiratie, ik heb nu niet op dit moment helder wat ik dan precies wil zeggen of wat ik dan precies wil doen. Dat erkende ik heel erg in het maken van deze podcast aflevering. Ik heb echt heel veel dingen uitgeschreven de afgelopen weken en dingen bedacht en dan weer niet opgeschreven. En dan hebben achteraf gedacht van shit had ik dat maar wel opgeschreven, want ik had allemaal leuke ideeën. En toch zeg ik tegen mezelf: ik ben te moe om die inspiratie te bundelen om daar iets mee te doen.
En daarom noem ik het uitstelgedrag, want eigenlijk heb ik die inspiratie wel en eigenlijk heb ik ook wel energie om dingen te doen. Alleen ik kies er nu even voor, doordat die twee lijnen door mijn leven continu aan het botsen zijn en ik niet echt heb gevonden welke ik nou wil volgen en welke planning nu voor mij gaat werken, een van de dingen die daar dus als negatieve reactie op komen is dat ik dingen ga uitstellen, dat ik dus mezelf dan eigenlijk klein ga houden ook. Want dat uitstelgedrag is ook niet die post plaatsen, niet in gesprek gaan met mensen, niet mensen die interesse we getoond nog even een pingetje sturen van hé, zou ik nog even verder over kunnen kletsen? Eigenlijk al heel snel opgeven als er een nee komt en als ik iets heb geleerd van mijn sales trainingen de afgelopen jaren is het wel dat een nee niet meteen definitief nee hoeft te zijn, dat er ook nog een verstopte ja achter kan zitten. Misschien zijn er ook nogal vragen die ik kan beantwoorden over mijn 3D model, er zijn heel veel dingen waarmee ik aan de slag kan gaan en het gekke is dat ik in sommige gevallen heb ik heel veel energie en heel veel inspiratie en dan ineens komt het toch weer op die lijnen uit en dan denk ik nee het heeft er iets mee te maken. Dus voor mij is uitstelgedrag op dit moment een hele grote die ik zelf lastig vind om te tackelen en misschien door er nu dan zo open over te praten dat er ook wel weer inspiratie komt van hey, hoe kan ik dat aanpakken? Wees gerust, ik ben niet op zoek naar een coach om mij met dit probleem te helpen, ik wil het juist met je delen om te laten zien dat er een heleboel reacties kunnen ontstaan wanneer er grote verandering in je leven is, wanneer er groot iets heftigs in je leven gebeurt, wat dat dan ook moge zijn, waardoor je even van slag bent, waardoor je even loodgeslagen bent.
En bij mij heeft dat dus als gevolg dat ik ook heel veel ga twijfelen. Dat vind ik ook lastig. Ik vind het heel lastig om op dit moment posts te maken. Ik merk ook dat feedback en kritiek ook lastig vind. Terwijl eigenlijk het gekke is dat ik juist de laatste tijd best wel vaak positieve feedback krijg en positieve kritieke, en dat wil niet zeggen dat ik alles nu goed doe, dat bedoel ik helemaal niet, maar valt eigenlijk wel mee met hoe slecht het allemaal gaat en dat mensen dingen niet begrijpen. Om een voorbeeld te geven, ik heb eigenlijk een hele korte tijd een model gemaakt van iets wat al hele lange tijd in mijn hoofd rondspookte maar wat nooit echt vaste vorm kreeg. Ineens was het er, ineens was het er, daar greep ik het vast en toen was het daar en hup ook meteen een model aan gehangen van de vorm van een avocado, die hoeft voor mij niet per se te blijven maar voor nu is hij wel heel erg leuk. Een 3D model, het Doel Doelgroep doen model, als je daarmee over weet, ik heb mijn vorige aflevering het een en ander over verteld en ik ga er zeker ook op terugkomen, maar dat model dat heb ik eigenlijk in een flits op papier gezet, vanaf daar ben ik gaan bouwen daaraan. Ik heb er een pitch over gemaakt, een podcast over gemaakt, verschillende dingen over uitgeschreven. Ik heb het ook met een aantal mensen besproken en toegepast op hun marketing en daar krijg ik alleen maar positieve leuke reacties op.
Toch zit er heel veel twijfel op van is dit dan wel goed genoeg? Is het dan wel helder? Kan het wel zo snel gaan? Kan het wel zomaar ineens als een flits? Als ik dan even terugdenk aan boeken die ik heb gelezen, trainingen die ik heb gevolgd, dan is eigenlijk de boodschap dat heel vaak zoiets voelt dan alsof het heel plotseling in je op is gekomen. Alsof het ineens zo patster is en alsof het er daarvoor nooit was, maar dat is natuurlijk helemaal niet zo. Het is erg op gebaseerd, het is gebaseerd op mijn ervaring, het is gebaseerd op kennis die ik al heb opgedaan, op de gesprekken die ik eerder heb gehad met jou en met andere ondernemersgesprekken die ik heb gevoerd via mijn podcast en interviews.
Al die kennis heeft als het ware in een soort van puzzel gelegen en steeds meer kwamen er stukjes bij. Op een gegeven moment was de rand af en gaan we door naar het midden en ik weet niet of je een puzzelaar bent maar zo puzzelen ik in ieder geval. Steeds meer vallen die stukjes op hun plek en nu zijn er nog een paar stukjes open. Die mogen nog een plekje krijgen, maar eigenlijk is die puzzel zo goed als af en kloppen er ook een heleboel dingen. Dus waar komt dan die twijfel vandaan? Ik denk dat dat toch te maken heeft met het feit dat ik op dit moment op die twee sporen loop, die twee lijnen die door mijn leven lopen, dat ik toch niet helemaal zeker weet waar nu de meeste van mijn aandacht aan toe mag gaan, dus dat uit zich dan in twijfel.
De derde is dat ik ook een stukje terugtrekken en zwijgen bij mezelf herken. Dat uit zich dan ook bijvoorbeeld in dat ik het moeilijk vond om deze podcast op te nemen om hier ondanks echt een aantal leuke ideeën toch heel lastig vond om tegen mezelf te zeggen, kom op, neem het gewoon op, ga het gewoon doen, dat ik dan denk, nou morgen, overmorgen, volgende week, komt wel. De feestdagen komen er ook aan, zitten mensen hier echt op te wachten op mij. Met het einde van een verhaal ik moet zeggen dat mijn stemming voor de feestdagen is niet opperbest. Ik vind het aan de ene kant heerlijk dat ik de kaarsjes weer aan kan doen en dat we hebben de kerstboom met mijn kinderen dit weekend opgezet omdat we gewoon allemaal zin in hadden en zoiets hadden van ja normaal wachten we al tot naast in de klas maar waarom eigenlijk?
Waarom zouden we naar op wachten? Dus hij staat bij mij op, misschien ben je ook wel tien vroeger kerstboom, en het voelt allemaal goed, maar het voelt ook wel als een tijd om terug te trekken, om onder het dekentje weg te kruipen. En tuurlijk, het weer helpt ook niet erin en ik begrijp heus wel dat jij nu zit te knikken en denk ja, als je net twee maanden geleden je dierbare bent verloren en het is ook nog eens grijs en het regent vaak en een beetje natte sneeuw hadden we vorige week. Dus het is ook niet de meest ideale tijd om je echt helemaal als een zonnetje neer te zetten, maar het past niet echt bij mij. Ik ben niet iemand die zichzelf weggestopt of ik ben ook niet iemand die vooraan op het podium gaat staan, maar me helemaal weggestopt en helemaal verdwijnen dat past ook niet. En zeker niet omdat ik me helemaal heb omarmt als zijnde nu ondernemer, als iemand die zegt, ja ik ga staan voor wat ik wil doen, ik ga staan voor wie ik ben. En misschien herken je dat ook wel dat er soms van die momenten zijn dat je daar gewoon heel erg aan twijfelt.
Dus eigenlijk is het ook niet heel specifiek drie dingen die ik tegenkom, maar ik heb zeven en drieën gehad: uitstelgedrag, twijfel, zwijgen en terugtrekken, maar het loopt ook een beetje in elkaar over. Misschien herken je iets in mijn verhaal als je erdoor geraakt, dat je denkt: ja, ik heb eigenlijk ook wel wat dingen die gewoon niet helemaal lekker lopen. Wees eens eerlijk naar jezelf, misschien maak je net als ik ook wel excuses over dingen die je nu niet doet en misschien zijn die excuses ook hartstikke valide. Het is helemaal niet zo dat een excuus altijd maar slecht is of dat het altijd verkeerd is om even pas op de plaats te maken. Het is soms heel erg goed om even met afstand ergens naar te kijken, even je kop uit de details te trekken en juist even vanuit een helikopter view te gaan kijken van: hey waar sta ik nu? Wat wil ik nu en als je hierdoor geraakt voelt zou ik het in ieder geval heel erg leuk vinden als je daar met mij wat over wilt delen dan staat mijn inbox altijd voor je open en kunnen we natuurlijk ook gewoon even kletsen en ook even via zoom of zo even verder praten en wie weet kunnen we elkaar daarin nog gaan versterken.
Ik ben in ieder geval heel erg benieuwd naar je feedback. Ik zou het wel erg leuk vinden om daar iets van te horen als je deze aflevering hebt geluisterd en als je denkt 'nou voor mij was het toch niet echt helemaal helpend, maar ik weet wel iemand anders, stuur hem ook vooral door naar iemand en dan wil ik je hartelijk dank voor het luisteren en graag tot mijn volgende podcast.