Medytacja w środku tygodnia

Udostępnij w mediach społecznościowych:

W tym odcinku przedstawiam mało znaną  historię z życia Buddhy, kiedy to jego pierwsza próba nauczania zakończyła się niepowodzeniem. Ta historia jest krzepiąca i inspirująca, bo pokazuje ludzkie oblicze Buddhy. To ludzkie oblicze pozwala nam lepiej zrozumieć i docenić jego nauki. 
Rozdziały:

(00:00:15) Omówienie Sutry opisującej przebudzenie Buddy oraz jego ludzkie oblicze

(00:01:23) Trendy w przypadku Buddy, jego transformacja z jogina na praktykującego w północnych Indiach

(00:03:16) Definicja wyzwolenia Nirwany i doskonałej osoby

[00:00:15] Unknown:

Moi mili   dzisiaj   chciałem Wam przedstawić   Sutrę,   która   opisuje,   co wydarzyło   się.   Po   przebudzeniu Buddy.   Najczęściej wyobrażamy   sobie osobę wyzwoloną   jako   posiadającą   niezwykłe   zdolności   I właściwości.   Jako wszechwiedzącą   posiadającą   moce logiczne.   Nie popełniającą.   Żadnych   błędów.   I zawsze osiągającą   sukces.   Takie osoby stawiamy   na piedestale.   Jest mnóstwo historii   o ich   niezwykłych czynach,   mocach, zdolnościach.   I im dalej   w czasie   tym   te historie opowieści,   koncepcje na temat tych osób   są coraz bardziej rozbudowane,   bogate   I wielobiecujące.   Widzimy   10 trend również w przypadku   Buddy,   który   z jogi   na praktykującego.  

Yy Dolinie   Gangesu.   Na terenie północnych   Indii.   Z czasem staje się w późniejszych tradycjach   prawie nieodróżnialne   od Boga. Najczęściej   jedyną różnicą jest to,   że Budda   nie stwarza   świata.   Natomiast jeśli przyjrzymy się   najwcześniejszym   tekstom buddyjskim,   wczesnym tekstom buddyjskim,   to okaże   się, że   Budda pod wieloma względami   był całkiem podobny do nas.   Jedna Sudr mówi, że   Mudda wyglądał jak każdy inny   nik buddyjski. Nie wyróżniał się   wśród nich.   Mówi o tym, że   jeden z jego uczniów   spędzał   z nim   czas.   Podczas podróży   spotkał go   I nie rozpoznał.  

Dlaczego? No bo podda nie różnił się   specjalnie od innych   mnichów   buddyjskich.   Z kolei inna sutra mówi, że   Buddę   bolały plecy   I poprosił swojego asystenta,   aby to on poprowadził   mowę de harmy,   aby on nauczał.   Sutry też mówią, że Budda zmarł   po zatruciu pokarmowym.   I te wszystkie opowieści   wcale   nie umniejszają   jego o przebudzeniu,   wyzwoleniu.   Bunta   był   przynajmniej tak teksty mówią.   Wolny   od   chciwości.   Nienawiści   I iluzji.   Tak wczesne teksty   definiują   wyzwolenie   Nirwane.   Jest to stan   wolności.   Wyzwolenia z ograniczeń.   Ktoś kiedyś powiedział,   że   doskonała   osoba   jest doskonale   normalna   I   wydaje mi się, że jest w tym wiele, wiele prawdy.  

Taka osoba   nie musi niczego udawać.   Nie musi   manipulować.   Nie targają   taką osobą   silne emocje.   Nie ma wewnętrznych konfliktów.   Jest doskonale zrównoważona.   Wyzwolona.   Spełniona.   I inspirujący   może być fakt.   Że osoby przebudzone   w tym Budda   zaczynał z podobnego miejsca, w jakim my sami jesteśmy.   Sami możemy się rozwijać   I uwalniać   się od   chciwości   nienawiści   I iluzji.   A teraz chciałbym wam   przeczytać fragment.   Z wczesnego tekstu   buddyjskiego opisującego   podróż   Buddy z Mod Gai   do Varanesi,   gdzie   miał wygłosić swoją pierwszą   mowę.   Tarmę swoją pierwszą naukę   do swoich   wcześniejszych   przyjaciół   z którymi wcześniej praktykował   surową ascezę I chce im pokazać, że jest inna,   lepsza   środkowa ścieżka   prowadząca do   wyzwolenia.  

Posłuchajcie tego.   Asceta u paka   Z a dziwaka zobaczył budchę podróżującego   między gają a miejscem przebudzenia.   Powiedział do Budny,   Panie,   twoje zmysły są czyste, a twoja skóra   jest jasna.   W czyim imieniu   wyruszyłeś? Kto jest Twoim nauczycielem?   Lub za czyją   nauką podążasz?   Budda   odpowiedział   pace versem.   Jestem zwycięzcą   jedzącym wszystko.   Porzucając   Wszystko nie Jestem niczym splamiony.   Dzięki   mojemu własnemu wglądowi   Jestem wyzwolony   przez   zakończenie pragnień.   Do kogo więc powinienem odnosić się jako do nauczyciela?   Nie mam nauczyciela,   nikt   taki jak ja nie istnieje   w świecie z jego bogami.  

Nie mam sobie równych.   Jestem bowiem doskonałym   najwyższym nauczycielem.   Tylko ja Jestem w pełni przebudzony.   Jestem chłodny I wygaszony.   Udaję się do miasta Kasi.   By   poruszyć koło nauki   w tym świecie zanurzyłem w ciemności.   Będę bił w bęben   nieśmiertelności.   Zgodnie ze swoim własnym twierdzeniem   musisz być uniwersalnym   zwycięzcą.   Rzeczywiście   tacy jak ja są zwycięzcami   ci.   Którzy położyli kres zepsuciu.   Pokonałem   wszystkie złe cechy   na tego chłopaka.   Jestem   zwycięzcą.   Mówiąc oby tak było,   u paka   potrząsnął   głową,   wybrał złą ścieżkę   I odszedł.  

Niezwykły tekst, prawda?   Budda jakoś go nie przekonał co do swojej   pozycji,   co do swojego osiągnięcia.   Chłopaka   pozostał   nieprzekonany, sceptyczny   I po prostu odszedł.   Jest to też przykład   Tego, że   nawet Budda nie był w stanie go przekonać.   Co do   swojego   osiągnięcia co do swoich nauk.   Pomimo tego,   że na początku   Budda   zrobił na upace dobre   wrażenie, jak widzieliśmy.   Niestety   dla   upaki   pierwsze nauczanie Buddy tak kończyło się fiaskiem.   Jak się wydaje, ta historia jest autentyczna, dlatego, że   no   nie stawia   Buddy   w jakiejś   super.  

Fantastycznym świetle. Oczywiście to nie jest żadna   przywara, że   nie wszyscy słuchają jego nauk.   Ale ta historia humanizuje   Bundę pokazuje, że   to był   człowiek, który osiągnął wyzwolenie, przekroczył   ludzkie   kondycję. A mimo to nie wszyscy byli w stanie to widzieli   I zaakceptować.   Dla   mnie ta I   wcześniej wspomniane historie są bardzo inspirujące, bo 1 pokazują, że   osoby przebudzone,   10 bunda   mają   też swoje   ludzkie oblicze.   Dzięki temu   jesteśmy w stanie   do tych postaci zbliżyć,   zrozumieć,   odnieść.   Pozdrawiam was bardzo serdecznie I zapraszam.   Na następny podcast.  

Cześć.