Vorig jaar schreef ze een boek "Op een dag ben je dood" en dat zette mijn wereld nog een beetje meer op z'n kop. Anouck is niet alleen een voorbeeld omdat ze op de barricades durft te staan en aan kooitjes gaat rammelen, maar is vooral ook een straffe onderneemster. Ze schuwt geen politieke uitspraken, i love it!
Connecteren met Anouck dat kan via haar website, instagram.
Of je kan ook haar nieuwste podcast hier beluisteren.
[00:00:36]
Unknown:
Hey, hey, hey, vanuit het ver West-Vlaanderen want ik heb terug de eer om een West-Vlaamse onderneemster bij mij te hebben. Zou ik even kijken, nu zijn er intussen wel al wat gepasseerd dus dat dat is heel fijn om dat op die manier te doen. Dus bij deze vandaag een extra West-Vlaamse kwwinslag in deze podcast. Want ik heb hier vandaag Anouk bij mij en ik volg Anouk eigenlijk al een hele tijd al van in de podcast Werk en Leven. Ik denk nog zelfs ver voor ik ondernemer was, was Anouk eigenlijk al op mijn pad gekomen en ja, ik ben dan ook superblij om haar vandaag in de podcast te mogen hebben. We hebben elkaar intussen al een paar keer ook live ontmoet en niet alleen online, dus dat maakt het nog wel fijner om een minuutje samen een podcast te maken. Maar kijk, voor de ene persoon die Anouk Meijer nog niet zou kennen.
Anouk, wie ben jij en wat doe je?
[00:01:38] Unknown:
Als Vlaanderen representcedent. Dat is altijd zo'n existentiële vraag. Wie ben je? Ik ga proberen het in een notendop te geven, maar ik ben dus Anouk. Ik ben een voormalige advocate, ik ben ook politicologe, ik ben feminist. Dat is een rode draad in alles wat ik doe. Ik ben sinds kort ook auteur. Wat? Wat? Jij. Op een dag bij dood heet het. Het gaat over vrouwen en tijdsdruk. En tijdsdruk, time, management, dat is ook waar ik als ondernemer mee bezig ben en waarin ik andere onderneem, maar ook niet onderneem begeleid.
Namelijk, hoe zorg je ervoor dat je je kostbare tijd voor jezelf kunt claimen? Dat is zo'n beetje in een nutshell. Ik ben ook mama van twee kinderen, een bordercoli en ik heb ook een lieftallige echtgenoot. Voilà, ik denk dat dat in een nutshell het samenvatje zien. Ja, de Guusbandooi,
[00:02:43] Unknown:
zo heet die.
[00:02:45] Unknown:
Ja, dat is zijn naam ja.
[00:02:49] Unknown:
Tijd, productiviteit, feminisme. Ik denk dat dat heel mooi samenbrengt wat jouw boek, maar wat je ook doet met jouw time ribbels traject die nu loopt en die ook zal blijven een verhaal kennen. Hoe ben je daartoe gekomen? Want je bent ook bezig geweest met marketing. Nu zitten we sinds het boek of naar aanleiding van het boek is dat toch allemaal nog wel, ben je daar dieper op ingaan. Hoe ben je daartoe gekomen om je daarop te specialiseren en daarmee aan de slag. Dat boek is eigenlijk een beetje bijna de uitkomst, maar er is wel een heel proces aan vooraf gegaan. Ja, heb je een paar uur?
[00:03:38] Unknown:
Nee, klopt, er is een heel proces dan voorafgegaan. Eigenlijk is het allemaal begonnen vanuit mijn eigen zoektocht. Ik denk dat net als heel veel vrouwen dat ik op een gegeven moment in mijn leven erg geconfronteerd werd met het feit dat ik heel veel moest doen, heel veel moest combineren met elkaar. Een job, een sociaal leven, de kinderen, een bloeiende relatie erop nahouden en noem maar op. En ik denk, ja, zo'n tien, iets meer dan tien jaar geleden merkte ik van dit is precies een wetenschap op zich ofzo. Ja. En ik heb nog niet uitgegewogeld hoe het precies werkt en iedereen rondom mij precies wel.
Dus laat ik Mark snel gaan uitzoeken hoe dat ik dat hier allemaal geregeld kreeg. Dat was een beetje de insteek. En dan ben ik beginnen lezen en podcasts luisteren en like een student aan de knief zo echt dat thema vast pakken van productiviteit, time management, alles verslinden wat er op mijn mijn pad kwam. Op zoek naar ja, hoe zorg ik er nu eigenlijk voor dat ik ja, dat mijn tijd gaat naar de dingen dat ik belangrijk vind. Ja. En dat is een enorm, enorme, ja, met een eufumisme avontuur geweest, maar eigenlijk een traject van vallen en opstaan.
En waar dat ik ook gaandeweg gemerkt heb van ik ben precies toch niet alleen in die zoektocht. Achter de mooie fotootjes op de Instagrams van de mama's die op hun laptop zitten te tokkelen met een baby op hun arm die dan ook nog een keer assortiment gekleed is en al en een strik in het haar en alles erop en eraan gingen er precies toch ook andere verhalen schuil. Merkte je toch dat er hier en daar een keer een scheurtje in de façade kwam. En hoe meer dat ik begon te spreken met andere vrouwen, hoe meer ook dat ik merkte van alles wat dat ons aangeleerd wordt over productiviteit, timemanagement, hoe dat we een goede moeder moeten zijn enzovoort, wordt heel eenzijdig benaderd vanuit een heel eng perspectief.
Enerzijds vanuit wat ik dan de hussel cultuur noem, altijd maar meer doen, altijd maar groeien, linear recta naar boven, vullen, pillen, work hard, all hard. Je kent het wel. En anderzijds ook vanuit een heel eng begrip van wat het betekent om een vrouw te zijn in de eenentwintigste eeuw of om een moeder te zijn in de eenentwintigste eeuw en alle verwachtingen die daarbij kwamen. En Eigenlijk is mijn boek een beetje het orgelpunt op tien jaar lang zoeken naar
[00:06:32] Unknown:
antwoorden van hoe dan? Hoe pak je dat die raam? Ja, en ik denk dat het ook mooi is met het boek is het orgelpunt maar het fijne is dat je daar dan ook wel bent niet aan de slag gegaan. Dat vind ik zo mooi, want je kunt een boek schrijven, maar je moet het dan ook wel effectief gaan doen. Dat is niet zo gemakkelijk, zeker als het gaat over bepaalde structuren in de maatschappij, bepaalde kaders die we bewust of onbewust meekrijgen en daar altijd nog naar leven, om dat aan te pakken is dat toch niet zo simpel. En dat vind ik dan zo fijn wat je doet met Time Ribbels om net vrouwen bij elkaar te brengen, te inspireren, aan te zetten, om in actie te komen. Want dat is, ja, dat is ook mijn dingetje. Je moet er wel iets mee doen En het weet dat je dat gaat gaan begeleiden, ben ik dan zo chique. Time Ribbels loopt nu al even. Ik denk wanneer zijn jullie precies gestart?
[00:07:31] Unknown:
In het begin van het jaar. Dus het is eigenlijk een traject van bijna een jaar, van tien maanden. En het klopt wat je zegt deed. Het gaat over experimenteren, dingen anders gaan doen, je mond opentrekken en eigenlijk ook zoals hij aangeeft uit je eigen individuele kotje komen en de krachten verenigen en een keer horen van ja, hoe pak jij het aan? We hebben samen weten we zoveel meer dan dat we alleen weten natuurlijk. En het is ontzettend, het geeft mij ontzettend veel voldoening om dan te zien hoe dat die vrouwen elkaar ook gaan ondersteunen en tips geven. Zo dat ik je zo proberen en zo proberen.
[00:08:17] Unknown:
Ja, samen sta ik. Daar geloof ik keihard in natuurlijk. Ja, en ook zo, wat bij mij dan, als het over dat thema gaat, van uiteraard jouw boek is meegegaan op vriendinnenweekend en dat komt dan ter sprake. Soms heb ik dan het gevoel van mag ik dat wel denken? Oké, ik weet rationeel gezien wel, ik mag zo denken en ik mag die grenzen trekken voor mezelf of ik mag daar ja zeggen en daar nee zeggen. Maar toch op een of andere manier voel je dan klein en onzeker en twijfel je dan van mag ik dat eigenlijk wel zeggen of mag ik dat wel doen of mag ik dat wel denken? En dat denk ik, ja, als ze daar alleen blijft mee zitten, dan zit je daar niks mee, dan blijft je twijfel en blijft je onzeker. Maar als je dat in een groep kunt gaan delen en je mag kritisch nog zijn naar elkaar, ik ben daar super fan van, nee, maar gewoon het feit van oké, kan dat hier uitspreken, die veiligheid is er, ik mag dat gaan denken of ik dat gaan proberen. Ik denk dat dat ook wel iets is wat in Time Ribles terugkomt.
[00:09:21] Unknown:
Jazeker, en voor mij gaat dat eigenlijk ook over een rolmodel zijn voor elkaar. We missen heel erg rolmodellen. Het Ik ben er heel erg te regenen. Ik weet niet of je het woordje ziet. Nee, het valt mij. Ik hoor niet eigenlijk. Dat is goed. Dat is waarschijnlijk de goden. De wereld die een toren over ons uitschudden. Maar het gaat ook heel erg over het durven uitspreken maar ook durven tonen aan elkaar van de wereld vergaat niet als ik hier een keer mijn stem verhe hef omdat ik denk dat het belangrijk is om uit te spreken of Ja, de wereld vergaat niet als ik een keer mijn grenzen nageef of als ik het een keer anders doe of als ik de verantwoordelijkheid een keer doorschuif naar iemand anders.
We missen soms die rolmodellen. Als we het niet zien rondom ons, als we het niet zien gebeuren rondom ons, is het soms heel moeilijk om je voor te stellen dat het ook anders zou kunnen. Dat vind ik ook zo belangrijk aan dat aspect van community, sisterhut, vrouwenken elkaar enorm inspireren op een positieve manier door het voor te doen voor elkaar.
[00:10:40] Unknown:
Ja. Zijn er zo mensen waar je nu spontaan aan denkt, dat je zegt van voor mij is die persoon wel een rolmodel misschien voor jou als persoon maar evengoed voor een bredere maatschappij, een bredere omgeving?
[00:10:53] Unknown:
Het zijn er zoveel, ik denk nu bijvoorbeeld aan een buriel Scharee, Ivan la Fido, die voor mij enorm die notie belichaam heeft van je kunt ook als ondernemer heel activistisch zijn. Je activisme inzetten in je onderneming. Dat was voor mij lang een beetje een zoektocht hoe ik dat kon doen. Door haar dat te zien doen en de thema's die haar heel nauw aan het hart liggen, te zien betrekken in haar merk en in haar ondernemerschap. Ik moest ook wel zo'n beetje dat idee. Je moest spontaan denken de
[00:11:33] Unknown:
gemeenteraadsverkiezingen komen er terug aan en Dat leeft toch nog altijd als zelfstandige. Dan mogen we geen politieke kleur bekennen of mogen we niet zeggen ik ben voor iets of tegen iets. Ze toen ik zeg
[00:11:48] Unknown:
doen of dat uw neus, bloed, geen politieke religie en humor. Dat is zo de klassieke.
[00:11:53] Unknown:
Ja, inderdaad. Ja, maar inderdaad, ondernemerschap is nog iets anders vind ik dan de klassieke zelfstandige. Ik mag dat misschien zeggen, maar ik doe toch. Maar ja, dat ondernemerschap, ik het wel mooi dat je Muriel aanhaalt want dat is inderdaad wel waarom zou je moeten zwemmen als ondernemer is het ook deel van de maatschappij. Het is een
[00:12:16] Unknown:
bereik. Je kunt wel mensen in beweging zetten. Ja, en mijn filosofie is ook een beetje als ondernemer zit je in een unieke positie om de wereld mee vorm te geven. Ik zei eigenlijk als ondernemer een soort wereldbouwer. Waarom, in God zijn naam, zou je dan de dingen die je drijven waardoor je gepassioneerd bent, waar je echt eigenlijk gelooft als visie voor onze maatschappij en hoe dat we leven en hoe dat we organiseren en hoe dat we werken, waarom zou je dat dan in godsnaam niet inzetten in uw bedrijf en ook met je bedrijf een soort, dat klinkt misschien zeer naïef, maar een soort fors for good zijn. Een kracht om echt goede dingen te doen, om dingen te veranderen. Niet alleen uiteraard bij uitstek voor uw klanten, maar niet alleen voor je klanten. Maar ook daarbuiten door inderdaad je stem te gebruiken, je bereik uit te spelen en een boodschap uit te sturen. Ik weet dat ik daar in het begin van mijn ondernemerschap, want ik kom natuurlijk uit de hele andere wereld, ik kom uit de advocatuur en in het begin van mijn ondernemerschap, als ik mij uitsprak over feministische standpunten,
[00:13:36] Unknown:
dat ik daar heel
[00:13:38] Unknown:
veel kritiek op kreeg vanuit mijn voormalige convertators van dat is toch niet slim en waarom zou je dat nu doen? Gaat er mensen mee afstoten? Waarschijnlijk wel ja, Maar denken jullie nu echt dat ik op zoek ben om samen te werken met seksistische ass holes ofzo, die ik daar dan inderdaad waarschijnlijk mee afstoot? I don't think zo, dus dat werkt alleen maar als een positieve filter om die mensen te bereiken die ik ook echt wil bereiken. Bondgenoten.
[00:14:12] Unknown:
Ja, en sowieso als ondernemer, als je kunt samenwerken met mensen die meegaan in uw visie en in uw manier van denken, dan gaan die ook wel gemakkelijker en beter kunnen werken. Ja, begeleiden en mee werken, dat versterkt alleen elkaar maar. Als je kijkt naar time ribbels, ik kan mij voorstellen dat daar wel een aantal thema's aan bod komen. Productiviteit is een heel groot gegeven. Daar kun je meer dan een essay-kopieie overschrijven. Zijn er bepaalde thema's waar je voelt van dat heeft mij wel geraakt? We zijn bijna op het einde van Time Ribbels waar je denkt van goh, ik had dat misschien wel verwacht, maar dat doet mij toch nog altijd iets of dat is een thema die bij de deelnemers veel heeft gedaan.
[00:15:01] Unknown:
Ja, maar elke kleine win van deelnemers komt nog altijd heel erg binnen bij mij en ik ben daar ook blij om dat dat doet want ja, die betrokkenheid vind ik heel belangrijk. Er was bijvoorbeeld een Timereble, die vertelde tijdens de vorige coaching call, zij werkt vijfenveertig op papier. Maar eigenlijk neemt zij elke vrijdag, denk ik, is haar vrije dag, een aanhalingstekens is. En zij nam tot nu toe altijd haar koffertje mee naar huis met haar papieren en haar werk eigenlijk. En op haar vrije dag zat zij eigenlijk altijd nog te werken en ze vertelde dat ze vorige week voor het eerst ooit teruggekeerd is. Ze stond al op de parking, maar naar haar koffertje. Ze is teruggekeerd naar haar bureau, is haar koffertje daar gaan droppen en ze is naar huis gekeerd zonder koffertje vol met werk.
All right. Haar eerste, haar vrije dag echt genomen als een vrije dag. En dan denk ik van dam it, daarover gaat het. Dus voor mij qua thema, het gaat heel erg dat is iets dat mensen misschien niet direct linken aan productiviteit maar het gaat heel erg over uit die rol stappen van The Good Girl die zich enorm alles aantrekt van anderen, die het eigenlijk altijd maar alles op haar rug meezult voor andere mensen en die daaruit breekt en die zegt van, ik claim hier nu ook mijn eigen plek op en ik neem hier nu ook mijn eigen ruimte en mijn eigen tijd.
En je hebt niks aan een mooie planning of aan een goed systeem of een structuur als je van het minste geringste dat er iets gebeurt, je planning overhoop laat halen omdat er andere mensen beslag leggen op jou en jouw tijd. Dus dat durven opkomen voor jezelf, weten wat je wil en dat dan ook bewaken en begrenzen, ja, dat is essentieel want anders blijf je gewoon een reactieve speelbal.
[00:17:14] Unknown:
Ja, het is wat je zegt. Je mag dan nog het beste systeem hebben of de mooiste plannen en de beste manier van werken en zo goed je hun tijd kunnen inschatten en weten dat je ook voorbereidingstijd moet rekenen voor iets. Je kan dat allemaal weten, maar als je inderdaad niet je grenzen kunt aangeven, en dat is zo moeilijk, dan zit je daar eigenlijk niets mee. Dan kan je dat deel van de cursus al achterover
[00:17:43] Unknown:
gooien. Klopt, en wat dat ermee ook heel erg getroffen heeft. We kijken dan van wat wil jij eigenlijk? Waar wil jij naartoe? Waar droom je van? Wat vind je leuk om te doen? Waar haal je plezier uit? Voldoening? En op het eerste zicht moeten heel veel vrouwen het antwoord schuldig blijven en dat is altijd zo een moment waar ik wel stil van word, omdat het zo pijnlijk duidelijk wordt dat de verlangens van vrouwen eigenlijk zo hard ondergesneeuwd zetten onder de verwachtingen van anderen. En dat maakt mij altijd triest, beetje kwaad ook om dat te zien. Maar het motiveert mij ook natuurlijk om te zeggen van, kom, laat ons dan een keer wat dieper graven en laat ons een keer contact weer maken, verbinding maken met wat verlang jij nu, wat wil jij nu echt? En heel vaak zie je dat in eerste instantie de dingen die ze opnoemen, dat dat geleende verlangens zijn. Dat ze eigenlijk bijna sociaal-menselijke antwoorden geven.
Ik dat doe, maar ondernemers is dat ook vaak zo van ja, wat wil je? Ja, ze zeggen allemaal krijgenelijk hetzelfde en dan denk ik van Nee, Het is iets dat je ergens heel vaak zien passeren hebt, internternaliseerd hebt, binnen gepakt hebt. En nu komt dat er zo uit als een opname van een papa Hae-stemmetje zo. Daarover ga je het niet hebben. Schrap dat maar. Ga eens wat dieper. En dan proberen we zo laagje per laagje die ajuin af te pellen om te zien wat er daar nu onder zit. Wat is die drive? Wat is die motivatie? Waarom wil je dit? Waarom zeg je dat nu? En zo kom je ergens.
[00:19:46] Unknown:
Het is inderdaad een keer dat je dat dan ook weet en dat vraagt wellicht ook wel wat tijd om dat door te gaan, dan kan je ook veel gemakkelijker die grenzen gaan stellen en is dat voor jou ook duidelijk. Want nu, elke grens dat je stelt, begin je te twijfelen en dan kies je wat je geleerd hebt of wat je al altijd gedaan hebt. Dus je zegt oké, zegt dan toch ja, terwijl dat je misschien wel diep van binnen nee goed en nee wil gaan doen, maar het toch niet. Je vertelt ook aan ook dat je bezig bent met een e-book rond het nee zeggen, het grenzen stellen. Kan je daar al wat meer over vertellen? Dan mogen we dat al een beetje weten. Jazeker.
[00:20:28] Unknown:
Dat is zo'n typische projectje waarvan ik denk ik ga dat iedere keer rap in elkaar boksen en dan een paar dagen later ben ik nog aan het schrijven. Dat is wel een thema wat ik precies veel over kwijt wil. Dat is een e-book dat ik wou maken om breder te verspreiden om buiten mijn groep van Time Ravles eigenlijk ook nog wat meer vrouwen bewust te maken van de kracht van nee zeggen. Soms in een mensenleven heb je zo van die momenten die echt levensbepalend zijn ofzo. En bij mij, ik kan het mij nog zeer helder voor de geest halen. Ik zat in Aalst denk ik op café met Sylvia de Rom van de creatieve generalist.
Heel goede coach. En ik was eraan vertellen dat ik mezelf heel erg aan het vastrijden was. In allerlei engagement en projecten en dan een samenwerking met dien, CLA en Hinter. En hoe ik eigenlijk voelde aan alles van ik ga dat hier niet volhouden. Ik ga hier crashen. Het kan gewoon niet anders. Ik ga moeten des nachts werken of ik weet niet wat, om mezelf te klonen om dat hier te kunnen doen. En zij keek naar mij en ik hoor het daar nog zeggen. Ze zei tegen mij, ja, ik zei zoiets van 'ja, kan toch moeilijk, ik heb nu mijn woord gegeven, kan je toch moeilijk daarop terugkomen?' En ze keek naar mij en ze zegt Anouk, jij mag ook tegenvallen.
Jij mag ook teleurstellen. En dat was, echt waar, ik stond daar aan de grond, ik ga het nooit vergeten, ik stond aan de grond genaald en ik dacht van, mwah zegt die hier nu?
[00:22:19] Unknown:
Wat? Wat vind je hier nu wel?
[00:22:23] Unknown:
Hoezo? Hoe dan? Dat was zo ver weg van alles wat ik ooit gehoord, gelezen, binnen gepakt had. Ook misschien nog een beetje mijn misvorming vanuit mijn vroegere advocaat wezen. Zo dat die notie van je moet een contract altijd nakomen. Zo pak dat sum sum sumda. Dat kan niet dat kan niet dat je ja zegt en dat je dan op een gegeven moment zegt van ja, nee, toch niet. Dat was kortsluiting in mijn hoofd. En door wat zij mij zei ben ik daar echt over beginnen nadenken en heb ik dat zo op mijn kousen voeten ben ik dat beginnen uittesten. Ja. En nu maak ik daar de sport van.
Nu, omdat ik voel wat dat de waarde is en omdat ik voel welke verschil dat maakt in mijn leven omdat ik niet meer geleefd word. Dat is zot, dat is fenomenaal. Om maar een stom voorbeeld te geven. Vroeger antwoordde ik op alle mails in mijn mailbox. Een good gurl, een brave flinke meet. Maar dat is toch eigenlijk, je moet daar nu eens over nadenken. Dat is toch zot. Want als ik moeten antwoorden op alle mails in jouw mailbox. Heel de wereld staat het vrij om dingen te komen droppen in jouw mailbox. En Hij voelt je verplicht om eigenlijk op heel de wereld te antwoorden en daar tijd aan te geven. En die tijd dat je daarin steekt, die krijg je nooit meer terug. Die is weg.
[00:24:17] Unknown:
Ja, ik zeg dat ik wils tijd is eigenlijk het kostbaarste goed. Vooral als dat weg is, kun je dat niet meer terugkrijgen. Op is op.
[00:24:26] Unknown:
De marketingslogan, dat telt alleen voor tijd. Al de rest kun je bijmaken. Geld hé, je kunt er altijd meer gaan verdienen. Tijd kom ik niet terug. Een mensenleven is zo ontzettend port. En we scrollen dan nog een keer acht jaar van ons leven weg hé. Dus die grenzen en dat bewaken en nee zeggen en inderdaad durven tegenvallen. Ja, inderdaad als jij gewoon bent om als een sympathieke springend veld op alles ja te zeggen, ga fr fr free raar doen in het begin. En ja, er gaan inderdaad misschien wel mensen zijn die wat weerstand gaan hebben daarop.
Als ze altijd maar gewone waste zijn van jou, dat je bij de minste vingerkip springt dan alles laat vallen voor iedereen, ja, dat gaat misschien af kunnen inderdaad oncomfortabel zijn. Maar wie wil je liever teleurstellen? Andere mens? Of altijd maar keer op keer iedere keer opnieuw jezelf?
[00:25:31] Unknown:
Ja, en ik denk ook met dat je nu zegt jezelf, het is ook een stukje terug geloven in uw zelfwaarde. Want waarom zeggen we heel vaak ja, is omdat we ook wel het fijn vinden om dan de bevestiging te krijgen, mezelf inclusief, van allemaal goed gedaan en super, bedankt en heel fijn. Maar eigenlijk is het ook gewoon soms oké om blij te zijn en jezelf goed genoeg te voldoen zonder dat je iedere keer die bevestiging krijgt. Ik denk dat dat nog voor heel veel mensen ook een grote uitdaging is om ook te geloven dat ook door iets niet te doen, je best oké bent. Dat
[00:26:11] Unknown:
is de nagel op de kop, want iedere mens heeft waarde door gewoon te zijn. Niet door noodzakelijk heel veel dingen te doen. Dat is natuurlijk zo een beetje een hé, dat is zo'n human being versus human doing. We zitten heel erg in dat doen en we zijn maar goed genoeg als we heel veel doen, als we heel veel produceren, als onze onderneming groeit, lijken een paddenstoel en alleen maar in één richting. Terwijl, dat strookt niet met ons mens zijn. Dat strookt ook niet met hoe dat onze natuur is, hoe dat onze energie in elkaar zit. In de natuur is er niks dat blijft ongebredeld groeien aan hetzelfde tempo. In de natuur hebben we seizoenen.
Als mens noem we dat misschien ook een klein beetje meer 'embrasen'. Het kan misschien niet altijd heel de tijd even hard gaan.
[00:27:20] Unknown:
Ja, en ook in het ondernemers, shakie om daar even de link hoeveel mensen en hoeveel klanten ik bij mij zie en ik heb dat zelf ook al gezegd. Anouk, ik heb het onlangs al tegen u gezegd, 'Schuurde oist'. En ik zei de opgekuiste versie is alles goed, ik ben blij met wat er is. En ik zei ook tegen u, de eerlijke versie kan gedacht dat het gemakkelijker ging zijn en dat misschien allemaal wat sneller succesvol zou zijn. Maar dat is ook omdat we terug even naar de socials te gaan. Dat is ook omdat we alleen maar de successen, of heel vaak alleen maar de successen zien op die socials en dat we niet altijd kunnen, om het in de seizoenen, we verwachten dat het allemaal onmiddellijk bloeit en volop zomer is, terwijl we ook wel de periode van de herfst, de lente en de winter moeten respecteren.
[00:28:11] Unknown:
Absoluut, en wat je zegt van de socials, we zien alleen de successen. Wat ik nog schadelijker vind, dat zijn de zogenaamde verhalen. Ik kan dit bijna niet zeggen zonder met mijn oom te draaien, zwart. De zogezegde verhalen van ja, ik toon hier hoe moeilijk ik het allemaal gehad heb, maar dit is hoe ik het heb opgelost en dit is hier mijn zeven stappen dat jij ook kunt vervullen om net als ik ook de beste versie van jezelf te worden. En dan denk ik, dat is bijna nog schadelijker dan mensen die alleen hun successen delen.
Want voor bijna alles wat wij tegenkomen in ons leven en in ons ondernemerschap is er geen vast stappenplan. Gaat het er ook niet om de beste versie van jezelf te worden volgens één of ander stramien. Het is allemaal heel rommelig en het is allemaal heel missie en het blaast op in je wezen en het loopt niet eerlijk of dat je dacht dat dat ging lopen en ik vind dat zo belangrijk om ook mee te nemen in wat we naar buiten brengen. Ik zeg ook heel expliciet in mijn boek, ik heb tien jaar gezocht en ik heb heel veel geleerd maar het is niet alsof ik nu alle vijf op een rij heb. Of dat ik nu nooit meer een keer met mijn kop tegen de muur loop of mijn week te vol plan of over mijn grenzen laat gaan. Ik ben ook man een mens, ik ben ook niet perfect. Ja, ik kan jou heel veel leren en ja, ik ben ook nog altijd een leerling.
Het ene hoeft het andere niet uit te sluiten en laat ons eens stoppen met onszelf. Voor te doen als allesweters of als houders van de geheime magische posion die uw leven voor eeuwig beter gaan maken. Laat ons integendeel open zijn met elkaar en er vooruit komen van we zijn er nog lang niet. Maar als we onze notities samenleggen, dan kunnen we misschien wel wat beter of wat makkelijker vooruit geraken dan als we het hier op ons eigen eilandje alleen proberen uit te vissen. Ja, ik denk dat het wel een hele mooie insteek is.
[00:30:57] Unknown:
Ik word er helemaal warm van. Ik Kan normaal altijd heel goed reageren maar hier kan ik niet meer op reageren. Dan zeggen van ja, het is just en het is waar en we moeten het veel meer gaan uittrekken en gewoon al door deze podcast hoop ik dat er minstens één iemand weet of het het voelt en er ook mee aan de slag gaat. Als we allemaal zo één klein steentje kunnen beleggen, dan kunnen we echt dingen doen veranderen. We gaan een beetje een andere richting uitgaan. Accountability, het komt ook in jouw programma aan bod. Jij bent er ook mee bezig, maar wat is dat nu eigenlijk voor jou, accountability? Of hoe zou jij het omschrijven? Het is ook weer een filosoof potentieel.
[00:31:43] Unknown:
Accountability is voor mij heel no gelinkt met het concept alweer een Engelse darm waarvoor mijn excuses 'oneership'. Ja. Een soort verantwoordelijkheid nemen voor. Voelen van ik kan dit niet zomaar openlaten. Ik moet hier ergens in actie komen, actie ondernemen in een bepaalde richting en kan er niet zomaar van onder muizen. Maar dan vooral voor jezelf. Niet zozeer 10 opzichte van anderen maar vooral omdat je zelf een engagement bent aangegaan.
[00:32:26] Unknown:
Ja, dat je zelf voelt van dit is voor mij belangrijk, daar heb ik het gevoel, ik wil verandering en ik wil dat beter, ik wil dat makkelijker, ik wil dat wat het ook mag zijn, om daar dan inderdaad stappen in te zetten. Is er zelf zoiets waar je zegt van ja, voor mij, als ik wat accountability zou kunnen gebruiken, ergens een duwtje in de rug, een stok achter de deur, is er zoiets wat je zegt, voor mij zou dat dan misschien wel dat zijn? Daar zou ik misschien zelf wat accountability kunnen gebruiken?
[00:32:59] Unknown:
Bij mij begint het altijd met enthousiasme. Ja, maar dat is voor mij de kiem van accountability. Als ik aan het begin van een project of wat het dan ook is, als ik dan het vuur niet voel no way, maar gelijk welke accountability trucks er ook bestaan in het boek en het syndroom veel. Het gaat niet marcheren. Veel mensen denken over accountability als iets dat je achteraf doet om te zorgen dat je dingen doet wat je eerst bedacht hebt te doen.
[00:33:40] Unknown:
Dat is een vrij moeilijke zin. Een vrij moeilijke zin, maar als je het doorgaat.
[00:33:45] Unknown:
Maar ik bekijk het eigenlijk om een keer. Ik ben veel bewuster bezig met, als ik me hiervoor engagement, als ik hier jab zeg, is het gevoel dat ik, als ik in het begin al niet enthousiast ben, als ik daar al twijfel heb, bij mij is het een beetje zo van twijfel is nee. Ja. Ik heb al geleerd dat dat voor mij, als ik het in mijn buikgevoel voel van Dat is al een hele goeie indicator voor mezelf van: Merke, de kans is groot, binnen drie maanden dat dat zeer lastig gaat worden. En ik heb mezelf dus echt zo gekweekt, of aangeleerd, om daar echt naar te luisteren. Helemaal aan het begin, nog voordat ik ja zag, of voordat ik meeangageer en dat scheelt enorm.
[00:34:39] Unknown:
Ja, dat scheelt ook vakken energie.
[00:34:41] Unknown:
Mooi jongens toch. En vroeger ging ik op al, ik was zeggen Pippi Langco's van de Ben die op alles ja zagen iedereen wil tegemoet komen. Ja, dat klinkt misschien in de verste verte nog wel een beetje leuk of een beetje interessant of ik ga daar die mee helpen. En dan is het zover en dan heb je jezelf gewoon in het zak gezet. Een goeie truc dat ik daar ook voor gebruik is. Mensen zeggen 'Ja, Piet'. Waarvan als ze denken dat ze het wel leuk gaan vinden of graag gaan doen, vaar in de toekomst. Het is voor binnen een maand of twee maanden. Beeld jezelf in dat het morgen is. Ja. Maar moest dingen hebben of niet? Dat is vaak veel betere indicator van is dit voor mij of niet? Ja.
Dus die initiële motivatie, dat is voor mij eigenlijk mijn grootste accountability hack tussen twee aanhalingstekens. En dan, ja, het andere wat ik doe als ik begonnen ben, als ik bezig ben, als ik in het proces zit, is heel erg nadenken over hoe kan ik dit zo goed mogelijk verbinden aan wat mij drijft, wat mij motiveert, wat dat voor mij belangrijk is. Ik heb zo'n drietal criteria. Kan ik iets nieuws maken? Dat is wat ik het liefste doe, dus dat is een heel belangrijke. Kan ik impact maken hiermee? Heeft dit een verdere doel dan louter het maken van iets nieuws? Je gaat dat hier op andere mensen een impact hebben. En drie, is het fun? Kan ik het fun maken? Dat is een derde hele belangrijke om te doen wat ik gezegd heb, dat ik ga doen.
Hoe kan ik het zo tof mogelijk, zo leuk mogelijk maken? Mensen denken dat goed werk leveren, kwalitatief werk leveren We hebben altijd gehoord: Work hard, play hard. Dat moet lastig zijn. Dat moet een beetje zeer doen. Dat moet lastig zijn. Dat is geen waar. Dat is bullshit. Mijn beste werk doe ik, als ik hier in een flow zit, kan ik hier tussendoor staan te dansen naar mijn bureau omdat ik zo doordrongen ben van de goesting om het te doen.
[00:37:02] Unknown:
Ja, heel mooi. We zien een kleine side note daarover. Ik ben in alle eerlijkheid wat aan het bijklussen om voldoende omzet en voldoende wat financiële rust te krijgen. En ik doe dat momenteel in een fruitwinkel. Dus ik ga voor appels en peren, ik weet er nu alles van. Dus ik sta de hele dag recht in die fruitwinkel terwijl ik anders een hele dag op mijn stoel zit. Dus die eerste keren, ik was zo stijf als een plank, gewoon omdat ik daar niet gewoon was, van de hele dag recht te staan. Twintigduizend stappen op een dag. Dat was jaren geleden dat ik dat eigenlijk nog had gehad. En ik kom thuis en ik vertaal dat tegen mijn ouders en mijn papa reageert: ander werk, anders year.
Voor de West-Vlaamse vertaling 'ander werk, andere pijn' om maar te zeggen hoe hard dat pijn en werk werd gerelateerd. Dus inderdaad, we voelen ons soms schuldig als we iets leuks doen dat dat dan werk is en dat we daar ons geld mee verdienen en dat we daar kunnen van leven. Niet nodig? Nee, dat is inderdaad niet nodig. En wat je ook zei van ik moet voelen dat fun is en ik moet voelen dat dat kriebel kan in mijn buik, ik zie dat heel vaak bij mijn klanten als het gaat om zichtbaarheid. Heel vaak is het gevoel van ja, ik moet aanwezig zijn op de socials en ik moet aanwezig zijn op die manier. Dat is het fijne aan marketing om het even breed te trekken. Je kan zodanig veel dingen doen dat je echt wel op zoek mocht gaan naar wat jij tof vindt. Je moet alles een keer proberen en je moet alles een keer uittesten, maar laat dan moet je alsjeblieft los en ga gaan kijken wat je inderdaad plezier heeft. Dat gaat ook gewoon gemakkelijker gaan om daarmee aan de slag te gaan.
Absoluut, helemaal. Anouk, we gaan voorzichtig afronden, alhoewel dat ik het gevoel heb dat wij een podcastreeks zouden gaan maken. Maar kijk, laat het een eerste kennismaking zijn voor de luisteraar, voor de mensen die jou nog niet kennen en die jou nog meer willen leren kennen. Stel dat je nog één advies, en ik weet dat dat een verschrikkelijke vraag is, zou willen meegeven aan andere ondernemers, wat zou dat dan voor jou zijn?
[00:39:31] Unknown:
Ja, dat zijn eigenlijk maar twee woorden. Dat is mijn favoriete zinnetje. Ik moet toch beginnen te overwegen om er een keer een tattoo van te laten zetten, denk ik. En dat is: CES hoe. Wie zegt er dat? En al die gedachten die je hebt in je hoofd, en het zijn er waarschijnlijk veel, als je ondernemende vrouw bent. Maak er een keer een gewoonte van om de vraag te staan. CES hoe. Dat je zegt inderdaad, ik moet als ondernemer aanwezig zijn op de socials. Wie zegt er dat? Van wie moet dat? Ik moet als goede moeder altijd aan de schoolpoort staan om mijn kinderen op te halen. Aga, zes hoe.
Al die dingen die we zogenaamd vanzelfsprekend vinden, al die gedachten die we binnen gepakt hebben, die we ergens horen waaien hebben en waarvan we zijn gaan geloven dat dat de enige mogelijke manier is of de enige grote waarheid is. Stel het een keer in vraag. Het beste dat je kunt doen voor jezelf, voor je onderneming, de beste skill dat je kunt hebben, de ondernemers die het verste komen in mijn ogen, dat zijn die die kritische vragen kunnen stellen. En 'zeis hoe' dat is echt een schoontje.
[00:40:56] Unknown:
Ja, oké, mooi. Stel dat mensen met dat e-book aan de slag willen. Wie weet is er al een wachtlijst voor de nieuwe Time-rebels? Misschien wel. Dat zal wel. Waar kunnen wij jou en alles wat jij doet terugvinden vinden? Het makkelijkst is. Dus
[00:41:15] Unknown:
ik zou zeggen, lees mijn boek 'Op een dag bij je dood'. Het is verkrijgbaar in boekhandels overal te landen en te velden. Je kunt het ook krijgen via opeendagbijdood. Be. Daar ga je vanaf half oktober ook de nieuwe podcast vinden, die ook zeer toepasselijk getiteld is: Op een dag bij je dood. Daar ga je ook die ultieme, ultieme gids om nee te zeggen kunnen winden. En nog heel wat andere tools die ik daar gratis ter beschikking stel. En je kunt je daar ook en dat is een beetje mijn paradepaardje altijd al geweest inschrijven voor mijn nieuwsbrief. Die zit sinds kort in een nieuw jasje. Die heb ik omgedoopt naar Woman Interrupted Vanuit het idee van de vele onderbrekingen waar we als moderne vrouwen iedere dag mee geconfronteerd worden.
Maar ook vanuit het idee van laat ons een keer een paar noties doorbreken van wat het betekent om een goede ondernemer, een goede vrouw, een goede moeder te zijn. Laat ons een keer een knuppel in het hunderhok gooien. Dus dat kun je eigenlijk allemaal terugvinden via opeendagbijdood. Be.
[00:42:38] Unknown:
Oké, ik zet de website er sowieso bij en de nodige linkjes dat mensen hun weg vinden. Anouk, daar is mij alleen nog maar een dikke merci te zeggen voor de hele fijne babbel, de inspirerende woorden en even een shot onder ons gehad om toch een aantal dingen in vraag te stellen van wat we denken, wat we doen en ook in de maatschappij daarin toch wel even te rammelen. Dat vind ik zo fijn aan jij, wat je doet. Dat je niet bang bent om inderdaad ergens aan de kooitjes te rammelen. Dikke merci, nog veel succes met alles wat er komt en wij horen elkaar sowieso wel nog ergens te landen om het zonder weg. Maar heel fijn dat je er was. Super dikke, dikke merci.
Dankjewel. Voor de lieve luisteraar, ik wens jou een fijn weekend en maandag ben ik weer terug met een nieuwe podcast. Bye bye!
Hey, hey, hey, vanuit het ver West-Vlaanderen want ik heb terug de eer om een West-Vlaamse onderneemster bij mij te hebben. Zou ik even kijken, nu zijn er intussen wel al wat gepasseerd dus dat dat is heel fijn om dat op die manier te doen. Dus bij deze vandaag een extra West-Vlaamse kwwinslag in deze podcast. Want ik heb hier vandaag Anouk bij mij en ik volg Anouk eigenlijk al een hele tijd al van in de podcast Werk en Leven. Ik denk nog zelfs ver voor ik ondernemer was, was Anouk eigenlijk al op mijn pad gekomen en ja, ik ben dan ook superblij om haar vandaag in de podcast te mogen hebben. We hebben elkaar intussen al een paar keer ook live ontmoet en niet alleen online, dus dat maakt het nog wel fijner om een minuutje samen een podcast te maken. Maar kijk, voor de ene persoon die Anouk Meijer nog niet zou kennen.
Anouk, wie ben jij en wat doe je?
[00:01:38] Unknown:
Als Vlaanderen representcedent. Dat is altijd zo'n existentiële vraag. Wie ben je? Ik ga proberen het in een notendop te geven, maar ik ben dus Anouk. Ik ben een voormalige advocate, ik ben ook politicologe, ik ben feminist. Dat is een rode draad in alles wat ik doe. Ik ben sinds kort ook auteur. Wat? Wat? Jij. Op een dag bij dood heet het. Het gaat over vrouwen en tijdsdruk. En tijdsdruk, time, management, dat is ook waar ik als ondernemer mee bezig ben en waarin ik andere onderneem, maar ook niet onderneem begeleid.
Namelijk, hoe zorg je ervoor dat je je kostbare tijd voor jezelf kunt claimen? Dat is zo'n beetje in een nutshell. Ik ben ook mama van twee kinderen, een bordercoli en ik heb ook een lieftallige echtgenoot. Voilà, ik denk dat dat in een nutshell het samenvatje zien. Ja, de Guusbandooi,
[00:02:43] Unknown:
zo heet die.
[00:02:45] Unknown:
Ja, dat is zijn naam ja.
[00:02:49] Unknown:
Tijd, productiviteit, feminisme. Ik denk dat dat heel mooi samenbrengt wat jouw boek, maar wat je ook doet met jouw time ribbels traject die nu loopt en die ook zal blijven een verhaal kennen. Hoe ben je daartoe gekomen? Want je bent ook bezig geweest met marketing. Nu zitten we sinds het boek of naar aanleiding van het boek is dat toch allemaal nog wel, ben je daar dieper op ingaan. Hoe ben je daartoe gekomen om je daarop te specialiseren en daarmee aan de slag. Dat boek is eigenlijk een beetje bijna de uitkomst, maar er is wel een heel proces aan vooraf gegaan. Ja, heb je een paar uur?
[00:03:38] Unknown:
Nee, klopt, er is een heel proces dan voorafgegaan. Eigenlijk is het allemaal begonnen vanuit mijn eigen zoektocht. Ik denk dat net als heel veel vrouwen dat ik op een gegeven moment in mijn leven erg geconfronteerd werd met het feit dat ik heel veel moest doen, heel veel moest combineren met elkaar. Een job, een sociaal leven, de kinderen, een bloeiende relatie erop nahouden en noem maar op. En ik denk, ja, zo'n tien, iets meer dan tien jaar geleden merkte ik van dit is precies een wetenschap op zich ofzo. Ja. En ik heb nog niet uitgegewogeld hoe het precies werkt en iedereen rondom mij precies wel.
Dus laat ik Mark snel gaan uitzoeken hoe dat ik dat hier allemaal geregeld kreeg. Dat was een beetje de insteek. En dan ben ik beginnen lezen en podcasts luisteren en like een student aan de knief zo echt dat thema vast pakken van productiviteit, time management, alles verslinden wat er op mijn mijn pad kwam. Op zoek naar ja, hoe zorg ik er nu eigenlijk voor dat ik ja, dat mijn tijd gaat naar de dingen dat ik belangrijk vind. Ja. En dat is een enorm, enorme, ja, met een eufumisme avontuur geweest, maar eigenlijk een traject van vallen en opstaan.
En waar dat ik ook gaandeweg gemerkt heb van ik ben precies toch niet alleen in die zoektocht. Achter de mooie fotootjes op de Instagrams van de mama's die op hun laptop zitten te tokkelen met een baby op hun arm die dan ook nog een keer assortiment gekleed is en al en een strik in het haar en alles erop en eraan gingen er precies toch ook andere verhalen schuil. Merkte je toch dat er hier en daar een keer een scheurtje in de façade kwam. En hoe meer dat ik begon te spreken met andere vrouwen, hoe meer ook dat ik merkte van alles wat dat ons aangeleerd wordt over productiviteit, timemanagement, hoe dat we een goede moeder moeten zijn enzovoort, wordt heel eenzijdig benaderd vanuit een heel eng perspectief.
Enerzijds vanuit wat ik dan de hussel cultuur noem, altijd maar meer doen, altijd maar groeien, linear recta naar boven, vullen, pillen, work hard, all hard. Je kent het wel. En anderzijds ook vanuit een heel eng begrip van wat het betekent om een vrouw te zijn in de eenentwintigste eeuw of om een moeder te zijn in de eenentwintigste eeuw en alle verwachtingen die daarbij kwamen. En Eigenlijk is mijn boek een beetje het orgelpunt op tien jaar lang zoeken naar
[00:06:32] Unknown:
antwoorden van hoe dan? Hoe pak je dat die raam? Ja, en ik denk dat het ook mooi is met het boek is het orgelpunt maar het fijne is dat je daar dan ook wel bent niet aan de slag gegaan. Dat vind ik zo mooi, want je kunt een boek schrijven, maar je moet het dan ook wel effectief gaan doen. Dat is niet zo gemakkelijk, zeker als het gaat over bepaalde structuren in de maatschappij, bepaalde kaders die we bewust of onbewust meekrijgen en daar altijd nog naar leven, om dat aan te pakken is dat toch niet zo simpel. En dat vind ik dan zo fijn wat je doet met Time Ribbels om net vrouwen bij elkaar te brengen, te inspireren, aan te zetten, om in actie te komen. Want dat is, ja, dat is ook mijn dingetje. Je moet er wel iets mee doen En het weet dat je dat gaat gaan begeleiden, ben ik dan zo chique. Time Ribbels loopt nu al even. Ik denk wanneer zijn jullie precies gestart?
[00:07:31] Unknown:
In het begin van het jaar. Dus het is eigenlijk een traject van bijna een jaar, van tien maanden. En het klopt wat je zegt deed. Het gaat over experimenteren, dingen anders gaan doen, je mond opentrekken en eigenlijk ook zoals hij aangeeft uit je eigen individuele kotje komen en de krachten verenigen en een keer horen van ja, hoe pak jij het aan? We hebben samen weten we zoveel meer dan dat we alleen weten natuurlijk. En het is ontzettend, het geeft mij ontzettend veel voldoening om dan te zien hoe dat die vrouwen elkaar ook gaan ondersteunen en tips geven. Zo dat ik je zo proberen en zo proberen.
[00:08:17] Unknown:
Ja, samen sta ik. Daar geloof ik keihard in natuurlijk. Ja, en ook zo, wat bij mij dan, als het over dat thema gaat, van uiteraard jouw boek is meegegaan op vriendinnenweekend en dat komt dan ter sprake. Soms heb ik dan het gevoel van mag ik dat wel denken? Oké, ik weet rationeel gezien wel, ik mag zo denken en ik mag die grenzen trekken voor mezelf of ik mag daar ja zeggen en daar nee zeggen. Maar toch op een of andere manier voel je dan klein en onzeker en twijfel je dan van mag ik dat eigenlijk wel zeggen of mag ik dat wel doen of mag ik dat wel denken? En dat denk ik, ja, als ze daar alleen blijft mee zitten, dan zit je daar niks mee, dan blijft je twijfel en blijft je onzeker. Maar als je dat in een groep kunt gaan delen en je mag kritisch nog zijn naar elkaar, ik ben daar super fan van, nee, maar gewoon het feit van oké, kan dat hier uitspreken, die veiligheid is er, ik mag dat gaan denken of ik dat gaan proberen. Ik denk dat dat ook wel iets is wat in Time Ribles terugkomt.
[00:09:21] Unknown:
Jazeker, en voor mij gaat dat eigenlijk ook over een rolmodel zijn voor elkaar. We missen heel erg rolmodellen. Het Ik ben er heel erg te regenen. Ik weet niet of je het woordje ziet. Nee, het valt mij. Ik hoor niet eigenlijk. Dat is goed. Dat is waarschijnlijk de goden. De wereld die een toren over ons uitschudden. Maar het gaat ook heel erg over het durven uitspreken maar ook durven tonen aan elkaar van de wereld vergaat niet als ik hier een keer mijn stem verhe hef omdat ik denk dat het belangrijk is om uit te spreken of Ja, de wereld vergaat niet als ik een keer mijn grenzen nageef of als ik het een keer anders doe of als ik de verantwoordelijkheid een keer doorschuif naar iemand anders.
We missen soms die rolmodellen. Als we het niet zien rondom ons, als we het niet zien gebeuren rondom ons, is het soms heel moeilijk om je voor te stellen dat het ook anders zou kunnen. Dat vind ik ook zo belangrijk aan dat aspect van community, sisterhut, vrouwenken elkaar enorm inspireren op een positieve manier door het voor te doen voor elkaar.
[00:10:40] Unknown:
Ja. Zijn er zo mensen waar je nu spontaan aan denkt, dat je zegt van voor mij is die persoon wel een rolmodel misschien voor jou als persoon maar evengoed voor een bredere maatschappij, een bredere omgeving?
[00:10:53] Unknown:
Het zijn er zoveel, ik denk nu bijvoorbeeld aan een buriel Scharee, Ivan la Fido, die voor mij enorm die notie belichaam heeft van je kunt ook als ondernemer heel activistisch zijn. Je activisme inzetten in je onderneming. Dat was voor mij lang een beetje een zoektocht hoe ik dat kon doen. Door haar dat te zien doen en de thema's die haar heel nauw aan het hart liggen, te zien betrekken in haar merk en in haar ondernemerschap. Ik moest ook wel zo'n beetje dat idee. Je moest spontaan denken de
[00:11:33] Unknown:
gemeenteraadsverkiezingen komen er terug aan en Dat leeft toch nog altijd als zelfstandige. Dan mogen we geen politieke kleur bekennen of mogen we niet zeggen ik ben voor iets of tegen iets. Ze toen ik zeg
[00:11:48] Unknown:
doen of dat uw neus, bloed, geen politieke religie en humor. Dat is zo de klassieke.
[00:11:53] Unknown:
Ja, inderdaad. Ja, maar inderdaad, ondernemerschap is nog iets anders vind ik dan de klassieke zelfstandige. Ik mag dat misschien zeggen, maar ik doe toch. Maar ja, dat ondernemerschap, ik het wel mooi dat je Muriel aanhaalt want dat is inderdaad wel waarom zou je moeten zwemmen als ondernemer is het ook deel van de maatschappij. Het is een
[00:12:16] Unknown:
bereik. Je kunt wel mensen in beweging zetten. Ja, en mijn filosofie is ook een beetje als ondernemer zit je in een unieke positie om de wereld mee vorm te geven. Ik zei eigenlijk als ondernemer een soort wereldbouwer. Waarom, in God zijn naam, zou je dan de dingen die je drijven waardoor je gepassioneerd bent, waar je echt eigenlijk gelooft als visie voor onze maatschappij en hoe dat we leven en hoe dat we organiseren en hoe dat we werken, waarom zou je dat dan in godsnaam niet inzetten in uw bedrijf en ook met je bedrijf een soort, dat klinkt misschien zeer naïef, maar een soort fors for good zijn. Een kracht om echt goede dingen te doen, om dingen te veranderen. Niet alleen uiteraard bij uitstek voor uw klanten, maar niet alleen voor je klanten. Maar ook daarbuiten door inderdaad je stem te gebruiken, je bereik uit te spelen en een boodschap uit te sturen. Ik weet dat ik daar in het begin van mijn ondernemerschap, want ik kom natuurlijk uit de hele andere wereld, ik kom uit de advocatuur en in het begin van mijn ondernemerschap, als ik mij uitsprak over feministische standpunten,
[00:13:36] Unknown:
dat ik daar heel
[00:13:38] Unknown:
veel kritiek op kreeg vanuit mijn voormalige convertators van dat is toch niet slim en waarom zou je dat nu doen? Gaat er mensen mee afstoten? Waarschijnlijk wel ja, Maar denken jullie nu echt dat ik op zoek ben om samen te werken met seksistische ass holes ofzo, die ik daar dan inderdaad waarschijnlijk mee afstoot? I don't think zo, dus dat werkt alleen maar als een positieve filter om die mensen te bereiken die ik ook echt wil bereiken. Bondgenoten.
[00:14:12] Unknown:
Ja, en sowieso als ondernemer, als je kunt samenwerken met mensen die meegaan in uw visie en in uw manier van denken, dan gaan die ook wel gemakkelijker en beter kunnen werken. Ja, begeleiden en mee werken, dat versterkt alleen elkaar maar. Als je kijkt naar time ribbels, ik kan mij voorstellen dat daar wel een aantal thema's aan bod komen. Productiviteit is een heel groot gegeven. Daar kun je meer dan een essay-kopieie overschrijven. Zijn er bepaalde thema's waar je voelt van dat heeft mij wel geraakt? We zijn bijna op het einde van Time Ribbels waar je denkt van goh, ik had dat misschien wel verwacht, maar dat doet mij toch nog altijd iets of dat is een thema die bij de deelnemers veel heeft gedaan.
[00:15:01] Unknown:
Ja, maar elke kleine win van deelnemers komt nog altijd heel erg binnen bij mij en ik ben daar ook blij om dat dat doet want ja, die betrokkenheid vind ik heel belangrijk. Er was bijvoorbeeld een Timereble, die vertelde tijdens de vorige coaching call, zij werkt vijfenveertig op papier. Maar eigenlijk neemt zij elke vrijdag, denk ik, is haar vrije dag, een aanhalingstekens is. En zij nam tot nu toe altijd haar koffertje mee naar huis met haar papieren en haar werk eigenlijk. En op haar vrije dag zat zij eigenlijk altijd nog te werken en ze vertelde dat ze vorige week voor het eerst ooit teruggekeerd is. Ze stond al op de parking, maar naar haar koffertje. Ze is teruggekeerd naar haar bureau, is haar koffertje daar gaan droppen en ze is naar huis gekeerd zonder koffertje vol met werk.
All right. Haar eerste, haar vrije dag echt genomen als een vrije dag. En dan denk ik van dam it, daarover gaat het. Dus voor mij qua thema, het gaat heel erg dat is iets dat mensen misschien niet direct linken aan productiviteit maar het gaat heel erg over uit die rol stappen van The Good Girl die zich enorm alles aantrekt van anderen, die het eigenlijk altijd maar alles op haar rug meezult voor andere mensen en die daaruit breekt en die zegt van, ik claim hier nu ook mijn eigen plek op en ik neem hier nu ook mijn eigen ruimte en mijn eigen tijd.
En je hebt niks aan een mooie planning of aan een goed systeem of een structuur als je van het minste geringste dat er iets gebeurt, je planning overhoop laat halen omdat er andere mensen beslag leggen op jou en jouw tijd. Dus dat durven opkomen voor jezelf, weten wat je wil en dat dan ook bewaken en begrenzen, ja, dat is essentieel want anders blijf je gewoon een reactieve speelbal.
[00:17:14] Unknown:
Ja, het is wat je zegt. Je mag dan nog het beste systeem hebben of de mooiste plannen en de beste manier van werken en zo goed je hun tijd kunnen inschatten en weten dat je ook voorbereidingstijd moet rekenen voor iets. Je kan dat allemaal weten, maar als je inderdaad niet je grenzen kunt aangeven, en dat is zo moeilijk, dan zit je daar eigenlijk niets mee. Dan kan je dat deel van de cursus al achterover
[00:17:43] Unknown:
gooien. Klopt, en wat dat ermee ook heel erg getroffen heeft. We kijken dan van wat wil jij eigenlijk? Waar wil jij naartoe? Waar droom je van? Wat vind je leuk om te doen? Waar haal je plezier uit? Voldoening? En op het eerste zicht moeten heel veel vrouwen het antwoord schuldig blijven en dat is altijd zo een moment waar ik wel stil van word, omdat het zo pijnlijk duidelijk wordt dat de verlangens van vrouwen eigenlijk zo hard ondergesneeuwd zetten onder de verwachtingen van anderen. En dat maakt mij altijd triest, beetje kwaad ook om dat te zien. Maar het motiveert mij ook natuurlijk om te zeggen van, kom, laat ons dan een keer wat dieper graven en laat ons een keer contact weer maken, verbinding maken met wat verlang jij nu, wat wil jij nu echt? En heel vaak zie je dat in eerste instantie de dingen die ze opnoemen, dat dat geleende verlangens zijn. Dat ze eigenlijk bijna sociaal-menselijke antwoorden geven.
Ik dat doe, maar ondernemers is dat ook vaak zo van ja, wat wil je? Ja, ze zeggen allemaal krijgenelijk hetzelfde en dan denk ik van Nee, Het is iets dat je ergens heel vaak zien passeren hebt, internternaliseerd hebt, binnen gepakt hebt. En nu komt dat er zo uit als een opname van een papa Hae-stemmetje zo. Daarover ga je het niet hebben. Schrap dat maar. Ga eens wat dieper. En dan proberen we zo laagje per laagje die ajuin af te pellen om te zien wat er daar nu onder zit. Wat is die drive? Wat is die motivatie? Waarom wil je dit? Waarom zeg je dat nu? En zo kom je ergens.
[00:19:46] Unknown:
Het is inderdaad een keer dat je dat dan ook weet en dat vraagt wellicht ook wel wat tijd om dat door te gaan, dan kan je ook veel gemakkelijker die grenzen gaan stellen en is dat voor jou ook duidelijk. Want nu, elke grens dat je stelt, begin je te twijfelen en dan kies je wat je geleerd hebt of wat je al altijd gedaan hebt. Dus je zegt oké, zegt dan toch ja, terwijl dat je misschien wel diep van binnen nee goed en nee wil gaan doen, maar het toch niet. Je vertelt ook aan ook dat je bezig bent met een e-book rond het nee zeggen, het grenzen stellen. Kan je daar al wat meer over vertellen? Dan mogen we dat al een beetje weten. Jazeker.
[00:20:28] Unknown:
Dat is zo'n typische projectje waarvan ik denk ik ga dat iedere keer rap in elkaar boksen en dan een paar dagen later ben ik nog aan het schrijven. Dat is wel een thema wat ik precies veel over kwijt wil. Dat is een e-book dat ik wou maken om breder te verspreiden om buiten mijn groep van Time Ravles eigenlijk ook nog wat meer vrouwen bewust te maken van de kracht van nee zeggen. Soms in een mensenleven heb je zo van die momenten die echt levensbepalend zijn ofzo. En bij mij, ik kan het mij nog zeer helder voor de geest halen. Ik zat in Aalst denk ik op café met Sylvia de Rom van de creatieve generalist.
Heel goede coach. En ik was eraan vertellen dat ik mezelf heel erg aan het vastrijden was. In allerlei engagement en projecten en dan een samenwerking met dien, CLA en Hinter. En hoe ik eigenlijk voelde aan alles van ik ga dat hier niet volhouden. Ik ga hier crashen. Het kan gewoon niet anders. Ik ga moeten des nachts werken of ik weet niet wat, om mezelf te klonen om dat hier te kunnen doen. En zij keek naar mij en ik hoor het daar nog zeggen. Ze zei tegen mij, ja, ik zei zoiets van 'ja, kan toch moeilijk, ik heb nu mijn woord gegeven, kan je toch moeilijk daarop terugkomen?' En ze keek naar mij en ze zegt Anouk, jij mag ook tegenvallen.
Jij mag ook teleurstellen. En dat was, echt waar, ik stond daar aan de grond, ik ga het nooit vergeten, ik stond aan de grond genaald en ik dacht van, mwah zegt die hier nu?
[00:22:19] Unknown:
Wat? Wat vind je hier nu wel?
[00:22:23] Unknown:
Hoezo? Hoe dan? Dat was zo ver weg van alles wat ik ooit gehoord, gelezen, binnen gepakt had. Ook misschien nog een beetje mijn misvorming vanuit mijn vroegere advocaat wezen. Zo dat die notie van je moet een contract altijd nakomen. Zo pak dat sum sum sumda. Dat kan niet dat kan niet dat je ja zegt en dat je dan op een gegeven moment zegt van ja, nee, toch niet. Dat was kortsluiting in mijn hoofd. En door wat zij mij zei ben ik daar echt over beginnen nadenken en heb ik dat zo op mijn kousen voeten ben ik dat beginnen uittesten. Ja. En nu maak ik daar de sport van.
Nu, omdat ik voel wat dat de waarde is en omdat ik voel welke verschil dat maakt in mijn leven omdat ik niet meer geleefd word. Dat is zot, dat is fenomenaal. Om maar een stom voorbeeld te geven. Vroeger antwoordde ik op alle mails in mijn mailbox. Een good gurl, een brave flinke meet. Maar dat is toch eigenlijk, je moet daar nu eens over nadenken. Dat is toch zot. Want als ik moeten antwoorden op alle mails in jouw mailbox. Heel de wereld staat het vrij om dingen te komen droppen in jouw mailbox. En Hij voelt je verplicht om eigenlijk op heel de wereld te antwoorden en daar tijd aan te geven. En die tijd dat je daarin steekt, die krijg je nooit meer terug. Die is weg.
[00:24:17] Unknown:
Ja, ik zeg dat ik wils tijd is eigenlijk het kostbaarste goed. Vooral als dat weg is, kun je dat niet meer terugkrijgen. Op is op.
[00:24:26] Unknown:
De marketingslogan, dat telt alleen voor tijd. Al de rest kun je bijmaken. Geld hé, je kunt er altijd meer gaan verdienen. Tijd kom ik niet terug. Een mensenleven is zo ontzettend port. En we scrollen dan nog een keer acht jaar van ons leven weg hé. Dus die grenzen en dat bewaken en nee zeggen en inderdaad durven tegenvallen. Ja, inderdaad als jij gewoon bent om als een sympathieke springend veld op alles ja te zeggen, ga fr fr free raar doen in het begin. En ja, er gaan inderdaad misschien wel mensen zijn die wat weerstand gaan hebben daarop.
Als ze altijd maar gewone waste zijn van jou, dat je bij de minste vingerkip springt dan alles laat vallen voor iedereen, ja, dat gaat misschien af kunnen inderdaad oncomfortabel zijn. Maar wie wil je liever teleurstellen? Andere mens? Of altijd maar keer op keer iedere keer opnieuw jezelf?
[00:25:31] Unknown:
Ja, en ik denk ook met dat je nu zegt jezelf, het is ook een stukje terug geloven in uw zelfwaarde. Want waarom zeggen we heel vaak ja, is omdat we ook wel het fijn vinden om dan de bevestiging te krijgen, mezelf inclusief, van allemaal goed gedaan en super, bedankt en heel fijn. Maar eigenlijk is het ook gewoon soms oké om blij te zijn en jezelf goed genoeg te voldoen zonder dat je iedere keer die bevestiging krijgt. Ik denk dat dat nog voor heel veel mensen ook een grote uitdaging is om ook te geloven dat ook door iets niet te doen, je best oké bent. Dat
[00:26:11] Unknown:
is de nagel op de kop, want iedere mens heeft waarde door gewoon te zijn. Niet door noodzakelijk heel veel dingen te doen. Dat is natuurlijk zo een beetje een hé, dat is zo'n human being versus human doing. We zitten heel erg in dat doen en we zijn maar goed genoeg als we heel veel doen, als we heel veel produceren, als onze onderneming groeit, lijken een paddenstoel en alleen maar in één richting. Terwijl, dat strookt niet met ons mens zijn. Dat strookt ook niet met hoe dat onze natuur is, hoe dat onze energie in elkaar zit. In de natuur is er niks dat blijft ongebredeld groeien aan hetzelfde tempo. In de natuur hebben we seizoenen.
Als mens noem we dat misschien ook een klein beetje meer 'embrasen'. Het kan misschien niet altijd heel de tijd even hard gaan.
[00:27:20] Unknown:
Ja, en ook in het ondernemers, shakie om daar even de link hoeveel mensen en hoeveel klanten ik bij mij zie en ik heb dat zelf ook al gezegd. Anouk, ik heb het onlangs al tegen u gezegd, 'Schuurde oist'. En ik zei de opgekuiste versie is alles goed, ik ben blij met wat er is. En ik zei ook tegen u, de eerlijke versie kan gedacht dat het gemakkelijker ging zijn en dat misschien allemaal wat sneller succesvol zou zijn. Maar dat is ook omdat we terug even naar de socials te gaan. Dat is ook omdat we alleen maar de successen, of heel vaak alleen maar de successen zien op die socials en dat we niet altijd kunnen, om het in de seizoenen, we verwachten dat het allemaal onmiddellijk bloeit en volop zomer is, terwijl we ook wel de periode van de herfst, de lente en de winter moeten respecteren.
[00:28:11] Unknown:
Absoluut, en wat je zegt van de socials, we zien alleen de successen. Wat ik nog schadelijker vind, dat zijn de zogenaamde verhalen. Ik kan dit bijna niet zeggen zonder met mijn oom te draaien, zwart. De zogezegde verhalen van ja, ik toon hier hoe moeilijk ik het allemaal gehad heb, maar dit is hoe ik het heb opgelost en dit is hier mijn zeven stappen dat jij ook kunt vervullen om net als ik ook de beste versie van jezelf te worden. En dan denk ik, dat is bijna nog schadelijker dan mensen die alleen hun successen delen.
Want voor bijna alles wat wij tegenkomen in ons leven en in ons ondernemerschap is er geen vast stappenplan. Gaat het er ook niet om de beste versie van jezelf te worden volgens één of ander stramien. Het is allemaal heel rommelig en het is allemaal heel missie en het blaast op in je wezen en het loopt niet eerlijk of dat je dacht dat dat ging lopen en ik vind dat zo belangrijk om ook mee te nemen in wat we naar buiten brengen. Ik zeg ook heel expliciet in mijn boek, ik heb tien jaar gezocht en ik heb heel veel geleerd maar het is niet alsof ik nu alle vijf op een rij heb. Of dat ik nu nooit meer een keer met mijn kop tegen de muur loop of mijn week te vol plan of over mijn grenzen laat gaan. Ik ben ook man een mens, ik ben ook niet perfect. Ja, ik kan jou heel veel leren en ja, ik ben ook nog altijd een leerling.
Het ene hoeft het andere niet uit te sluiten en laat ons eens stoppen met onszelf. Voor te doen als allesweters of als houders van de geheime magische posion die uw leven voor eeuwig beter gaan maken. Laat ons integendeel open zijn met elkaar en er vooruit komen van we zijn er nog lang niet. Maar als we onze notities samenleggen, dan kunnen we misschien wel wat beter of wat makkelijker vooruit geraken dan als we het hier op ons eigen eilandje alleen proberen uit te vissen. Ja, ik denk dat het wel een hele mooie insteek is.
[00:30:57] Unknown:
Ik word er helemaal warm van. Ik Kan normaal altijd heel goed reageren maar hier kan ik niet meer op reageren. Dan zeggen van ja, het is just en het is waar en we moeten het veel meer gaan uittrekken en gewoon al door deze podcast hoop ik dat er minstens één iemand weet of het het voelt en er ook mee aan de slag gaat. Als we allemaal zo één klein steentje kunnen beleggen, dan kunnen we echt dingen doen veranderen. We gaan een beetje een andere richting uitgaan. Accountability, het komt ook in jouw programma aan bod. Jij bent er ook mee bezig, maar wat is dat nu eigenlijk voor jou, accountability? Of hoe zou jij het omschrijven? Het is ook weer een filosoof potentieel.
[00:31:43] Unknown:
Accountability is voor mij heel no gelinkt met het concept alweer een Engelse darm waarvoor mijn excuses 'oneership'. Ja. Een soort verantwoordelijkheid nemen voor. Voelen van ik kan dit niet zomaar openlaten. Ik moet hier ergens in actie komen, actie ondernemen in een bepaalde richting en kan er niet zomaar van onder muizen. Maar dan vooral voor jezelf. Niet zozeer 10 opzichte van anderen maar vooral omdat je zelf een engagement bent aangegaan.
[00:32:26] Unknown:
Ja, dat je zelf voelt van dit is voor mij belangrijk, daar heb ik het gevoel, ik wil verandering en ik wil dat beter, ik wil dat makkelijker, ik wil dat wat het ook mag zijn, om daar dan inderdaad stappen in te zetten. Is er zelf zoiets waar je zegt van ja, voor mij, als ik wat accountability zou kunnen gebruiken, ergens een duwtje in de rug, een stok achter de deur, is er zoiets wat je zegt, voor mij zou dat dan misschien wel dat zijn? Daar zou ik misschien zelf wat accountability kunnen gebruiken?
[00:32:59] Unknown:
Bij mij begint het altijd met enthousiasme. Ja, maar dat is voor mij de kiem van accountability. Als ik aan het begin van een project of wat het dan ook is, als ik dan het vuur niet voel no way, maar gelijk welke accountability trucks er ook bestaan in het boek en het syndroom veel. Het gaat niet marcheren. Veel mensen denken over accountability als iets dat je achteraf doet om te zorgen dat je dingen doet wat je eerst bedacht hebt te doen.
[00:33:40] Unknown:
Dat is een vrij moeilijke zin. Een vrij moeilijke zin, maar als je het doorgaat.
[00:33:45] Unknown:
Maar ik bekijk het eigenlijk om een keer. Ik ben veel bewuster bezig met, als ik me hiervoor engagement, als ik hier jab zeg, is het gevoel dat ik, als ik in het begin al niet enthousiast ben, als ik daar al twijfel heb, bij mij is het een beetje zo van twijfel is nee. Ja. Ik heb al geleerd dat dat voor mij, als ik het in mijn buikgevoel voel van Dat is al een hele goeie indicator voor mezelf van: Merke, de kans is groot, binnen drie maanden dat dat zeer lastig gaat worden. En ik heb mezelf dus echt zo gekweekt, of aangeleerd, om daar echt naar te luisteren. Helemaal aan het begin, nog voordat ik ja zag, of voordat ik meeangageer en dat scheelt enorm.
[00:34:39] Unknown:
Ja, dat scheelt ook vakken energie.
[00:34:41] Unknown:
Mooi jongens toch. En vroeger ging ik op al, ik was zeggen Pippi Langco's van de Ben die op alles ja zagen iedereen wil tegemoet komen. Ja, dat klinkt misschien in de verste verte nog wel een beetje leuk of een beetje interessant of ik ga daar die mee helpen. En dan is het zover en dan heb je jezelf gewoon in het zak gezet. Een goeie truc dat ik daar ook voor gebruik is. Mensen zeggen 'Ja, Piet'. Waarvan als ze denken dat ze het wel leuk gaan vinden of graag gaan doen, vaar in de toekomst. Het is voor binnen een maand of twee maanden. Beeld jezelf in dat het morgen is. Ja. Maar moest dingen hebben of niet? Dat is vaak veel betere indicator van is dit voor mij of niet? Ja.
Dus die initiële motivatie, dat is voor mij eigenlijk mijn grootste accountability hack tussen twee aanhalingstekens. En dan, ja, het andere wat ik doe als ik begonnen ben, als ik bezig ben, als ik in het proces zit, is heel erg nadenken over hoe kan ik dit zo goed mogelijk verbinden aan wat mij drijft, wat mij motiveert, wat dat voor mij belangrijk is. Ik heb zo'n drietal criteria. Kan ik iets nieuws maken? Dat is wat ik het liefste doe, dus dat is een heel belangrijke. Kan ik impact maken hiermee? Heeft dit een verdere doel dan louter het maken van iets nieuws? Je gaat dat hier op andere mensen een impact hebben. En drie, is het fun? Kan ik het fun maken? Dat is een derde hele belangrijke om te doen wat ik gezegd heb, dat ik ga doen.
Hoe kan ik het zo tof mogelijk, zo leuk mogelijk maken? Mensen denken dat goed werk leveren, kwalitatief werk leveren We hebben altijd gehoord: Work hard, play hard. Dat moet lastig zijn. Dat moet een beetje zeer doen. Dat moet lastig zijn. Dat is geen waar. Dat is bullshit. Mijn beste werk doe ik, als ik hier in een flow zit, kan ik hier tussendoor staan te dansen naar mijn bureau omdat ik zo doordrongen ben van de goesting om het te doen.
[00:37:02] Unknown:
Ja, heel mooi. We zien een kleine side note daarover. Ik ben in alle eerlijkheid wat aan het bijklussen om voldoende omzet en voldoende wat financiële rust te krijgen. En ik doe dat momenteel in een fruitwinkel. Dus ik ga voor appels en peren, ik weet er nu alles van. Dus ik sta de hele dag recht in die fruitwinkel terwijl ik anders een hele dag op mijn stoel zit. Dus die eerste keren, ik was zo stijf als een plank, gewoon omdat ik daar niet gewoon was, van de hele dag recht te staan. Twintigduizend stappen op een dag. Dat was jaren geleden dat ik dat eigenlijk nog had gehad. En ik kom thuis en ik vertaal dat tegen mijn ouders en mijn papa reageert: ander werk, anders year.
Voor de West-Vlaamse vertaling 'ander werk, andere pijn' om maar te zeggen hoe hard dat pijn en werk werd gerelateerd. Dus inderdaad, we voelen ons soms schuldig als we iets leuks doen dat dat dan werk is en dat we daar ons geld mee verdienen en dat we daar kunnen van leven. Niet nodig? Nee, dat is inderdaad niet nodig. En wat je ook zei van ik moet voelen dat fun is en ik moet voelen dat dat kriebel kan in mijn buik, ik zie dat heel vaak bij mijn klanten als het gaat om zichtbaarheid. Heel vaak is het gevoel van ja, ik moet aanwezig zijn op de socials en ik moet aanwezig zijn op die manier. Dat is het fijne aan marketing om het even breed te trekken. Je kan zodanig veel dingen doen dat je echt wel op zoek mocht gaan naar wat jij tof vindt. Je moet alles een keer proberen en je moet alles een keer uittesten, maar laat dan moet je alsjeblieft los en ga gaan kijken wat je inderdaad plezier heeft. Dat gaat ook gewoon gemakkelijker gaan om daarmee aan de slag te gaan.
Absoluut, helemaal. Anouk, we gaan voorzichtig afronden, alhoewel dat ik het gevoel heb dat wij een podcastreeks zouden gaan maken. Maar kijk, laat het een eerste kennismaking zijn voor de luisteraar, voor de mensen die jou nog niet kennen en die jou nog meer willen leren kennen. Stel dat je nog één advies, en ik weet dat dat een verschrikkelijke vraag is, zou willen meegeven aan andere ondernemers, wat zou dat dan voor jou zijn?
[00:39:31] Unknown:
Ja, dat zijn eigenlijk maar twee woorden. Dat is mijn favoriete zinnetje. Ik moet toch beginnen te overwegen om er een keer een tattoo van te laten zetten, denk ik. En dat is: CES hoe. Wie zegt er dat? En al die gedachten die je hebt in je hoofd, en het zijn er waarschijnlijk veel, als je ondernemende vrouw bent. Maak er een keer een gewoonte van om de vraag te staan. CES hoe. Dat je zegt inderdaad, ik moet als ondernemer aanwezig zijn op de socials. Wie zegt er dat? Van wie moet dat? Ik moet als goede moeder altijd aan de schoolpoort staan om mijn kinderen op te halen. Aga, zes hoe.
Al die dingen die we zogenaamd vanzelfsprekend vinden, al die gedachten die we binnen gepakt hebben, die we ergens horen waaien hebben en waarvan we zijn gaan geloven dat dat de enige mogelijke manier is of de enige grote waarheid is. Stel het een keer in vraag. Het beste dat je kunt doen voor jezelf, voor je onderneming, de beste skill dat je kunt hebben, de ondernemers die het verste komen in mijn ogen, dat zijn die die kritische vragen kunnen stellen. En 'zeis hoe' dat is echt een schoontje.
[00:40:56] Unknown:
Ja, oké, mooi. Stel dat mensen met dat e-book aan de slag willen. Wie weet is er al een wachtlijst voor de nieuwe Time-rebels? Misschien wel. Dat zal wel. Waar kunnen wij jou en alles wat jij doet terugvinden vinden? Het makkelijkst is. Dus
[00:41:15] Unknown:
ik zou zeggen, lees mijn boek 'Op een dag bij je dood'. Het is verkrijgbaar in boekhandels overal te landen en te velden. Je kunt het ook krijgen via opeendagbijdood. Be. Daar ga je vanaf half oktober ook de nieuwe podcast vinden, die ook zeer toepasselijk getiteld is: Op een dag bij je dood. Daar ga je ook die ultieme, ultieme gids om nee te zeggen kunnen winden. En nog heel wat andere tools die ik daar gratis ter beschikking stel. En je kunt je daar ook en dat is een beetje mijn paradepaardje altijd al geweest inschrijven voor mijn nieuwsbrief. Die zit sinds kort in een nieuw jasje. Die heb ik omgedoopt naar Woman Interrupted Vanuit het idee van de vele onderbrekingen waar we als moderne vrouwen iedere dag mee geconfronteerd worden.
Maar ook vanuit het idee van laat ons een keer een paar noties doorbreken van wat het betekent om een goede ondernemer, een goede vrouw, een goede moeder te zijn. Laat ons een keer een knuppel in het hunderhok gooien. Dus dat kun je eigenlijk allemaal terugvinden via opeendagbijdood. Be.
[00:42:38] Unknown:
Oké, ik zet de website er sowieso bij en de nodige linkjes dat mensen hun weg vinden. Anouk, daar is mij alleen nog maar een dikke merci te zeggen voor de hele fijne babbel, de inspirerende woorden en even een shot onder ons gehad om toch een aantal dingen in vraag te stellen van wat we denken, wat we doen en ook in de maatschappij daarin toch wel even te rammelen. Dat vind ik zo fijn aan jij, wat je doet. Dat je niet bang bent om inderdaad ergens aan de kooitjes te rammelen. Dikke merci, nog veel succes met alles wat er komt en wij horen elkaar sowieso wel nog ergens te landen om het zonder weg. Maar heel fijn dat je er was. Super dikke, dikke merci.
Dankjewel. Voor de lieve luisteraar, ik wens jou een fijn weekend en maandag ben ik weer terug met een nieuwe podcast. Bye bye!
